بم، درمانده از حرف تا عمل
غزال صادقی - زلزله بم تنها حادثه بزرگ طبیعی نبود که ایران را در ماتم مرگ هموطنانش فرو برد.

بم، بهار ۸۶
بم امروز، تنها یادآور زلزله 5 دی‌ماه سه سال و چهار ماه پیش نیست. ویرانه‌های بازمانده زلزله سال 86، یادآور فراموشکاری ماست. یازده عکاس از عکاسان عضو انجمن «بم بمان» نمایشگاه گروهی خود را با عنوان «بم امروز» در گالری لاله تهران به نمایش گذاشتند. بعد از سومین سالگرد زلزله بم عکاسان عضو این گروه برای تهیه گزارش چگونگی روند توسعه در بم بعد از سفر ریاست‌جمهوری به آنجا سفر کردند و عکس‌هایی همراه خود آوردند نشان‌دهنده این واقعیت بود که تغییر مثبتی در این منطقه به وجود نیامده است. ویرانه‌ها همچنان ویران مانده‌اند. انگار زلزله همین چند ماه پیش رخ داده است، در این عکس‌ها، کودکان در ویرانه‌ها بازی می‌کردند و کودکی در یک اتاق گلی و با ظاهری آشفته به دیدن تلویزیون مشغول است. این نمایشگاه با عکس‌های سربخشیان از حادثه دلخراش زلزله بم آغاز و تصویر زندگی بازماندگان آن را در معرض دید قرار می‌دهد. سوم تیرماه نیز نشست خبری با حضور خبرنگاران و عکاسان در گالری لاله و در حاشیه این نمایشگاه برپا شد.
نشست نقد و بررسی محتوایی نمایشگاه گروهی عکس «بم امروز» با حضور دکتر حسن نمکدوست، بهمن جلالی و محمد فرنود برگزار شد.نمکدوست در ابتدای جلسه با اشاره به اهمیت پرداختن به بحث زلزله از طریق یادآوری زلزله‌های بزرگی که در گذشته نه چندان دور در ایران و جهان رخ داده است، گفت: روزنامه‌نگاران و عکاسان بهترین کسانی هستند که با وقوف به این که در صورت وقوع زلزله چه فاجعه‌ای رخ خواهد داد، وظیفه دارند تا با یادآوری آن و برگزاری چنین نمایشگاه‌هایی مردم را نگران آنچه رخ خواهد داد، کنند.بهمن جلالی عکاس خبری و مدرس دانشگاه نیز در این نشست گفت: آنچه امروز در مطبوعات ما منتشر می‌شود چیزی نیست که درد همه کشور باشد. فقط برای تهران است و درد شهرستان‌ها در این مطبوعات به چشم نمی‌خورد. بیشتر درگیر مسائل و گفت‌و‌گوهای سیاسی هستیم و مردم در روزنامه‌ها کمتر سهم دارند. اگر هم گاهی اشاره به شهرستان‌ها می‌شود به عنوان خبرنگار میدانی نیست، خبرنگار پایتخت‌نشینی است که آن را حداکثر با اطلاعات تلفنی می‌نویسند. جلالی در بخش دیگر از صحبت‌های خود با نقد نمایشگاه «بم امروز» توضیح داد: اتفاقی که در بم افتاد این بود که تعداد زیادی عکاس به این شهر رفتند و بیشترین تعداد عکس در بم گرفته و هزینه گزافی نیز صرف این کار شد. اما مثل همیشه که تب و تاب ماجرا تمام شد بم را هم فراموش کردیم و بازسازی و قول‌ها و وعده‌هایی که داده شد را کسی دنبال نکرد. وی گفت: من با این تصور آمدم که در این عکس‌ها بمی را ببینم که هنوز ویران است. اما این عکس‌ها بیشتر کلیشه‌ای است و فقط صورت زیبا دارد. اما واقعیت درد مردم و زندگی در آنها کجاست؟ این مصیبت است که عکاسی ژورنالیستی شکل‌گرا شده نه معناگرا.
همچنین محمد فرنود عکاس خبری و مدرس دانشگاه دیگری بود که این جلسه حضور داشت. وی با اشاره به نمایشگاه بم امروز گفت: این نمایشگاه در زمانی می‌تواند اثر خود را داشته باشد که شما مطبوعات را درگیر موضوع نمایشگاه کنید تا در ادامه کار با گزارش‌هایی از این موضوع آن را دامن بزنند.همچنین در پایان دکتر حسن نمکدوست نیز به ایراد سخنانی در باب این نمایشگاه پرداخت و از تلاش دوستان عکاس و روزنامه‌نگار که با این نمایشگاه قصد دارند تا زلزله بم و مردم آن فراموش نشوند قدردانی کرد.