دولت مصدق رابطه با انگلیس را قطع کرد

در ۳۰ مهر ۱۳۳۱، قطع رابطه سیاسی ایران و بریتانیا پس از تصویب هیات وزیران، به کاردار سفارت انگلستان در تهران اعلام شد.

علت قطع رابطه ایران با انگلستان، بی‌‏اعتنایی لندن به خواست‏‌های ملت ایران در احقاق حقوق خود به‌ویژه در جریان ملی کردن صنعت نفت عنوان شده بود. پس از دو قرن حضور تمام قد انگلیس در عرصه سیاست ایران از دوران قاجار تا پهلوی، این نخستین‌بار بود که به حضور این کشور در ایران، برای مدتی پایان داده می‌شد. مهرماه بود که دکتر محمد مصدق نخست‌وزیر وقت طی نامه‌ای به نمایندگان مجلس شورای ملی دلایل تصمیم دولتش مبنی بر قطع رابطه با دولت انگلیس را به اطلاع ایشان رساند و رادیو متن این نامه را پخش کرد.

شش روز پس از آنکه نمایندگان مجلس نامه مصدق را دریافت کردند، ۳۰ مهر ۱۳۳۱ بود که دکتر حسین فاطمی، وزیر امور خارجه وقت، با ارسال نامه‌ای به جورج میدلتون، کاردار وقت دولت انگلستان، «تصمیم دولت شاهنشاهی ایران، مبنی بر قطع روابط سیاسی با دولت علیاحضرت ملکه انگلستان» را به اطلاع وی رساند. در این نامه، با اشاره به اختلاف دولت ایران با شرکت نفت، دولت انگلیس به حمایت غیرقانونی از شرکت نفت متهم شد و همچنین اعلام شد که «ماموران رسمی آن دولت نیز به واسطه تحریکات و مداخلات ناروای خود، مشکلاتی به قصد اخلال در نظم و آرامش کشور، فراهم ساختند.»