وی اظهار کرد: شهر زندگی یعنی شهری که حداقل‌‌های زیست‌‌محیطی در آن رعایت شود و نیازهای ابتدایی فرد در سطح نیازهای بیولوژیک همچون آب‌‌وهوا و خوراک و گردش تامین شود.

شهردار اصفهان افزود: شهر زندگی علاوه بر غنی بودن در تامین نیازهای بیولوژیکی باید به فرد احساس امنیت دهد. اگر شهروند احساس امنیت نکند شهر زندگی نیست. قاسم‌‌زاده ادامه داد: سومین سطح نیاز برای زندگی در یک شهر احساس عزت و احترام است. در شهر هیچ‌‌کس به هیچ علتی نباید مورد بی‌‌توجهی قرار بگیرد.

وی با اشاره به اینکه اصفهان همیشه شهر همزیستی مسالمت‌آمیز بوده و هست، گفت: چهارمین سطح، علاقه‌‌مند بودن و وجود درد مشترک بین مردم است و اوج یک شهر مناسب زندگی پویایی و خود‌شکوفایی است. شهر زندگی باید دائم در حال رشد باشد.

شهردار اصفهان تصریح کرد: اصفهان من شهر زندگی، یعنی باید همه این مفاهیم تحقق پیدا کند و کنار همدیگر احساس راحتی پیدا کنیم. قاسم‌‌زاده افزود: باید به سمت خود‌شکوفایی برویم. خود‌شکوفایی یعنی آغاز جوشش، یعنی به آب رسیدن و پیدا شدن مفهوم، شهر زندگی نقطه پایان ندارد و همواره در حال بهتر شدن است.

وی از همه‌‌کسانی که در ادوار گذشته فعالیت کرده‌‌اند تشکر کرد و گفت: هر مدیری تلاش کرده که شهر را جلو ببرد اما انصافا نیت همه عزیزان در ادوار مختلف بهبود شرایط شهر بوده است.

قاسم‌‌زاده گفت: موارد مهم برای آینده شهر را تحت عنوان میز تعریف کرده‌‌ام و عوامل مختلف را سر این میزها کنار خود قرار داده‌‌ام که شامل چهار میز محلات، فرهنگ، هوشمندسازی و اقتصاد و سرمایه‌‌گذاری می‌شود. شهردار اصفهان در پاسخ به پرسش خبرنگار روزنامه «دنیای اقتصاد» درباره مسائل زیست‌‌محیطی به ویژه آب، آلودگی و فرونشست گفت: یکی از دغدغه‌های مهم ما مسائل محیط زیستی مانند آب و فرونشست است و در این زمینه شهرداری در صف اول مطالبه‌‌گران ایستاده است. قاسم‌‌زاده ادامه داد: فرونشست، بحث جدید و خاص شهر اصفهان نیست و باید مراقب پیامدهای اجتماعی مواضع خود باشیم که از سر خیرخواهی و درد است.

وی افزود: مدیریت شهری از ادوار گذشته روی پساب سرمایه‌‌گذاری کرده است و اگر هنوز اصفهان باغ شهر به شمار می‌‌رود، محصول درایت و تدبیر مدیریت شهری در سال‌های اخیر است و وقتی هیچ‌‌کس به فکر موضوع آب نبود، شهرداری به فکر چنین روزی بود.

شهردار اصفهان اظهار کرد: اگر ما پساب را برای آبیاری درختان قطع کنیم و آبیاری نشوند آیا درست است که درختانی که به عمر ۴۰۰ ساله رسیده‌‌اند، مورد بی‌‌مهری قرار گیرند. از همین رو باید مطالبه‌گری با درایت و بدون خودسوزی باشد.