آغاز یک تحول

علی بیگدلی کارشناس مسائل اروپا دیدار حسن روحانی و دیوید کامرون، رئیس‌جمهور ایران و نخست‌وزیر بریتانیا، در مقطع کنونی اهمیت زیادی دارد و می‌توان آن را آغاز مناسبات جدید بین ایران و اروپا قلمداد کرد. باید توجه داشت که بریتانیا یک کشور دو ضلعی است که یک ضلع آن مناسبات با اتحادیه اروپا و ضلع دیگرش ارتباط با ایالات متحده آمریکا است. بنابراین اکنون که قرار است چنین ملاقاتی صورت بگیرد، بدون شک این ملاقات با رضایت این دو طرف بوده است. در عین حال اهمیت این‌گونه دیدارها را از دو منظر می‎توان تحلیل کرد: نخست بازگشت ایران به جامعه بین‌المللی و دیگری تغییر نگاه به فضای مذاکرات هسته‎ای؛ همچنین آشتی ایران با اتحادیه اروپا و گسترش مناسبات نیز از دیگر دستاوردهای این دیدار خواهد بود.

در صورت بهبود روابط ایران با اتحادیه اروپا، هم برخی تحریم‌های این اتحادیه علیه ایران لغو خواهد شد و هم مناسبات سیاسی و اقتصادی ایران با اروپا گسترش خواهد یافت. همان‌طور که در ابتدا یادآور شدم این ملاقات با رضایت آمریکا انجام می‎‌شود؛ زیرا در هر صورت، باراک اوباما در حال حاضر به دلیل انتخابات پیش روی کنگره در این کشور، مایل به حل پرونده هسته‌ای ایران است تا از آن به‌عنوان یک برگ برنده در انتخابات بهره جوید؛ البته فشار محافل صهیونیستی بر دولت دموکرات اوباما نیز قابل توجه است و این لابی‎های اسرائیلی هستند که نمی‌خواهند توافق‌نامه جامع به‌طور منصفانه امضا شود.

اما امروز با وجود ملاقات‎هایی که میان رئیس‌جمهور ایران و مقامات اروپایی از جمله بریتانیا و فرانسه صورت می‌گیرد، باید منتظر بهبود فضای حاکم بر گفت‌وگوهای ایران با ۱+۵ باشیم. این در شرایطی است که شواهد نشان می‎دهد در کل اکنون فضای مذاکرات نسبت به گذشته تاحدودی تلطیف شده است.

همچنین ملاقات روحانی و کامرون، باب دیگر ملاقات‌ها با مقامات غربی را نیز خواهد گشود. در نهایت با توجه به اینکه در حال حاضر میان سرمایه‌داران اروپایی برای ورود به ایران رقابت‌هایی ایجاد شده است، این ملاقات اهمیت دوچندانی پیدا می‎کند و می‌تواند موجب تغییر فضای مناسبات در سیاست خارجی ایران با کشورهای اروپایی شود.