روز ملی و استقلال «نیکاراگوئه» از استعمار اسپانیا

کشور جمهوری نیکاراگوئه در آمریکای مرکزی واقع است. تاریخ نیکاراگوئه مانند سایر جمهوری‏های آمریکای مرکزی با دوران طولانی سلطه اسپانیا که قریب سه قرن به طول انجامید، آغاز می‏شود. در سال ۱۸۲۱م. به‏دنبال ناآرامی‏ها در اسپانیا، نیکاراگوئه نیز مانند سایر کشورهای آمریکای لاتین، استقلال خود را اعلام کرد و سلطه اسپانیا بر این منطقه در ۱۵ سپتامبر آن سال پایان پذیرفت. نیکاراگوئه سپس با مکزیک متحد شد و به فدراسیون آمریکای مرکزی پیوست. این فدراسیون در سال ۱۸۳۸م منحل شد و نیکاراگوئه در سوم ژانویه این سال به استقلال کامل دست یافت. جمهوری نیکاراگوئه کشوری است در آمریکای مرکزی. پایتخت آن ماناگوآ است. نیکاراگوئه از نظر مساحت بزرگ‌ترین کشور آمریکای مرکزی است.

نیکاراگوئه از شمال با هندوراس و از جنوب با کاستاریکا همسایه است. در ساحل شرقی آن دریای کارائیب و در ساحل غربی آن اقیانوس آرام قرار دارد. نیکاراگوئه به‏صورت جمهوری دموکراتیک پارلمانی اداره می‌شود. رئیس‏جمهور، هم رئیس کشور و هم رئیس دولت است. امور اجرایی با دولت و امور مقننه با دولت و مجلس ملی است. قوه قضائیه مستقل و سیاست این کشور مبتنی بر نظام چندحزبی است. دولت، مسوول قوه مجریه محسوب می‌شود. قوه مقننه هم به دولت و هم به مجلس ملی نیکاراگوئه محول می‌شود. قوه قضائیه مستقل از دو قوه مجریه و مقننه عمل می‏کند.