قلب منزل - ۲۹ بهمن ۸۶
حسین سرودنشین
وقتی که برای اجاره یا خرید یک خانه مسکونی اقدام می‌کنید یکی از مهم‌ترین فضاهایی که به عنوان یک فاکتور عمده -جهت تایید یا رد آن- مورد توجه قرار می‌دهید یا قرار می‌گیرد، آشپزخانه است. در گذشته آشپزخانه‌ها معمولا در زیر راه‌پله‌ها، زیر زمین، کنار حیاط یا جایی مثل اینها تعبیه می‌شد. اما امروز با تغییر نوع ساختمان‌ها که ناشی از تغییر در رفتار و روش زندگی آدم‌ها است، آشپزخانه‌ها هم از این تغییر و تحولات بی‌نصیب نمانده‌اند. آشپزخانه‌ها علاوه براینکه به عنوان محلی برای پخت و پز در یک خانه به شمار می‌آیند، از نظر دکوراسیون و چیدمان نیز بسیار پراهمیت جلوه می‌کنند. تا جایی که بعضی اوقات میلیون‌ها تومان هزینه صرف طراحی و ساخت دکوراسیون آشپزخانه یک منزل مسکونی می‌شود.
از میان انواع و اقسام لوازم و وسایلی هم که در آشپزخانه کاربرد دارد شاید کابینت یکی از اجزای لاینفک و پراهمیت آن است که آن هم انواع گوناگونی دارد. اصولا کابینت آشپزخانه به دو روش قابدار و بدون قاب ساخته می‌شود. طراحی و ساخت کابینت در هر یک از انواع آشپزخانه‌های راهرویی، Lشکل و V شکل متفاوت است.
تا جایی که طراحی و ساخت کابینت باید به‌گونه‌ای باشد که اولا زیبا و محکم بوده و ثانیا با کمترین فضا بیشترین وسایل را در خود جا داده و در عین حال دسترسی به وسایل آسان باشد. این نکته را در اصطلاح فنی مثلث دستیابی آشپزخانه می‌گویند.
در طراحی انواع آشپزخانه‌ها همواره باید مساله «مثلث دستیابی» که عبارت از یخچال، سینک ظرفشویی و اجاق‌گاز است رعایت شود. به‌طوری که نزدیکی این سه مورد به هم برای سرعت‌بخشیدن به کار پخت و پز بسیار حائز اهمیت است.
معمولا بدنه کابینت‌های آشپزخانه را از مواد صفحه‌ای از قبیل تخته خرده‌چوب(نئوپان) و MDF با روکش‌های طبیعی یا مصنوعی مانند لترون، فرمیکا، ملامینه و غیره می‌سازند.
و برای صفحات رویی کابینت نیز که به طور مستقیم با آب، حرارت و عوامل فرسایشی و مخرب در تماس هستند، تخته‌خرده چوب‌هایی با ضخامت بالا یا روکش‌هایی از جنس HPL، فرمیکا و دیگر روکش‌های مقاوم به آب و حرارت استفاده می‌کنند. این تخته‌ها با روکش HP یا فرمیکا در دو نوع سفید، سوزنی و صابونی تولید شوند که از نوع سوزنی آن برای درهای لب تخت و از نوع صابونی آن برای قسمت زیرسنگی که در تماس مستقیم با آب قرار دارد، استفاده می‌شود. البته این خاصیت در MDF نیز وجود دارد.
کابینت‌های آشپزخانه از دو قسمت زمینی و دیواری تشکیل می‌شود، که ارتفاع کابینت زمینی از ۹۰سانتی‌متر تجاوز نمی‌کند. کابینت‌های زمینی دارای در و بدنه پاسنگ و صفحه کابینت است که به عرض ۵/۵۹سانتی‌متر با لبه تاخورده در بازار موجود است.میان کابینت بالا و پایین نیز ۶۰سانتی‌متر فاصله باید باشد و ارتفاع کابینت دیواری نیز بین۹۰-۷۰سانتی‌متر متناسب با فضا متغیر است. عمق کابینت نصب شده به روی دیوار ۳۰سانتی‌متر است.
نکاتی در خصوص استفاده مناسب از کابینت:
درهای کابینت را بیش از حد خود باز نکنید یا محکم نکوبید چون بعد از مدتی درها دچار افتادگی شده و از حالت استاندارد خارج می‌شوند.
در هنگام سفارش ساخت پایه فلزی برای کف کابینت سفارش دهید چرا که قدرت بیشتری برای تحمل وزن دارد.
برای اطمینان از ابعاد کابینت کلیه کابینت‌ها را به صورت مجزا از یک قطر به قطر دیگر اندازه بگیرید در صورت مساوی بودن قطرها یا حتی با وجود ۲میلی‌متر خطا نیز کابینت‌ها اصولی نصب شده‌اند.
اگر به جنس کابینت نصب شده بر روی دیوار شک دارید و نسبت به اینکه از جنس نئوپان یا MDF است اطمینان ندارید، اتو را روشن کنید پس از داغ شدن، آن را بر روی نوار بکشید نوار نرم شده در همین حال آن را با دست خود بلند کنید.
در این صورت متوجه نوع جنس آن می‌شوید.
دقت کنید تا صفحه روی کابینت به سقف کابینت زمینی پیچ شود چون در صورت بروز مشکل و چسبیده بودن آن بایستی کل کابینت زمینی جمع شود. کابینت را به اندازه معمول پر کنید نه بیشتر، زیرا در درازمدت فشار به تخته آمده و اصطلاحا شکم می‌دهد.
دقت داشته باشید تا حتما برای دور سینک ظرفشویی (چسب آببندی) استفاده شود و همچنین به صورت تراز نصب شده باشد تا آب در سینک باقی نماند.
اگر از گازهای توکار استفاده می‌کنید دقت داشته باشید که لبه آن با صفحه سطح کابینت یکی باشد و دور آن با چسب آببندی درزگیری شده باشد.
هرگز کابینت چوبی یا ساخته شده با MDF یا نئوپان را با آب نشویید.
در صورت ایجاد لک بر روی کابینت و نرفتن آن می‌توانید با مقداری تینر به سرعت لک را برطرف کنید.
ارسال نظر