تصویب قانون سربازگیری در جریان جنگ جهانی اول

اوایل آبان‌ماه ۱۲۹۴ ش. به دنبال تاخت و تاز نیروهای بیگانه در کشور در جریان جنگ جهانی اول و به خطر افتادن استقلال ایران و ضعف قوای غیرمنظم ژاندارمری موجب شده بود که در مقابل یکه تازی بیگانگان، هیچ اقدامی از سوی دولت انجام نگیرد و فقط در برخی مناطق، افراد محلی از سر غیرت ملی در مقابل بیگانه مقاومت کنند، که آن هم به سبب نابرابری تعلیمات و تجهیزات چاره ساز نبود. از این رو، مجلس، بهترین راه را جمع‏آوری سرباز از ولایات و روستاها پیش‌بینی کرد و قانون سربازگیری را به تصویب رساند. به موجب این قانون، هر روستا، برای تدارک عده‏ای سرباز برای حکومت، تعهد می‏داد و درمقابل، دولت، خرج سرباز و کمک مالی به خانواده او را عهده دار می‏شد.

اوایل آبان‌ماه ۱۲۹۴ ش. به دنبال تاخت و تاز نیروهای بیگانه در کشور در جریان جنگ جهانی اول و به خطر افتادن استقلال ایران و ضعف قوای غیرمنظم ژاندارمری موجب شده بود که در مقابل یکه تازی بیگانگان، هیچ اقدامی از سوی دولت انجام نگیرد و فقط در برخی مناطق، افراد محلی از سر غیرت ملی در مقابل بیگانه مقاومت کنند، که آن هم به سبب نابرابری تعلیمات و تجهیزات چاره ساز نبود. از این رو، مجلس، بهترین راه را جمع‏آوری سرباز از ولایات و روستاها پیش‌بینی کرد و قانون سربازگیری را به تصویب رساند. به موجب این قانون، هر روستا، برای تدارک عده‏ای سرباز برای حکومت، تعهد می‏داد و درمقابل، دولت، خرج سرباز و کمک مالی به خانواده او را عهده دار می‏شد.