اختلاف دامن «شهرری» را گرفت - ۱۲ مرداد ۹۱
فرید قدیری
دبیر گروه مسکن
شهرری چند روزی است که دیگر جزو پایتخت ایران نیست، بلکه یکی از توابع استان تهران به حساب می‌آید. این جدایی در ظاهر نباید اتفاق خارق‌العاده‌ای محسوب شود. شاید ده‌ها مورد از این جدایی‌ها هر سال در کشور به تصویب برسد، اما این را که چرا قطع رابطه ری و تهران زیرذره‌بین رفته، باید در رمان معروف «رابطه دولت و شهرداری‌تهران» جست‌وجو کرد. اکنون نه فقط پایتخت نشینان که همه مردم ایران از «طلاق اجباری شهرری از تهران» خبردار شده‌اند. رسانه‌های طرفدار شهرداری از فردای پنج‌شنبه‌ای که هیات دولت با سفر به شهرری خواسته دو سال قبلش را بدون هماهنگی با مدیران شهری، به مصوبه‌ای لازم‌الاجرا تبدیل کرد، شروع کردند به انعکاس تبعات منفی این جدایی و یک روز بعد هم رسانه‌های دوست دولت به تبلیغ درباره مزایایی پرداختند که از حالا به بعد نصیب ری‌نشینان می‌شود.
دبیر گروه مسکن
شهرری چند روزی است که دیگر جزو پایتخت ایران نیست، بلکه یکی از توابع استان تهران به حساب می‌آید. این جدایی در ظاهر نباید اتفاق خارق‌العاده‌ای محسوب شود. شاید ده‌ها مورد از این جدایی‌ها هر سال در کشور به تصویب برسد، اما این را که چرا قطع رابطه ری و تهران زیرذره‌بین رفته، باید در رمان معروف «رابطه دولت و شهرداری‌تهران» جست‌وجو کرد. اکنون نه فقط پایتخت نشینان که همه مردم ایران از «طلاق اجباری شهرری از تهران» خبردار شده‌اند. رسانه‌های طرفدار شهرداری از فردای پنج‌شنبه‌ای که هیات دولت با سفر به شهرری خواسته دو سال قبلش را بدون هماهنگی با مدیران شهری، به مصوبه‌ای لازم‌الاجرا تبدیل کرد، شروع کردند به انعکاس تبعات منفی این جدایی و یک روز بعد هم رسانه‌های دوست دولت به تبلیغ درباره مزایایی پرداختند که از حالا به بعد نصیب ری‌نشینان می‌شود.
فرید قدیری
دبیر گروه مسکن
شهرری چند روزی است که دیگر جزو پایتخت ایران نیست، بلکه یکی از توابع استان تهران به حساب می‌آید. این جدایی در ظاهر نباید اتفاق خارق‌العاده‌ای محسوب شود. شاید ده‌ها مورد از این جدایی‌ها هر سال در کشور به تصویب برسد، اما این را که چرا قطع رابطه ری و تهران زیرذره‌بین رفته، باید در رمان معروف «رابطه دولت و شهرداری‌تهران» جست‌وجو کرد. اکنون نه فقط پایتخت نشینان که همه مردم ایران از «طلاق اجباری شهرری از تهران» خبردار شده‌اند. رسانه‌های طرفدار شهرداری از فردای پنج‌شنبه‌ای که هیات دولت با سفر به شهرری خواسته دو سال قبلش را بدون هماهنگی با مدیران شهری، به مصوبه‌ای لازم‌الاجرا تبدیل کرد، شروع کردند به انعکاس تبعات منفی این جدایی و یک روز بعد هم رسانه‌های دوست دولت به تبلیغ درباره مزایایی پرداختند که از حالا به بعد نصیب ری‌نشینان می‌شود. مخالفان جدایی می‌گویند: درست بعد از ابلاغ مصوبه دولت قیمت زمین در شهرری به طرزی بی سابقه کاهش پیدا کرده است! مدافعان، اما ادعا می‌کنند: شهرری به زودی به شیراز دوم تبدیل می‌شود! اما آیا همه چیز درباره «شهرری» به همین حرف‌ها خلاصه می‌شود؟ در صفحات قدیمی رمان اختلافات، می‌بینیم یکبار دولت قصد کرد مدیریت مترو را از شهرداری تهران بگیرد و یکبار هم می‌خواست کلا پایتخت را از تهران بیرون ببرد. این اقدامات شاید برای ارتقای تسلط دولتی‌ها بر پرجمعیت‌ترین شهر کشور باشد، شاید هم فارغ از این فرضیه سیاسی، کمکی به شهرداری برای کوچک‌سازی حیطه مسوولیت و اداره بهتر شهر توسط شهردار باشد! اما هرچه باشد، این سوال مطرح می‌شود: آیا در شهری که آلودگی هوا، ترافیک، گرانی، بیکاری و معضل خانه‌خالی کولاک می‌کند، تنها مشکل چسبیدگی شهرری به تهران بود؟!
دبیر گروه مسکن
شهرری چند روزی است که دیگر جزو پایتخت ایران نیست، بلکه یکی از توابع استان تهران به حساب می‌آید. این جدایی در ظاهر نباید اتفاق خارق‌العاده‌ای محسوب شود. شاید ده‌ها مورد از این جدایی‌ها هر سال در کشور به تصویب برسد، اما این را که چرا قطع رابطه ری و تهران زیرذره‌بین رفته، باید در رمان معروف «رابطه دولت و شهرداری‌تهران» جست‌وجو کرد. اکنون نه فقط پایتخت نشینان که همه مردم ایران از «طلاق اجباری شهرری از تهران» خبردار شده‌اند. رسانه‌های طرفدار شهرداری از فردای پنج‌شنبه‌ای که هیات دولت با سفر به شهرری خواسته دو سال قبلش را بدون هماهنگی با مدیران شهری، به مصوبه‌ای لازم‌الاجرا تبدیل کرد، شروع کردند به انعکاس تبعات منفی این جدایی و یک روز بعد هم رسانه‌های دوست دولت به تبلیغ درباره مزایایی پرداختند که از حالا به بعد نصیب ری‌نشینان می‌شود. مخالفان جدایی می‌گویند: درست بعد از ابلاغ مصوبه دولت قیمت زمین در شهرری به طرزی بی سابقه کاهش پیدا کرده است! مدافعان، اما ادعا می‌کنند: شهرری به زودی به شیراز دوم تبدیل می‌شود! اما آیا همه چیز درباره «شهرری» به همین حرف‌ها خلاصه می‌شود؟ در صفحات قدیمی رمان اختلافات، می‌بینیم یکبار دولت قصد کرد مدیریت مترو را از شهرداری تهران بگیرد و یکبار هم می‌خواست کلا پایتخت را از تهران بیرون ببرد. این اقدامات شاید برای ارتقای تسلط دولتی‌ها بر پرجمعیت‌ترین شهر کشور باشد، شاید هم فارغ از این فرضیه سیاسی، کمکی به شهرداری برای کوچک‌سازی حیطه مسوولیت و اداره بهتر شهر توسط شهردار باشد! اما هرچه باشد، این سوال مطرح می‌شود: آیا در شهری که آلودگی هوا، ترافیک، گرانی، بیکاری و معضل خانه‌خالی کولاک می‌کند، تنها مشکل چسبیدگی شهرری به تهران بود؟!
ارسال نظر