مرگ بزرگ‌ترین معمار و طراح صنعتی فنلاند

گروه تاریخ و اقتصاد: آلوار آلتو (۱۹۷۶-۱۸۹۸) هنرمند، معمار و طراح صنعتی در ۱۱ ماه مه سال ۱۹۷۶ چشم از جهان فرو بست. هوگو آلوار هنریک آلتو در کورتان، فنلاند چشم به جهان گشود. پس از مرگ مادرش، خانواده او به جیواسکیلا، شهر مرکزی فنلاند نقل مکان کردند. پدرش نقشه‌بردار بود و آلتو در بعضی سفرهایش او را همراهی می‌کرد. در سال ۱۹۱۶ وارد دانشکده صنعتی هلسینکی (مرکز فنلاند) شد و سپس طی کشمکش داخلی که محصول انقلاب روسیه بود به نیروهای انقلابی پیوست. آلوار پس از فارغ‌التحصیلی از دانشکده پلی تکنیک در سال ۱۹۲۱ به دنبال کار وارد کشور سوئد شد. او با آینو مارسیو ازدواج کرد. در حدود سال ۱۹۲۰ نمونه هنر باستانی در سراسر اسکاندیناوی رواج پیدا کرد، کار آلوار تحت‌تاثیر کارورزان شمالی هم‌دوره خویش و همچنین معماری شمال ایتالیا قرار گرفت. از جمله نخستین بناهای او، طراحی و ساخت خانه برای کارگران خط راه‌آهن بود.

در سال ۱۹۲۳ در رقابتی که برای ساخت ساختمان تعاونی کشاورزی برگزار شده بود، آلوار آلتو برنده شد و در پی آن دفتر کار خویش را به ساحل جنوب غربی فنلاند، تورکو برد، جایی که او فعالیت حرفه‌ای خویش را آغاز کرد. دوستی او با معماری به نام «اریک بریگمن» به دلیل نزدیکی تورکو به سوئد باعث آشنایی او با سبک پیشرو موجد قاره‌ای در معماری شد. طی اقامت ۶ساله خویش در تورکو آثاری را از خود بر جای گذاشت که برای او شهرت به ارمغان آورد. آثاری مانند آسایشگاه مسلولین پایمیو (۱۹۳۳-۱۹۲۹) نشان‌دهنده عمق درک آلوار آلتو از سبک بین‌المللی نوگرا و ساخت‌گرایی روسی است. در سال ۱۹۳۳ دفتر کار خود را به هلسینکی برد به امید اینکه دولت فرصت‌های بیشتری را در اختیارش قرار بدهد از سویی به کتابخانه شهری ویپوری (Viipuri) که در دست ساخت بود نیز نزدیک‌تر می‌شد. کتابخانه ویپوری، نمایشگاه فنلاندی برای پاریس ۱۹۳۷، نمایشگاه جهانی نیویورک ۱۹۳۹ و خانه جنگلدار از جمله بناهایی هستند که در هلسینکی ساخت و خود را به شهرت جهانی رساند. از آلتو به‌عنوان بزرگ‌ترین معمار و طراح صنعتی فنلاند یاد می‌شود.

مرگ بزرگ‌ترین معمار و طراح صنعتی فنلاند

مرگ بزرگ‌ترین معمار و طراح صنعتی فنلاند