میل بورس به نقدینگی

این اقدام یکی از مهم‌ترین کارهای سازمان بورس در سال گذشته برای رونق بیشتر بازارسرمایه بود. زمانی که از کنترل هیجانات و نوسانات بازار صحبت می‌شود، چنین ذهنیتی در بین اهالی بورس شکل می‌گیرد که در دوران‌‌‌های نزولی بازارسرمایه، سازمان بورس با اقداماتی مانند ورود صندوق تثبیت بازار جلوی ریزش‌‌‌های شدید در بازار را بگیرد و از سرمایه مردم محافظت کند. چنین عملی را در آبان‌ماه سال ۱۴۰۱ و حتی قبل‌‌‌تر در بهمن‌ماه ۱۴۰۰ و همچنین مردادماه و آبان‌ماه ۱۴۰۲ هم شاهد بودیم که اقدام مثبت جهت اعتمادسازی در بین سرمایه‌گذاران بود. اما نکته دیگری که قابل بحث است، در مورد کنترل هیجانات در دوران صعودی بازار است؛ به گونه‌‌‌ای که در سال گذشته هر زمان بازار کمی در فاز صعودی قرار می‌‌‌گرفت، عرضه‌‌‌های مستمری در بازار به وجود می‌‌‌آمد و روند صعودی را با سرکوب مواجه می‌‌‌کرد.

باید گفت این سرکوب و کنترل هیجانات روندهای صعودی که بازدهی خاصی ایجاد نکردند، به هیچ عنوان مناسب بازار‌‌‌سرمایه نیست و به رونق بازار ضربه می‌‌‌زند و نااطمینانی و بی‌انگیزگی را در بازار افزایش می‌دهد که باید به آن بسیار توجه کرد. از موارد دیگر در رونق گرفتن بازارسرمایه افزایش نقدشوندگی است. نقدشوندگی به معنای سهولت خرید و فروش اوراق بهادار است و افزایش نقدینگی بازار باعث می‌شود که سرمایه‌گذاران با اطمینان خاطر بیشتری در بازار سرمایه‌گذاری کنند و پول‌‌‌های درشت راحت‌‌‌تر وارد بازار شوند. در این بین، یکی از راه‌‌‌های افزایش نقدینگی جذب سرمایه‌گذاران خارجی است. سازمان بورس می‌‌‌تواند با ایجاد مشوق‌‌‌هایی ورود سرمایه‌گذاران خارجی را تسهیل کرده و با ورود پول‌‌‌های تازه به رونق بازار کمک کند. در کنار این موارد توسعه ابزارهای مالی جدید برای تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری کمک شایانی به افزایش جذابیت بازارسرمایه می‌کند.

سازمان بورس باید با حمایت از نوآوری در بازارسرمایه، زمینه را برای توسعه ابزارهای مالی جدید فراهم کند. اما در مورد شفافیت بازار دو اقدام افزایش افشای اطلاعات و همچنین تقویت حاکمیت شرکتی بسیار حائز اهمیت است. یکی از ارکان مهم شفافیت بازار، افشای کامل و به‌موقع اطلاعات توسط شرکت‌ها و ناشران اوراق بهادار است. سازمان بورس باید با نظارت دقیق بر عملکرد شرکت‌ها و ناشران، آنها را به افشای کامل و به‌موقع اطلاعات موظف کند. همچنین نظام مدیریتی شرکت‌ها باید همواره حقوق سهامداران را در نظر بگیرد و این‌گونه نباشد که مثلا شرکتی حتی در مجامع خود ارزش و احترامی برای پاسخگویی به سهامداران خود قائل نشود.