مسعود دانشمند عضو هیات نمایندگان اتاق ایران بیش از یکسال از انتخابات دوره یازدهم ریاست‌جمهوری می‌گذرد و با وجود اینکه پس از روی کارآمدن دولت جدید در سیاست‌گذاری‌ها تغییرات کلی ایجاد شده، اما به دلایلی همچون شرایط رکود تورمی، بالا بودن انتظارات و کارشناسی نبودن برخی وعده‌های دولت، آنچه وعده داده شده، به‌طور کامل محقق نشده است. حتی ممکن است تحقق انتظارات در ۶ ماه آینده (تا پایان سال ۲۰۱۴ میلادی) هم جنبه عملی به خود نگیرد.

اگرچه قریب به اتفاق مسوولان معتقدند دولت توانسته «تورم» را به‌طور نسبی مهار کند؛ اما واقعیت این است که مردم مساله تورم را با خرید روزانه لمس می‌کنند و در پاسخ به نظر محترم تصمیم‌گیرندگان، باید گفت دولت آقای روحانی تنها توانسته از سرعت رشد نرخ تورم بکاهد اما به طور کامل نتوانسته آن را کنترل کند. درباره «رکود» هم اگر چه شاید نشانه‌های خروج از رکود نمایان شده و خروج از آن زمانبر است؛ اما بخش تولید نیاز به نقدینگی دارد و با یک بررسی کلی می‌توان فهمید مساله رکود هنوز پابرجا است. علاوه بر مشکلات بخش تولید، متاسفانه با سیاست‌گذاری‌های نادرست در دولت سابق، قدرت خرید مردم هم کاهش پیدا کرده است. در کنار همه این مشکلات، «بیکاری» نیز همچنان چالش اساسی دولت است که اگر چه بسته‌های پیشنهادی برای حل معضل بیکاری بارها از سوی دولتمردان سابق ارائه شده، اما همچنان راهکار جدی برای حل این مساله پیش‌بینی نشده است. در واقع دولت جدید از شدت مشکلات در اقتصاد کاسته، اما همچنان سیکل معیوب ادامه دارد. در مجموع اگر چه با مروری بر کارنامه دولت نشانه‌های امیدوارکننده‌ای به چشم می‌آید، اما نباید با راهکارهای مقطعی از حل ریشه‌ای مشکلات گذر کرد. به اعتقاد بنده اگر دولت می‌خواهد از چالش‌های پیش‌رو به آسانی عبور کند، بهتر است اولا با شهامت و واقع‌بینی رویکرد تعامل با دنیا را در پیش گیرد و ثانیا مسائل خودتحریمی در داخل را نیز در قالب رفع موانع و محدودیت‌ها از بین ببرد.