در مقابل انحصار مخابرات می‌ایستم

عکس: حمید جانی‌پور

سونیتا سراب‌پور- این روزها نام شورای رقابت و جمشید پژویان بیش از پیش به گوش می‌خورد؛ اما نه در کنار نام مخابرات و مسائل واگذاری آن به بورس؛ بلکه این بار نام این شورا با نام سازمان تنظیم مقرارت و ارتباطات رادیویی کشور عجین شده است. کشمکش میان سازمان تنظیم مقررات بر سر واگذاری بخش‌هایی از وظایفش به شورای رقابت چند ماهی است که شروع شده است، اما اوج این کشمکش‌ها به زمانی باز می‌گردد که جمشید پژویان، اعلام کرد که این سازمان باید منحل شود و دیگر وی سازمان تنظیم را به رسمیت نمی‌شناسد. این اظهار نظر وی، واکنش‌ها و انتقاداتی را به دنبال داشت، اما در گفت و گویی که هفته گذشته (۲/۴/۸۹) با جمشید پژویان رییس شورای رقابت، در ساختمانی که هنوز شورا به طور کامل در آن مستقر نشده است، داشتیم وی با تمام قوا از گفته‌های خود دفاع و اعلام کرد که تمام اظهارات و خواسته‌هایش بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی است. پژویان در طول مصاحبه بارها تاکید کرد که این شورا هدفی جز زدودن انحصار و تبانی از ساختار بیمارگونه اقتصاد کشور ندارد و یکی از دلایل قبول این سمت در شورا هم رسیدن به این هدف است و تا زمانی که شورا به این هدف دست پیدا نکند از تلاش دست بر نمی‌دارد.

اجازه بدهید با کشمکش بین شورای رقابت و سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی شروع کنیم. اواسط اردیبهشت ماه سال جاری بود کرم‌پور، رییس سازمان تنظیم در اظهاراتی خبر از همکاری با شورای رقابت داده‌ بودند و اعلام کرده‌اند که سازمان و شورا در زمینه تنظیم تعرفه بازاری آی‌‌سی‌تی به تفاهم رسیده‌اند، اما به یک باره شما در گفت‌وگویی با صراحت اعلام کردید که این سازمان را به رسمیت نمی‌شناسید و خواستار انتقال وظیفه سازمان به شورا شدید، دلیل این اظهارات متفاوت چیست؟

ما با سازمان هیچ تفاهم‌نامه‌ای نداشتیم اما با آقای کرم‌پور دیدار دوستانه‌ای داشتیم که در آن دیدار به توافقاتی رسیدیم. در واقع این دیدار به خاطر مجموعه شکایت‌هایی بود که از شرکت‌های ندا یا همان PAPها به دست ما رسیده بود. این شرکت‌ها به دلیل حضور انحصاری مخابرات در بازار اینترنت پرسرعت در هراس از ورشکستگی قرار دارند و به همین خاطر، دست به شکایت زدند. شورا هم شکایت را در دستور کار قرار داد و گروه‌های کارشناسی هم روی این مساله فعالیت‌های گسترده‌ای را انجام دادند. جدا از شکایت این شرکت‌ها، در ماده ۵۸ قانون اصل ۴۴ در مورد وظایف شورای رقابت، فصلی است (فصل نهم) مربوط به تسهیل رقابت منع انحصار، در بند‌های مختلف این قانون وظیفه کنترل بازار، منع رشد انحصار، ایجاد رقابت، تسهیل رقابت و مواردی که مربوط به کنترل بازار است به شورای رقابت واگذار شده است. بدیهی است در دوران گذشته که شورای رقابتی وجود نداشته برای کنترل بازار در هر حوزه‌ای، سازمان و تشکیلات مورد نیاز وجود داشته است ولی اگر قرار باشد که همان سازمان‌ها که وظیفه مربوطه را انجام می‌دادند به وظایف خود ادامه بدهند دیگر چه نیازی به تشکیل شورای رقابت بود.

پس شما اظهارات خود را مبنی بر منحل شدن سازمان تنظیم مقررات تصدیق می‌کنید؟

از نظر اقتصادی تنظیم قیمت، مقدار، دسترسی و کنترل بازار از وظایف روشن و شفاف شورای رقابت است. اما نکته‌ای که در این بین وجود دارد این است که وزارتخانه‌ها یا سازمان‌هایی که تشکیلاتی را برای کنترل و نظارت بازار ایجاد کرده‌اند مانند رگولاتوری، ممکن است وظایف فنی، تخصصی، تکنیکی و.. دیگری هم برعهده داشته باشند که در اینجا شورا به این بخش آن رگولاتور یا سازمان تنظیم، کاری ندارد. در واقع شورا وارد مسائل فنی هیچ سازمان و وزارتخانه‌ای مانند نیرو یا ارتباطات نخواهد شد.

پس براساس اظهارات شما، شورا قصد دارد تنها در حوزه تعرفه‌گذاری وارد شود؟

تنها تعرفه نه، ما در زمینه هر نوع مساله‌ای که مربوط به فضای اقتصاد بازار می‌شود کنترل و نظارت خواهیم داشت.

برخی از فعالان و کارشناسان این حوزه اظهارات شما را غیر حرفه‌ای و غیر منطقی می‌دانند.

چرا، این خیلی‌ها چه کسانی هستند؟

همین شرکت‌های PAP که از آنها صحبت کردید. برخی از آنها بر این باورند که مشکل شرکت‌های PAP مشکل جدیدی نیست اگر شورای رقابت تنها با هدف از بین بردن انحصار موجود در این بازار وارد شود کار منطقی انجام داده است، اما نگرانی آنها این است که تنها مرجع ارتباطی آنها با دولت از بین برود.

همان‌طور که بیان کردم، شورا به هیچ وجه قصد انحلال کل سازمان را ندارد.

پس چطور در مصاحبه‌های خود با قاطعیت اعلام کردید که شورا را به رسمیت نمی‌شناسید و آن را منحل شده می‌دانید؟

اصلا انحلالی در کار نبوده است، منظور من از انحلال بخشی است که مربوط به قیمت‌گذاری و کنترل بازار برای جلوگیری از انحصار است. من در جلسه‌ای که با وزیر ارتباطات داشتم با صراحت اعلام کردم که شورا کاری به تشکیلات فنی سازمان تنظیم‌کننده بازار فناوری اطلاعات و ارتباطات نخواهد داشت و تنها بخشی که در آن کارهای قیمت‌گذاری انجام می‌شود، باید منحل شود، حتی از وزیر ارتباطات هم خواستم که اگر افرادی را برای بخش کنترل و قیمت‌گذاری شورا مدنظر دارند به ما معرفی کنند.

شورا به هیچ وجه قصد رقابت با ارگان یا فردی را ندارد. ما قصد ایجاد یک تشکیلات عریض و طویل را نداریم، چرا که تشکیلات اولیه شورا که قرار بود۱۹۰ نفر باشد را ما به ۱۴۰ نفر رساندیم. بنابراین من هیچ تمایلی به منحل شدن این سازمان ندارم، بلکه به شدت مخالف این هستیم که تشکیلاتی را از سازمانی جدا کنم که در آن هیچ تخصصی ندارم. در هیچ جای کشور، هیچ گروهی متخصص‌تر در زمینه اقتصاد بازار، رقابت‌مندی، ضدانحصار به غیر از اینجا وجود ندارد. متخصص‌ترین افراد در این شورا و مرکز ملی رقابت مشغول به کار هستند. در نتیجه اشکال در سازمان‌های آنها دیده می‌شود نه ما؛ چرا که این سازمان‌های فنی‌ و تخصصی هستند که فکر می‌کنند می‌توانند تصمیمات اقتصادی هم بگیرند.

یکی از وظایف اصلی کمیسیون سازمان تنظیم مقررات تعیین سیاست‌های تعرفه‌ای است، بهتر نیست که به جای انحلال این بخش شورا با آنها همکاری داشته باشد و از ظرفیت‌ها و تجارب سازمان در این زمینه استفاده کند؟

بدون شک این اتفاق خواهد افتاد. من حتی به آقای کرم‌پور، رییس سازمان تنظیم مقررات پیشنهاد کردم جلسه‌ مشترکی گذاشته شود تا در این زمینه با هم تعامل داشته و با یکدیگر بیشتر آشنا شویم. همچنین قرار بود آقای تقی‌پور، وزیر وزارت ارتباطات جلسه‌ای بگذارند تا هر چه سریع‌تر کمیته‌ای را که زیر نظر شورا قرار است فعالیت کند تشکیل بدهیم ولی تاکنون در این زمینه خبری نشده است. در این شرایط و عدم همکاری وزارت ارتباطات با ما به طور مداوم از شرکت‌های ندا به ما شکایت می‌رسد که در وضعیت خوبی به سر نمی‌برند و سرمایه‌هایشان در خطر است که این مسوولیت ما را جدی‌تر می‌کند. شورا تاکنون بیش از حد لازم صبر کرده است، اما در نهایت باید دست به اقدام بزند.

ولی گویا این ملاقات چندان رضایت‌بخش نبوده، چرا که چند روز پیش خبری به نقل از وزیر ارتباطات روی خروجی برخی خبرگزاری‌ها قرار گرفت که به طور کلی، این مفهوم را داشت که سازمان با شورا در این زمینه کاری نخواهد داشت و سازمان تنظیم مقررات به کارش در این حوزه همچنان ادامه خواهد داد. به نظر شما این کشمکش‌ها به ضرر و سردرگمی‌ مصرف‌کننده منجر نمی‌شود؟

من با صراحت به شما عرض می‌کنم که قانون وظایف شورای رقابت را مشخص کرده است و توان قدرت خود را هم در آنجا گذاشته است؛ بنابراین کاملا روشن است که ما فرای تمام این تشکیلات هستیم . نوعی تداخل وجود دارد که آن‌ هم کاملا روشن است، چرا که قبل از اینکه شورای رقابت شکل بگیرد دولت عرضه‌کننده یکسری خدمات و محصولات بود که به روشی باید قیمت‌گذاری روی این خدمات صورت می‌‌‌‌گرفت، بنابراین برای حل این مشکلات تشکیلاتی مثل سازمان تنظیم مقررات به وجود آمد که در حال حاضر و با حضور شورای رقابت دیگر به بخش اقتصادی آن نیازی نیست.

اما در کشور ما این واگذاری وظایف با قدرت نمایی در حال جابه‌جایی است؟

از آذر ماه که جا و تشکیلات خود را راه‌اندازی کرده مرتب در حال مکاتبه و درخواست از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات هستیم. ما چه کار دیگری باید انجام بدهیم تا به نتیجه برسیم؟

یعنی طی این زمان هفت یا هشت‌ماه شورا پاسخی از سوی وزارت ارتباطات دریافت نکرده است؟

خیر به هیچ وجه ما جواب مثبتی دریافت نکرده‌ایم ما به خاطر اینکه از برخورد جلوگیری شود این فعالیت‌ها را انجام می‌دهیم یعنی با احتیاط و صبر، نامه‌نگاری‌های لازم را انجام می‌دهیم، در تمام ملاقات‌ها شرکت ‌می‌کنیم.

پس با این توضیحات و اطمینانی که شما به مسوولان سازمان تنظیم یا وزارت ارتباطات می‌دهید به نظر شما چرا آنها واکنش‌های عکسی به اظهارات شما نشان می‌دهند؟

این واکنش‌ها به این دلیل است که می‌خواهند از من یعنی جمشید پژویان یکسری تشکیلات و قدرت را بگیرند که من هم دوست ندارم. این اشکال اساسی نظام بوروکراتیک در همه جای دنیا به خصوص ایران است. به نظر من غیر از این نمی‌تواند باشد. شورای رقابت تا به حال تمام تلاش خود را انجام داده و با این سازمان مدارا کرده است؛ اگر مجموعه این فعالیت‌ها جواب ندهند من مستقیما از رییس جمهوری درخواست می‌کنم که دستور اکیدی روی این موضوع بدهند و مطمئن هستم که

رییس جمهوری با توجه به قانون موجود دستور لازم را به وزرای مربوطه خواهند داد. غیر از این هم من می‌توانم از مجلس بخواهم که وزرا را مورد سوال قرار بدهند که چرا از قانون تبعیت نمی‌کنند.

همچنین شورای رقابت می‌تواند مثل دادستان در دادگاهی حاضر و بر علیه هر تشکیلاتی اقامه دعوا کند. من در ابتدا فکر می‌کردم چون شورا شفافیت لازم را در این خصوص انجام نداده است با این واکنش‌ها روبه‌رو می‌شود، اما حالا متوجه می‌شوم که مشکل از جای دیگری است. به نظر من سازمان تنظیم همان عدم همکاری را که با شرکت‌های ندا در زمینه حل مشکلاتشان داشته است در حال حاضر با شورای رقابت دارد.

یکی از اولین پرونده‌هایی که به شورای رقابت سپرده شد مربوط به خصوصی‌سازی مخابرات بود. بسیاری از فعالان معتقدند که شورا در این زمینه خوب عمل نکرد و تمام وعده‌های این شورا در حد یک مصاحبه یا خبر باقی ماند.....

نه نه اصلا این گونه نیست. یک تفاوت هست بین جوامعی که می‌خواهند دموکراسی را تمرین کنند و به آرامی‌به رشد و توسعه برسند و کشورهایی که در حال حاضر دموکراسی را به نحو مطلوبی اجرا می‌کنند. آن تفاوت این است که گروه اول سیاه و سفید می‌بینند، گروه دوم خاکستری می‌بینند و در نهایت اینکه؛ واقعیت‌های جهان خاکستری است. نه تشکیلات کاملا سفید وجود دارد نه تشکیلات کاملا سیاه. تمام تشکیلات خاکستری است که گاهی سفید آن زیاد است و گاهی سیاه آن. شورا در واقع به طور غیررسمی ‌در مرداد ماه شروع به فعالیت کرد در حالی که هنوز اعضای آن تکمیل نشده بودند، من حکمی ‌نگرفته بودم و هنوز هم مکانی برای شروع فعالیت نداشتیم. اولین جلسه مربوط به مخابرات را در ساختمانی که هنوز کارهای بنایی در آن در حال انجام بود، برگزار کردیم. در زمینه خصوصی‌سازی، سازمان خصوصی‌سازی پیشنهاد خود را به هیات واگذاری می‌دهد و هیات واگذاری هم شرایط عرضه را عنوان می‌کند.

و این به چه معنا بود؟

یعنی اینکه مثلا هیات واگذاری می‌گوید که مخابرات به شکل بلوک ۵۰ درصد به اضافه یک سهم واگذار می‌شود. یا مثلا ۱۸ درصد سهم شرکت ایران‌خودرو واگذار می‌شود. بعد از مشخص شدن شرایط عرضه ( که در این بخش ما دخالت نداریم و به نظر من باید داشته باشیم) مرحله بعد این است که معامله‌ای در بورس شکل می‌گیرد؛ براساس عرضه و اینکه هر کس می‌تواند یک سهم بخرد بدیهی است که هزاران یا شاید هم میلیون‌ها نفر می‌توانند یک سهم بخرند، اما وقتی عرضه به این شکل است که ۵۰ درصد به اضافه یک سهم مخابرات واگذار می‌شود، دیگر هر کسی نمی‌تواند متقاضی باشد. فقط چند خریدار وجود دارد، یعنی خود عرضه فضای انحصار ایجاد کرده است. در معامله دو رقیب وجود دارد که یک رقیب به دلایلی کنار می‌رود و دیگری سهام را می‌خرد. از نظر منی که مسوولیت رقابت در بازار را بر عهده دارم چه فرقی وجود دارد. من که سیاسی نیستم که بخواهم حسن یا حسین برنده شوند من فضای رقابت را نگاه می‌کنم و می‌بینم که اصلا فضای رقابتی نیست. ۱۶ هزارمیلیارد برای خرید سهام را چه کسی دارد به جز چند غول کنسرسیوم که شکل گرفته‌اند.

شما می‌توانستید کاری انجام بدهید، ولی چشم‌پوشی کردید؟

بله، ببینید ما می‌توانستیم، معامله را باطل کنیم.

خوب چرا این کار را نکردید؟

براساس عرضه می‌توانستیم این کار را انجام دهیم نه براساس آن معامله. یعنی وقتی معامله انجام شده است شورا کاری نمی‌تواند انجام دهد. به همین دلیل عرضه شرایطی را ایجاد کرد که امکان رقابتی وجود نداشته باشد در غیراین‌صورت، خود معامله مشکلی نداشت. صحت این ادعا هم دخالت‌های شورا در زمینه سهام شرکت ایران خودرو و سایپا است. شورا هشدار داد به سازمان بورس و هیات واگذاری که زیر مجموعه ایران‌خودرو و سایپا نمی‌توانند متقاضیان بلوک‌های ۱۸ درصدی باشند، چرا که در آن صورت، تمرکز سهام در دست یک گروه خواهد بود و مثل این است که ایران خودرو و سایپا در هم ادغام شوند در نتیجه، سهم ۹۰ درصدی بازار خودرو به دست آنها خواهد بود.

در یکی از مصاحبه‌ها گفته‌اید که شورای رقابت با سریع‌ترین روش به مساله مخابرات رسیدگی کرده است. به نظر شما همین سریع عمل کردن باعث به وجود آمدن مشکلات حال حاضر بازار آی‌سی‌تی و کشمکش میان شرکت‌های بخش‌‌خصوصی با این شرکت بزرگ نشده است؟

نه. این هم یکی از ابهاماتی است که از صحبت‌های من به وجود آمده است. اتفاقا در مقابل فشاری که در خصوص این پرونده به شورای رقابت وارد می‌شد برای اینکه در این خصوص شورا سریع‌تر تصمیم بگیرد، من پیوسته اظهار می‌کردم که شورا باید با دقت و مطالعه کارش را انجام دهد.

سرعت ما در واقع در عمل‌مان بود، مثلا اینکه سریع طرفین را بخواهیم تا بیایند نظر خود را بیان کنند، سوال و ایرادات خود را مطرح کنند و پاسخ بگیرند. از نظر تلاش شبانه روزی، ما به سرعت عمل کردیم ولی اگر به مصاحبه‌های من بازگردید خواهید دید که همیشه من در پاسخ به اینکه چرا شورا رای و تصمیم خود را در خصوص مخابرات اعلام نمی‌کند این بوده است که بدون مطالعه دقیق، ما رای نهایی را صادر نخواهیم کرد.

همین فشار برای اعلام رای در نهایت تاثیر خود را روی تصمیم شورا و بازار گذاشته است. از جمله اینکه باعث شده مخابرات با همان انحصار دولتی خود وارد بازار ارائه اینترنت پرسرعت شود و شرایط را برای شرکت‌های خصوصی قدیمی‌ تنگ‌تر کند، حتی انحصار خود را در فروش تجهیزات راه‌اندازی ای‌دی‌اس‌ال برای کاربران هم به کار برده‌اند و آنها را ملزم به این می‌کنند که فقط تجهیزات از مخابرات باید خریداری شود....

من در مقابل همین انحصار ایستاده‌ام....

اما این ایستادگی شما تا به حال باعث رخ دادن اتفاقی نشده است و می‌بینیم که آنها بدون هیچ دغدغه‌ای به کار خود ادامه می‌دهند.

شما دقیقا دارید از زبان من سخن می‌گویید. با وجود تمام نامه‌نگاری‌ها، اعتراض‌ها و اعلام نقطه نظرات من، آنها کار خود را انجام می‌دهند. پس اگر من بگویم این تشکیلاتی که بند ۵ وظیفه ما را انجام می‌دهد باید منحل شود، حرف غیر منطقی نزده‌ام. اگر اصرار به انجام این کار دارم و مصاحبه می‌کنم حق دارم. برای اینکه شرکت مخابرات بدون توجه به اعتراض‌ها کار خود را انجام می‌دهد. از یک طرف به دلیل در اختیار داشتن امکانات لازم در ارائه اینترنت پرسرعت امتیازهایی از جمله قیمت پایین را می‌دهد و مشتریان شرکت‌های ندار را به طرف خود می‌کشاند و از سوی دیگر، به گفته خود شما به مشتری تحمیل می‌کند که فقط باید از تجهیزات آنها برای استفاده از سرویس استفاده کنید. با این شرایط وقتی این شرکت توانست انحصار خود را رشد دهد، فرمان‌های دیگری را نیز تحمیل می‌کند. در حال حاضر، شرکتی با انحصار کامل خریداری شده است که می‌توانند نهایت سود را ببرند، در این شرایط چه کسی باید جلوی این شرکت بایستد؟ هیچ‌کس جز شورا.

شما روی حرف خود ایستاده‌اید و آنها کار خود را انجام می‌دهند، نتیجه را چه پیش‌بینی می‌کنید؟

شورا با تمام توان وظایف خود را انجام می‌دهد و من این را با اطمینان اعلام می‌کنم. جلسات و نامه‌نگاری‌های لازم انجام شده است و تا این زمان هم ما منتظر پاسخگویی مخابرات و وزارت ارتباطات هستیم. علت ایستادگی مخابرات و سازمان تنظیم کاملا روشن است وقتی یک ارگانی وارد میدان می‌شود و براساس قانون می‌خواهد وظایف یک سازمان دیگر را انجام دهد آن سازمان مقاومت می‌کند. بنابراین سازمان تنظیم از اینکه بخش تنظیم بازار را از دست بدهد، راضی نیست و این عدم رضایت بیهوده است، چون ما کمک آنها هستیم.

دخالت مجلس در این زمینه را چگونه می‌بینید. مجلس بیشتر به این تمایل دارد که به نوعی آشتی و صلح بین شورا و سازمان تنظیم مقررات به وجود بیاورد و به نوعی، خواستار باز تعریف وظایف شورا و سازمان تنظیم مقررات شده است به نظر شما با این گونه اقدام‌ها مشکلات این بخش حل خواهد شد؟

این جلسات یک جلسات دوستانه و غیرقابل استناد از نظر قانونی است که به ابتکار آقای مطهری و به خاطر آشنایی ایشان با حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات برگزار شده است. ایشان از شرکت‌های ندا، سازمان تنظیم مقررات، شرکت مخابرات و شورای رقابت در این جلسات دعوت به عمل آوردند تا دور هم جمع شویم و راه برون‌رفت از این وضعیت را پیدا کنیم. در واقع این کار ابتکارانه و بسیار خوب است.

اما به نظر می‌آید که این طرح‌های ابتکارانه آنچنان که باید جواب نمی‌دهد. اگر خاطرتان باشد تقریبا دو سال پیش بود که آقای مطهری طرح استقلال رگولاتوری را مطرح کردند بعد ناگهان با وزارت ارتباطات به توافق رسیدند. اگر همان زمان این طرح به اجرا در می‌آمد دیگر این کشمکش بین سازمان تنظیم و شورا به وجود نمی‌آمد.

بله، اگر این طرح به اجرا در می‌آمد سازمان تنظیم مقررات زیر نظر شورای رقابت فعالیت می‌کرد. نمی‌توانید برای کنترل بازار برای هر یک از حوزه‌ها یک کنترل کننده بگذارید هیچ جای دنیا این‌گونه نیست. بیش از ۱۵۰ کشور تشکیلات شورایی همچون کشور ما دارند‌ که با قدرت، توان کامل و دید یکسان به زیرمجموعه‌ها نگاه می‌کنند. اگر در اقتصاد هرگونه تبعیض، اختلال یا تفاوتی قائل شوید نظم اقتصاد را به هم ریخته‌اید. بنابراین این نظارت‌ها و کنترل‌ها از وظایف آشکار ما است. من جلسه‌ای با وزیر ارتباطات داشتم که این جلسه هم بسیار مفید و نتیجه بخش بود، حتی قرار شد آن بخش از شورا که قرار است کار‌های قیمت‌گذاری را انجام دهد به پیشنهاد وزیر، نام کمیته تنظیم قیمت و دسترسی به خود بگیرد. همچنین قرار شد ایشان از طرف این سازمان دو نفر افراد باتجربه را در این زمینه برای کمک به شورا معرفی کنند که این افراد مستقل و وابسته به ارگانی که دارای منافع در این حوزه هستند نباشند، چرا که کمیته باید مستقل باشد.

باز به چند سوال قبل خود باز می‌گردم، شما صحبت از جلسه مفید و نتیجه‌بخش با شخص وزیر ارتباطات می‌کنید، اما گفت‌وگوهای ایشان با خبرگزاری‌ها خلاف این اظهارات را نشان می‌دهد؟

دقیقا آقای وزیر به نظر من نگران این نیست که گوشه‌ای از قدرتش را به شورا واگذار می‌کند، بلکه این سازمان و بعضی از کارکنان سازمان تنظیم مقررات است که نگران واگذاری قدرت خود هستند. من با وزیر توافق داشتم و حرف یکدیگر را کاملا درک کردیم، اما به یکباره و با دخالت‌هایی تمام توافقات به هم ریخت.

پس به نظر شما مشکل از رده‌های پایین‌تر است؟

مسلما همین طور است. به هیچ وجه و با شناختی که من از وزیر ارتباطات دارم این را قبول ندارم که ایشان حرفی را به من زده باشند و بعد زیر آن حرف بزنند. ما با یکدیگر به توافق رسیدیم و مشکلی با یکدیگر نداشتیم، اما آن رده‌هایی که در حال حاضر احساس می‌کنند منافعی دارند و با این کار آن منافعی که من واقعا نمی‌دانم چیست به خطر می‌افتد، این اظهارات و کارشکنی‌ها را می‌کنند. سازمان تنظیم باید از خدا هم بخواهد که مسوولیتی از روی دوششان برداشته ‌می‌شود.

به عنوان آخرین سوال با توجه به بررسی‌های وظایف قیمت‌گذاری سازمان تنظیم مقررات شما ضعف سیستم تعرفه گذاری این سازمان را در چه می‌بینید؟

تاکنون بررسی انجام نداده‌ایم، اما خود شورا مطالعاتی را شروع کرده‌ است.

ولی با نامه‌ای که من به این سازمان ارسال کرده‌ام از این سازمان خواسته‌ام که اطلاعاتی را در اختیار ما قرار دهند.

با این مطالعاتی که انجام داده‌اید ضعف سیستم تعرفه گذاری سازمان را در چه می‌بینید؟

چون با سیستم آنها به طور دقیق آشنا نیستم، در این زمینه اطلاعی ندارم، ولی شاید اگر این اطلاعات اواخر این هفته در اختیار ما قرار بگیرد بتوانیم سیستم را بررسی و ایرادات آن را اعلام کنیم.