هفته پیش بود که در آخرین نظرسنجی‌های درون‌حزبی دکتر کارسون، جراح بازنشسته مغز و اعصاب ۶۴ساله، از رقیب میلیاردر خود، دونالد ترامپ، پیشی گرفت. ترامپ ماه‌ها بود که در صدر نامزدی انتخابات جمهوری‌خواهان برای تصدی ریاست‌جمهوری آمریکا، پیروز بلامنازع بود، اما به نظر می‌رسد بن کارسون توانسته است گوی سبقت را از این حریف برباید و روی دیگر برد در صحنه سیاست را به وی نشان دهد. در صدر قرار گرفتن بن‌کارسون و ترامپ که سابقه سیاسی چندانی ندارند نشان از اقبال مردم آمریکا به بخش غیرسیاسی یا شاید روی گرداندن از سیاست‌مداران سنتی باشد.

نام بن کارسون به خاطر سیاست‌هایی که در پیش گرفته، مطرح شده است. اظهارنظر وی در مورد انتخاب یک رئیس‌جمهوری مسلمان برای پست ریاست‌جمهوری آمریکا، انتقاد از پذیرش پناهندگان سوری در خاک آمریکا، مقایسه سقط جنین با برده‌داری و برخی اظهارات دیگر بحث‌برانگیز بوده است. علاوه بر این وی از طرح بیمه درمانی اوباما انتقاد کرده و آن را مشابه سیاست‌های لنین دانسته بود. سخنان وی در مورد تجهیز اوکراین، گسترش ناتو و بازنگری در عضویت روسیه در شورای امنیت سازمان ملل از دیگر سخنان پر حاشیه وی است.

در زمینه اقتصاد نیز برنامه‌های وی با بحث‌های فراوانی همراه بوده است. باوجود اینکه کارسون هنوز برنامه مشخصی ارائه نکرده، اما برقراری مالیات ثابت ۱۰ تا ۱۵ درصدی را که خود آن را ملهم از انجیل می‌خواند، یکی از مهم‌ترین نظرات وی است. متوازن کردن بودجه و مخالفت با افزایش مخارج دولت، نیز دیگر مواردی است که وی بر آنها پافشاری می‌کند؛ اگر چه از سوی برخی منتقدان متهم به نداشتن دانش کافی در زمینه اقتصاد شده است. وی به افزایش بدهی دولت و اندازه بزرگ آن نیز انتقادهایی وارد آورده است.

کارسون از مخالفان توافق هسته‌ای با ایران است و آن را یک اشتباه تاریخی می‌داند. در این صفحه، به بررسی بن کارسون و خصوصا نظرات اقتصادی وی می‌پردازیم.