یک بیمه‌گر: نرخ شکنی هیچ سودی برای شرکت‌های بیمه ندارد
دامپینگ بی حساب و کتاب!
اینک بازاربیمه کشور وارد مرحله دیگری ازحیات خود شده و به جای فعالیت تخصصی به سوی فعالیت اختصاصی گام برداشته است. درحالی که با داشتن بازارقابل توجه بالقوه عمر، بیمه مرکزی درحال مذاکره با هیات دولت برای اجباری شدن بیمه‌های عمر با استفاده از یارانه‌های نقدی است، حضورگروه‌های بزرگ مالی درصف درخواست‌کنندگان مجوزتاسیس بیمه خصوصی امری بدیهی خواهد بود.
این درحالی است که برخی از فعالان بازاربیمه کشورازروند ورود بیمه‌های جدید به بازارانتقاد می‌کنند و گروهی افزایش تعداد شرکت‌های بیمه را ابزاری برای رونق بازاررقابتی می‌دانند.
اما رشد بدون توسعه چه فایده‌ای دارد؟
فریدون خلیلی فرد قائم مقام مدیرعامل بیمه کارآفرین دراموربیمه‌های عمر و سرمایه‌گذاری این پرسش را از منظردیگری پاسخ داد. وی گفت: اگریک تیغ جراحی را دست فردی بی سواد که از علم طبابت چیزی نمی داند بسپارید؛ جز آسیب رساندن و به خطرانداختن جان افراد نتیجه‌ای نخواهد داشت.
او ادامه داد: بازارمبتنی برنظام تعرفه یا مالی، نظارت درون و برون سازمانی، سهامداران عمده و بیمه‌های خرد و تمامی صحبت‌هایی که درتوصیف صنعت بیمه کشورازقول مسوولان و مدیران گفته می‌شود، حاصلی ندارد؛ چون تیغ جراحی در دست افراد غیرمتخصص است.
خلیلی فرد با بیان اینکه برخی ازمدیران بیمه‌ای کشور می‌گویند، صنعت بیمه نیازمند شرکت‌های بیشتر است و از کشور آلمان با دارابودن ۵۳۷ شرکت بیمه‌ای و ترکیه با داشتن ۷۶ شرکت به عنوان دلیلی براین ادعا نام می‌برند، گفت: اما این را بدانید که در دنیا حتی یک بروکرساده بدون داشتن متخصص و مدیران بیمه با درجه دکترا اجازه فعالیت ندارند وشرایط دارابودن نیروی انسانی برای فعالیت شرکت‌های بیمه به مراتب سختگیرانه‌تر است.
وی خاطرنشان کرد: همان طور که صنعت خودرو‌سازی و ساختمان و دیگر صنایع نیازمند متخصص و تحصیلکرده این فن هستند، صنعت بیمه هم برای بقا و موفقیت نیروهای تحصیلکرده خود را لازم دارد.
قائم مقام بیمه کارآفرین به صراحت گفت: صنعت بیمه کشوربه شدت ازکمبود نیروی انسانی تحصیلکرده در رشته بیمه رنج می‌برد و مسوولان ذی صلاح برای حل این مشکل برنامه‌ای ندارند.
وی افزود: آیا بهترنیست، به جای هزینه‌های بی‌فایده مسوولان ارشد صنعت بیمه برای ارتقای سطح علمی و فراگرفتن دانش بیمه ای، مدیران بیمه‌ای را برای تحصیل به خارج ازکشوراعزام کنند؟
خلیلی فرد با یادآوری اینکه طی سال‌های گذشته مرسوم شده که عملیات بیمه‌گری سودی ندارد و شرکت‌ها از محل سرمایه‌گذاری‌ها کسب سود می‌کنند، توضیح داد: سرمایه‌گذاری شرکت‌های بیمه یعنی چه؟ آیا سرمایه‌گذاری از محل ذخایر حق بیمه‌ها صورت نمی‌گیرد؟ سود سرمایه‌گذاری‌ها متعلق به بیمه‌گذار است؛ و شرکت بیمه باید از عملیات بیمه‌گری سودآور باشد.
وی ادامه داد: اینک حق بیمه‌های بیش از ۱۰۰میلیون تومان سال‌های گذشته دربرخی ازشرکت‌ها با ۲۰ میلیون تومان صادرمی شود، این بدان معنا نیست که حق بیمه‌ها درسال‌های گذشته بالا بود، بلکه برعکس این‌گونه بیمه‌نامه‌ها امروز به دور از هرگونه محاسبات بیمه‌گری و آکچوئری صادر می‌شود که بسیار خطرناک است.
این کارشناس ارشد بیمه‌گری با اشاره به اینکه درحوزه بیمه عمربرخی از شرکت‌ها، تمامی هزینه‌های سربار براساس سرمایه بیمه است، توضیح داد: وقتی یک شرکت بیمه برای صدوریک بیمه‌نامه عمر و سرمایه‌گذاری با احتساب تمام هزینه‌ها برای کسب ۱۲۰هزار تومان وجه متعهد ۱۰ میلیون تومان سرمایه می‌شود، چگونه می‌توان انتظار سودآوری داشت؟
خلیلی فرد با تاکید بر اینکه نرخ شکنی هیچ سودی برای شرکت‌های بیمه ندارد، ادامه داد: دریافت حق بیمه‌هایی که برای شرکت‌ها نیست و تنها برای آنها تعهد می‌آورد چه دردی را از سهامداران دوا می‌کند؟ و چگونه می‌توان درپایان سال مالی پاسخ آنان را داد؟
او بار دیگر بر نقش حیاتی نیروی تحصیلکرده و متخصص بیمه در صنعت بیمه کشورتاکید کرد و گفت: تا زمانی که کارمندان شرکت‌های قدیمی بیمه به سمت مدیران شرکت‌های تازه تاسیس منصوب می‌شوند و همان تجربه سال‌ها پیش را در مدیریت‌های آتش‌سوزی، باربری، مسوولیت و ... پیاده می‌کنند ازاین صنعت نمی توان انتظارسودآوری و خدمت مطلوب به مشتریان داشت.
ارسال نظر