بازی در شورای شهر ممنوع!
فرید قدیری
دبیر گروه مسکن
تا به حال شنیده‌اید که مثلا خبر برسد فلان بازیگر مشهور سینما قصد کرده برای خدمت در ناوگان اتوبوس‌رانی شهر تهران، ثبت‌نام کند؟ یا مثلا فلان تاجر معروف بنا دارد به استخدام شهرداری تهران دربیاید تا به مدت ۴ سال برای مردم شهرش، برنامه‌ریزی کند؟ اما این روزها تعداد زیادی از هنرپیشه‌ها و ورزشکاران، تجار و حتی وزرای سابق، اعلام آمادگی کرده‌اند که در شورای شهر چهارم تهران به عنوان «عضو» وارد شورا شوند. شورای‌شهر تهران مقیاس کوچکی از مجلس است. اعضای شورای شهر تهران باید شهرداری را کاملا در تسلط خود بگیرند و با شیوه مدیریتشان، این نهاد عمومی را مکلف کنند هر آنچه را شورا تصویب می‌کند به اجرا دربیاورد، نه اینکه بدون اطلاع اعضای شورای‌شهر تهران، نرخ عوارض و تراکم را بالا ببرد یا کاربری زمین‌های بزرگ در برخی مناطق را مطابق میل مالک تغییر دهد یا مثلا مجوزهای آنچنانی برای ساخت‌وسازهای بلندمرتبه در کوچه‌های تنگ صادر کند! تکالیف اعضای شورای‌شهر شاید در همین چند کلمه خلاصه شود و خیلی ساده به نظر بیاید، اما واقعیت این است که اگر تصور کنیم همه ما در هر درجه و اعتبار و موقعیت شغلی‌ای که داریم می‌توانیم بر صندلی‌های شورای‌شهر تکیه کنیم و نماینده مردم شهر در تصمیم‌گیری‌های مهم شهری باشیم، تصوری پوچ و بی‌منطق است.
دبیر گروه مسکن
تا به حال شنیده‌اید که مثلا خبر برسد فلان بازیگر مشهور سینما قصد کرده برای خدمت در ناوگان اتوبوس‌رانی شهر تهران، ثبت‌نام کند؟ یا مثلا فلان تاجر معروف بنا دارد به استخدام شهرداری تهران دربیاید تا به مدت ۴ سال برای مردم شهرش، برنامه‌ریزی کند؟ اما این روزها تعداد زیادی از هنرپیشه‌ها و ورزشکاران، تجار و حتی وزرای سابق، اعلام آمادگی کرده‌اند که در شورای شهر چهارم تهران به عنوان «عضو» وارد شورا شوند. شورای‌شهر تهران مقیاس کوچکی از مجلس است. اعضای شورای شهر تهران باید شهرداری را کاملا در تسلط خود بگیرند و با شیوه مدیریتشان، این نهاد عمومی را مکلف کنند هر آنچه را شورا تصویب می‌کند به اجرا دربیاورد، نه اینکه بدون اطلاع اعضای شورای‌شهر تهران، نرخ عوارض و تراکم را بالا ببرد یا کاربری زمین‌های بزرگ در برخی مناطق را مطابق میل مالک تغییر دهد یا مثلا مجوزهای آنچنانی برای ساخت‌وسازهای بلندمرتبه در کوچه‌های تنگ صادر کند! تکالیف اعضای شورای‌شهر شاید در همین چند کلمه خلاصه شود و خیلی ساده به نظر بیاید، اما واقعیت این است که اگر تصور کنیم همه ما در هر درجه و اعتبار و موقعیت شغلی‌ای که داریم می‌توانیم بر صندلی‌های شورای‌شهر تکیه کنیم و نماینده مردم شهر در تصمیم‌گیری‌های مهم شهری باشیم، تصوری پوچ و بی‌منطق است.
فرید قدیری
دبیر گروه مسکن
تا به حال شنیده‌اید که مثلا خبر برسد فلان بازیگر مشهور سینما قصد کرده برای خدمت در ناوگان اتوبوس‌رانی شهر تهران، ثبت‌نام کند؟ یا مثلا فلان تاجر معروف بنا دارد به استخدام شهرداری تهران دربیاید تا به مدت 4 سال برای مردم شهرش، برنامه‌ریزی کند؟ اما این روزها تعداد زیادی از هنرپیشه‌ها و ورزشکاران، تجار و حتی وزرای سابق، اعلام آمادگی کرده‌اند که در شورای شهر چهارم تهران به عنوان «عضو» وارد شورا شوند. شورای‌شهر تهران مقیاس کوچکی از مجلس است. اعضای شورای شهر تهران باید شهرداری را کاملا در تسلط خود بگیرند و با شیوه مدیریتشان، این نهاد عمومی را مکلف کنند هر آنچه را شورا تصویب می‌کند به اجرا دربیاورد، نه اینکه بدون اطلاع اعضای شورای‌شهر تهران، نرخ عوارض و تراکم را بالا ببرد یا کاربری زمین‌های بزرگ در برخی مناطق را مطابق میل مالک تغییر دهد یا مثلا مجوزهای آنچنانی برای ساخت‌وسازهای بلندمرتبه در کوچه‌های تنگ صادر کند! تکالیف اعضای شورای‌شهر شاید در همین چند کلمه خلاصه شود و خیلی ساده به نظر بیاید، اما واقعیت این است که اگر تصور کنیم همه ما در هر درجه و اعتبار و موقعیت شغلی‌ای که داریم می‌توانیم بر صندلی‌های شورای‌شهر تکیه کنیم و نماینده مردم شهر در تصمیم‌گیری‌های مهم شهری باشیم، تصوری پوچ و بی‌منطق است. عضویت شورای‌شهر همچون همه شغل‌ها، نیاز به تخصص، مهارت و سابقه حرفه‌ای دارد. بنابراین همان‌طور که در هر شغلی، ورود افراد ناآشنا ممنوع است و کارفرما اجازه استخدام نمی‌دهد، در انتخابات شورای‌شهر هم مردم به‌عنوان کارفرما و تعیین‌کننده مالکان صندلی‌های شورا، نمی‌گذارند افراد ناموجه به صحن ورود پیدا کنند
دبیر گروه مسکن
تا به حال شنیده‌اید که مثلا خبر برسد فلان بازیگر مشهور سینما قصد کرده برای خدمت در ناوگان اتوبوس‌رانی شهر تهران، ثبت‌نام کند؟ یا مثلا فلان تاجر معروف بنا دارد به استخدام شهرداری تهران دربیاید تا به مدت 4 سال برای مردم شهرش، برنامه‌ریزی کند؟ اما این روزها تعداد زیادی از هنرپیشه‌ها و ورزشکاران، تجار و حتی وزرای سابق، اعلام آمادگی کرده‌اند که در شورای شهر چهارم تهران به عنوان «عضو» وارد شورا شوند. شورای‌شهر تهران مقیاس کوچکی از مجلس است. اعضای شورای شهر تهران باید شهرداری را کاملا در تسلط خود بگیرند و با شیوه مدیریتشان، این نهاد عمومی را مکلف کنند هر آنچه را شورا تصویب می‌کند به اجرا دربیاورد، نه اینکه بدون اطلاع اعضای شورای‌شهر تهران، نرخ عوارض و تراکم را بالا ببرد یا کاربری زمین‌های بزرگ در برخی مناطق را مطابق میل مالک تغییر دهد یا مثلا مجوزهای آنچنانی برای ساخت‌وسازهای بلندمرتبه در کوچه‌های تنگ صادر کند! تکالیف اعضای شورای‌شهر شاید در همین چند کلمه خلاصه شود و خیلی ساده به نظر بیاید، اما واقعیت این است که اگر تصور کنیم همه ما در هر درجه و اعتبار و موقعیت شغلی‌ای که داریم می‌توانیم بر صندلی‌های شورای‌شهر تکیه کنیم و نماینده مردم شهر در تصمیم‌گیری‌های مهم شهری باشیم، تصوری پوچ و بی‌منطق است. عضویت شورای‌شهر همچون همه شغل‌ها، نیاز به تخصص، مهارت و سابقه حرفه‌ای دارد. بنابراین همان‌طور که در هر شغلی، ورود افراد ناآشنا ممنوع است و کارفرما اجازه استخدام نمی‌دهد، در انتخابات شورای‌شهر هم مردم به‌عنوان کارفرما و تعیین‌کننده مالکان صندلی‌های شورا، نمی‌گذارند افراد ناموجه به صحن ورود پیدا کنند
ارسال نظر