خروج از منظومه شمسی

گروه تاریخ و اقتصاد: در تاریخ سوم دسامبر سال ۱۹۷۳ کاوشگر «پایونیر ۱۰» نخستین تصاویر نزدیک از سیاره مشتری را به زمین ارسال کرد. این فضا نورد ۲۵۸ کیلو وزن داشت و در سوم مارس ۱۹۷۲ از طرف ناسا به فضا پرتاب شده بود. فضا‌پیمای پایونیر ۱۰ تا فاصله ۱۳۲,۲۵۲ کیلومتری از زمین دور شد و طی ۳۰ سال ماموریت فضایی تصاویر و داده‌های ارزشمندی از موقعیت سیاره مشتری به دست دانشمندان علوم هوایی رساند. این اطلاعات شامل مطالعه میدان مغناطیسی سیاره‌ای و بین سیاره‌ای، بادهای خورشیدی، پرتوهای کیهانی، مرحله گذر از هلیوسفر، فراوانی هیدروژن خالص، توزیع، اندازه، جرم، جریان و سرعت ذرات غبار معلق و امواج رادیویی مشتری بود.

گروه تاریخ و اقتصاد: در تاریخ سوم دسامبر سال ۱۹۷۳ کاوشگر «پایونیر ۱۰» نخستین تصاویر نزدیک از سیاره مشتری را به زمین ارسال کرد. این فضا نورد ۲۵۸ کیلو وزن داشت و در سوم مارس ۱۹۷۲ از طرف ناسا به فضا پرتاب شده بود. فضا‌پیمای پایونیر ۱۰ تا فاصله ۱۳۲,۲۵۲ کیلومتری از زمین دور شد و طی ۳۰ سال ماموریت فضایی تصاویر و داده‌های ارزشمندی از موقعیت سیاره مشتری به دست دانشمندان علوم هوایی رساند. این اطلاعات شامل مطالعه میدان مغناطیسی سیاره‌ای و بین سیاره‌ای، بادهای خورشیدی، پرتوهای کیهانی، مرحله گذر از هلیوسفر، فراوانی هیدروژن خالص، توزیع، اندازه، جرم، جریان و سرعت ذرات غبار معلق و امواج رادیویی مشتری بود. پایونیر ۱۰ نخستین شیء مصنوعی ساخته بشر است که منظومه شمسی را ترک کرده‌است. ماموریت پایونیر ۱۰، مطالعه میدان مغناطیسی سیاره‌ای و بین سیاره‌ای، بادهای خورشیدی، پرتوهای کیهانی، مرحله گذر از هلیوسفر، فراوانی هیدروژن خالص، توزیع، اندازه، جرم، جریان و سرعت ذرات غبار معلق، جو مشتری و برخی از قمرهای آن - به‌خصوص آیو - و همچنین تصویربرداری از مشتری و ماه‌های آن بود. آخرین تماس با این فضانورد در ۲۳ ژانویه سال ۲۰۰۳ صورت گرفت و پس از آن ناپدید شد. این کاوشگر حامل لوحی است که در آن پیغامی از طرف انسان وجود دارد. این پیغام شامل طرحی از یک مرد و یک زن، به همراه طرحی از اتم هیدروژن و موقعیت خورشید و زمین در کهکشان است. اگر این کاوشگر روزی توسط موجودی فرازمینی و هوشمند پیدا شود، لوح مذکور داده‌هایی در رابطه با انسان در اختیار او قرار می‌دهد.