گروه تاریخ و اقتصاد: نشریه «فلاحت و تجارت» در اردیبهشت سال ۱۲۹۷ وضعیت بازرگانی خارجی ایران را چنین بررسی کرد: مثل برج گذشته باز به ممالک هندوستان درجه اول، روسیه درجه دوم، و افغانستان و انگلیس برای مواد غذائیه از قبیل گندم و برنج و حبوبات و قند و شکر و ادویه‌جات و چای و سایر مواد محتاج الیه از قبیل نفت و پارچه‌های پنبه ملون و غیرملون و الوان و اجناس خرازی و ... رفته است. در این برج نیز مقداری از امتعه که از موادی که در ایران باید به مقدار زیاد از قبیل گندم و جو و برنج و ... به عمل آمده و حمل به خارج شود، برعکس وارد مملکت شده است و تجارت صادرات را سنگین کرده است.

انسداد طرق تجارت به‌واسطه جنگ در این برج نیز بازار روابط ایران را تنگ کرده بود، البته مقداری از مواد صادره بوده‌اند که در داخل مملکت مانده و به‌خارج حمل نشده است، ولی از آن طرف هم به‌واسطه همین علت شاید مقدار عمده از مواد واردات که در سنوات عادی برای رفع احتیاج وارد مملکت می‌شده است در این برج از سرحد نگذشته و به همین جهت نمی‌توان چون سنوات عادی مآخذ تجارت برج ثور این سال را قطعی و مقیاس تجارت ایران دانست.» این نشریه سپس به مبادلات بازرگانی در خردادماه همان سال پرداخته و نوشته است: «تراز منفی بازرگانی این برج که تقریبا مبلغ بیست کرور قران می‌باشد مثل برج های گذشته به ممالک هندوستان و روسیه و انگلستان برای موادی که در ایران نایاب است، از قبیل قندوشکرو چای و پارچه و الوان و اجناس خرازی و ... رفته است. مواد مهم صادرات ایران هم کمافی‌السابق خشکبار و توتون و تریاک و پشم و پنبه و الوان نباتی بوده‌اند و متاسفانه هنوز مقدار مهمی از مواد غذائیه مثل گندم و جو و حبوبات و آرد و برنج با وجود اینکه باید در داخل هر مملکت بیش از احتیاج داخلی به‌عمل آمده و مازاد آن به‌خارج حمل شود، برخلاف ازخارج وارد مملکت شده و به‌مقدار مهمی تجارت واردات را سنگین کرده است. انسداد طرق تجارت چون در این برج هنوز باقی بوده می‌توان گفت، صادرات چنان‌که باید در تعادل تجارت ایران دخیل نبوده‌ است.»

نشریه فلاحت و تجارت،برج حمل ۱۲۹۸ش، شماره ۱، ص۲۶