سال 1355 در پی برخی اقدامات بخش خصوصی به یکباره قیمت آهن رشد بسیاری کرد. در این سال کارخانه نورد اهواز از سویی و کارخانه ذوب‌آهن قیمت بعضی از تولیدات خود را افزایش دادند. چنانکه تیر‌آهن نمرات پایین کیلویی 5/3 تا 5 ریال افزایش قیمت پیدا کرد. روزنامه اطلاعات در گزارشی از این اقدام چنین نوشت: هم‌اکنون قیمت تیر‌آهن‌های شماره 12 و 10 و 14 محصول کارخانه نورد اهواز تحویل کارخانه در اهواز هر کیلو 15/31 تا 25/31 ریال و حدود کیلویی 5/2 ریال بابت کرایه حمل و نقل و هزینه‌های متفرقه به آن اضافه می‌شود، قیمت عمده فروشی آن کیلویی 34 ریال و دست دوم آن حدود کیلویی 5/35 تا 36 ریال تمام می‌شود و خرده‌فروشی آن به کیلویی 37 ریال می‌رسد. در صورتی که اکنون قیمت تیر‌آهن در کشورهای اروپایی تنی 270 ریال یعنی هر کیلو 19 ریال و قریب کیلویی 8 ریال هزینه حمل و نقل تا تهران به آن تعلق می‌گیرد. به این ترتیب کیلویی 27 ریال تمام می‌شود و به دست مصرف‌کننده کیلویی 28 تا 29 ریال می‌رسد.
این روزنامه همچنین مصاحبه‌ای با یکی از بازرگانان انجام داد که در آن به ریشه این گرانی چنین اشاره شده است: قبل از ترقی قیمت از طرف کارخانه‌های داخلی وابسته به بخش خصوصی واردات تیرآهن‌های شماره ۱۰، ۱۲، ۱۴ آزاد بود، ولی مدتی است واردات این ۳ نمره ممنوع اعلام شده و خریداران این نوع تیرآهن که از طبقات کم‌درآمد و متوسط کشورند باید کیلویی حدود ۸ ریال بیش از قیمت مشابه خارجی به صاحبان کارخانه‌های بخش خصوصی کشور بپردازند.

شایعه و گرانی
بخشی دیگر از پیگیری‌های خبرنگار اطلاعات در این خصوص به شایعه ای ‌باز می‌گردد که در مصاحبه با همین روزنامه به نقل از یکی دیگر از بازرگانان نوشت: بیش از یک ماه است که شایع شده شرکت ملی ذوب آهن هم می‌خواهد نوع آهن‌آلات تولیدی کارخانه ذوب‌آهن را بالا ببرد و به همین خاطر بیش از دو هفته است که از طرف کارخانه مذکور تیر‌آهن به بازار عرضه نشده است.آنچه از وضع موجود استنباط می‌شود این است که مقام‌های مسوول در هر دو بخش می‌خواهند نرخ آهن آلات را در هر دو بخش یعنی بخش خصوصی و بخش دولتی یکسان اعلام کنند و اگر این شایعه تحقق یابد باز هم در جهت زیان مصرف کننده است. قیمت تیر‌آهن نمره 16 و 18 کیلویی 29 ریال و نمره 20 به بالا هر کیلو 5/27 تا 5/28 ریال است.
انتشار این گزارش واکنش‌هایی از سوی بازرگانان آهن‌آلات را در پی داشت. این واکنش‌ها بیشتر به عنوان گلایه از نرخ پایین مشتقات آهن بود که روز ۱۸ مهر همان سال در صفحه اقتصادی روزنامه اطلاعات به چاپ رسید. آنها در این واکنش‌ها مدعی شدند که نرخ ورق آهن در کشور پایین‌تر از نرخ بین‌المللی است و گفتند که در چند هفته اخیر در حالی که قیمت بسیاری از آهن آلات از جمله تیر‌آهن در ایران گران‌تر از نرخ‌های بین‌المللی به فروش می‌رسد قیمت ورق آهن به خصوص آهن ورق سفید ارزانتر از نرخ‌های جهانی مورد معامله قرار می‌گیرد.
چندی قبل مرکز بررسی قیمت‌ها نرخ ورق آهن را کیلو 5/35 تا 42 ریال اعلام کرد. در صورتی که در همان موقع قیمت‌ها در کشورهای تولیدکننده بالا‌تر بود و هم اکنون نیز قیمت آهن ورق سفید در ممالک فروشنده هر تن 400 دلار است. ورق آهن سفید اکنون در بازار آزاد هر کیلو 35 تا 42 ریال معامله می‌شود. آهن ورق سیاه نیز هر کیلو 25 ریال قیمت دارد

دلایل پایین بودن قیمت
اما آنچه در این میان جلب توجه می‌کند مطرح شدن دلیل این پایین بودن قیمت‌ها از سوی آنها است. یکی از وارد کنندگان آهن ورق در مورد پایین بودن نرخ ورق آهن ورق سفید در ایران به خبرنگار روزنامه اطلاعات چنین گفت: چند ماه قبل که زمینه این نوع آهن در کشور کم بود و قیمت‌ها فوق‌العاده ترقی کرده بودند، چند تن از تجار واردکننده و حتی بعضی از بازرگانان که در رشته‌های دیگر اشتغال داشتند مقدار زیادی سفارش خرید آهن ورق به چند کشور خارجی تولیدکننده آهن دادند و چون اخیرا مقدار قابل توجهی از این آهن آلات وارد کشور شده است و مقداری نیز در داخل کشور تولید می‌شود، افزایش قیمت عرضه موجب پایین آمدن قیمت این نوع آهن آلات شده است. این وضع موجب شده تا بسیاری از تجار از سفارش خرید مجدد خودداری کنند و اگر این وضع ادامه پیدا کند در آینده نزدیک که آهن‌های موجود به فروش می‌رسد و تولید داخلی نیز کفاف تقاضا‌ها را نمی‌دهد قیمت ورق آهن مجددا ترقی خواهد کرد و احتمالا بازار سیاه به وجود خواهد آمد. راه جلوگیری از بازار سیاه و متعادل کردن قیمت‌ها این است که هر چه زودتر در قیمت‌ها تجدید نظر شود و نرخ جدیدی که سود منطقی برای واردکنندگان در بر داشته باشد اعلام شود چرا که در غیر این صورت سفارش‌های جدیدی داده نخواهد شد.
به این ترتیب اقدام کارخانه نورد و ذوب آهن موجب ایجاد بحران در بازار آهن شد که به بخشی از آن در یادداشت پیش‌رو اشاره شد.