گل به خودی؛ حاصل پاس‌کاری فدراسیون و سازمان گردشگری

گروه گردشگری: فاطمه باباخانی: غافلگیری جام جهانی برای کسانی که سفرشان را از طریق تور به برزیل انجام دادند، فراتر از گل دقیقه ۹۱ لیونل مسی بود؛ آنها از همان زمان که به این کشور وارد شدند و هزینه‌های سفرشان را با سایر هموطنانی که به شکل شخصی انجام داده‌ بودند، قیاس کردند، با یک حساب سرانگشتی به این نتیجه رسیدند اگر هزینه واقعی سفر بین ۱۵ تا ۱۹ میلیون تومان بود و آنها بین ۳۰ تا ۶۰ میلیون تومان هزینه کرده بودند، در بهترین حالت ۱۱ میلیون و در بدترین حالت ۴۵ میلیون تومان ضرر کرده‌اند- گرچه معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی این تورهای ۶۰میلیونی را تکذیب می‌کند و اعلام کرده اگر کسی با چنین تورهایی مواجه شده، به سازمان اطلاع دهد- از این جهت شاید بتوان گفت اولین گل در جام جهانی به دروازه خودی زده شد و علاقه‌مندان به فوتبال رهسپار شده به کشور فوتبال و قهوه در دقیقه ۹۱، یعنی پس از ورود به برزیل شوکه شدند.

توپ در زمین فدراسیون

با پیگیری‌هایی که توسط خبرنگاران حاضر در برزیل انجام شد و گفت‌وگوهایی که با مسوولان سفارت ایران در برزیل انجام گرفت این نتیجه حاصل شد که اغلب گردشگران ناراضی از یک تور خاص گله دارند که فدراسیون فوتبال آن را تایید و به عنوان نماینده اصلی اعزام گردشگر به برزیل معرفی کرده بود. روسای سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری حاضر در برزیل نظیر محمدعلی فیاضی رئیس کمیته ملی طبیعت‌گردی در گفت‌وگویی که با «ایسنا» انجام داد ضمن برائت جستن سازمان متبوعش از تخلفات صورت گرفته اظهار کرد: «تنها دستگاهی که به‌صورت ملموس بین مسافران جام جهانی حضور دارد، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است که تاکنون در برزیل، دو جلسه با مدیر آژانسی که برخی تخلفات و شکایت‌ها به آن وارد شده، داشته و به او تأکید کرده که باید در خدمات‌دهی، تغییر رویه دهد. ما هم ارزیابی‌های لازم را خواهیم داشت و از نزدیک شاهد ماجرا هستیم.» این گفته‌ها در حالی صورت می‌گیرد که همچنان کسی از ناظر اعزام شده از سوی این سازمان خبری ندارد و گفته‌ای به نقل از او به عنوان پیگیری‌کننده تخلفات عنوان نشده است.

در گیر و دار بحث‌های مطرح شده، فدراسیون فوتبال سکوت اختیار کرده است و مسوولان این نهاد پاسخی به انتقادهای وارد شده به انتخاب یک آژانس خاص برای فروش بلیت‌های جام جهانی نداده‌اند؛‌ آنچه مسوولان همچنان از پاسخ دادن به آن طفره می‌روند این پرسش است که آیا یک بلیت رایگان به ازای جذب ۱۵ گردشگر برای جام‌جهانی پاسخگوی هزینه‌های اعتباری برای این فدراسیون خواهد بود؟ آن هم در فدراسیونی که مبادلات پولی جابه‌جا شده در آن قابل قیاس با سایر فدراسیون‌ها نیست.

همه شاکی هستند!

میزان اقلام توزیع شده میان هواداران تیم ایران در برزیل از دیگر موضوعات مورد مناقشه است؛‌ سفارت ایران در برزیل ادعا می‌کند به نسبت هزینه‌های اعلام شده برای خرید اقلام، مشاهدات این سفارتخانه نشان می‌دهد حجم اقلام موجود در برزیل با رقم تعیین شده همخوانی ندارد و از این جهت نیز شبهه‌هایی به چشم می‌خورد.

طرفداران محیط‌زیست از دیگر شاکیان جام جهانی برزیل هستند؛ آرش نورآقایی به عنوان عضوی از پروژه یوز آسیایی از عدم‌اعطای زیست‌توپ به لیونل مسی در بازی ایران و آرژانتین گله کرده است و گفته در توجیه این اقدام مسوولان به نداشتن مجوز از سوی فیفا استناد کرده‌اند، این در حالی است اعطای قالی‌های ایرانی به تیم‌ها از سوی ایران کمتر از زیست‌توپ می‌تواند از سوی فیفا مورد انتقاد واقع شود. این عدم اعطای زیست توپ به مسی در حالی رخ داد که مشاور رئیس‌جمهور نیز موکدا در این خصوص به وزارت ورزش سفارش کرده بود. محمدعلی فیاضی،‌ مدیر کل کمیته‌های ملی گردشگری نیز که به عنوان رئیس کارگروه یوز به دعوت فدراسیون فوتبال به برزیل رفته است تاکنون پاسخی به این انتقادها نداده و کوشش کرده است جای خالی ناظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری را پر کند تا دروازه این سازمان همچنان بسته نگه داشته شود. به این ترتیب آنها با انتقاد از فدراسیون فوتبال تلاش می‌کنند هجمه‌های شکل گرفته را به سمت آنها برگردانند و به این ترتیب این بازی را در هیات برنده به اتمام برسانند.

رضا خدادادی از خبرنگاران حاضر در برزیل درباره این مشکلات به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: من بیشتر در جریان ماجرای تور خبرنگارها هستم که چیزی حدود ۴۰ میلیون برای روزنامه‌ها و فدراسیون خرج برداشته است. این در حالی است که آنها پرواز دو شهر را داشتند و کسانی که از ایران آمده‌اند با پرواز سه شهر رقمی بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون تومان هزینه کرده‌اند.

نارضایتی از کیفیت هتل‌ها از دیگر مشکلاتی است که این خبرنگار در گفته‌های خود به آن اشاره می‌کند و می‌افزاید: هتل‌های ۴ و ۵ ستاره برزیل کیفیت هتل‌هایی با این عنوان در سایر کشورها را ندارد و حتی بازیکنان تیم ملی نیز از کیفیت هتل‌ها در یکی از شهر‌ها ناراضی بودند. (خوشبختانه در این بخش نمی‌توان مسوولان را مقصر دانست و این امر به کیفیت خدمات‌دهی برزیلی‌ها به گردشگران بازمی‌‌گردد!)

آنچه از محتوای انتقادهای یاد شده استنباط می‌شود تصمیم‌گیری‌های نادرست و به تبع آن گرفتن نتایج ناخوشایند است. اگر تیم ملی ایران امسال به نسبت سال‌های گذشته حضور قابل قبولی در جام جهانی ۲۰۱۴ دارد و به زعم بسیاری از کارشناسان و مفسران فوتبال توانسته است بازی‌های خیره‌کننده‌ای را به نمایش بگذارد، تیم تدارکی به ویژه در حوزه گردشگری در جهتی مخالف، مردم را شوکه کرده‌ است؛‌ مشکل برنامه‌ریزی و عدم شفافیت در پروژه‌هایی با جابه‌جایی منابع مالی بالا همچنان معضلی است که گردشگری جام جهانی را مشابه سایر حوزه‌های مشابه تهدید می‌کند. تا زمانی که مسوولان در حال انداختن توپ به زمین حریف باشند، این معضل حل نخواهد شد و برنده‌ای نیز نخواهد داشت.