فتح نیاگارا
گروه تاریخ و اقتصاد: در اول ژوئن سال 1857 ویلیام واکر (1824 -1860)، موفق به فتح آبشار نیاگارا شد. واکر حقوقدان و ماجراجو بود. او پس از فتح نیاگارا در آنجا اعلام جمهوری کرد و تا یک سال بعد در همین سمت باقی ماند. لشکریان او در ماه مه سال 1857 از سپاه متحد دولت آمریکای مرکزی شکست خوردند و واکر دستگیر شد. او در سال 1860 در هندوراس به دار آویخته شد.
نظریه‌های گوناگونی پیرامون منشا نام این آبشار وجود دارد. بروس تریگر، باستان شناس کانادایی گفته است که نام «نیاگارا» از نام شاخه‌ای از بومیان آن منطقه که «نیاگاگارگا» نام داشتند، گرفته شده است. نام این بومیان روی نقشه‌های فرانسوی مربوط به دهه‌های آخر سده ۱۷ میلادی آمده است. اما پژوهشگر دیگری به نام جورج ریپی استوارت می‌گوید نام این آبشار از نام شهر کوچکی ایروکوایی به نام «اونگنیاهرا» به معنی «جایی که زمین به دو نیم می‌شود» گرفته شده است. نخستین توصیفات به جا مانده از آبشار که شاهدان عینی نوشته‌اند به بازدید ساموئل دو شامپلن در سال ۱۶۰۴ باز می‌گردد که در دوران شناسایی کانادا اعضای گروهش از صحنه دیدنی آبشار برای او تعریف کرده بودند. او پس از بازدید، دیده‌هایش را در خاطرات روزانه‌اش ثبت می‌کند. نخستین توصیف علمی از آبشار مربوط به طبیعت شناس فنلاندی-سوئدی است که در آغاز سده ۱۸ میلادی ارائه شده بود.
در سده۱۸ میلادی گردشگری کم‌کم گسترش یافت تا اینکه در میانه این سده، گردشگری صنعت اصلی این منطقه شد. ژروم، برادر ناپلئون بناپارت به همراه تازه عروسش در سده ۱۹ میلادی به بازدید این منطقه رفت. در ۱۸۳۷ در جریان رویداد کارولین یک کشتی مهمات شورشی‌ها به نام کارولین سوزانده شد و به بالای آبشار فرستاده شد. در مارس ۱۸۴۸ به دلیل جمع شدن یخ‌ها، راه آبشار بسته شد و به مدت دو روز هیچ آبی از آن نگذشت؛ درنتیجه توربین‌های برقی از کار افتاد و کارخانه‌ها همه دست از کار کشیدند.

فتح نیاگارا