گروه جهان: به نظر می‌رسد اوضاع برای رئیس‌جمهوری مخلوع مصر چندان بد نباشد. او روزگاری در قدرت بود و کشور را در ید قدرت خود داشت؛ اما اکنون هم که در گوشه بیمارستان جا خوش کرده همچون پادشاهان زندگی می‌کند. به گزارش نیویورک‌تایمز، حسنی مبارک، از بیمارستان قاهره به خانه زنگ می‌زند، دائم دسته گل‌ها و روزنامه‌هایی به او تقدیم می‌شود و برای غذا خوردن به رستوران‌هایی در بیرون از بیمارستان برده می‌شود. همسر‌، فرزند و نوادگانش به طورمنظم به او سر می‌زنند و اتاق او در بیمارستان چشم‌اندازی به سوی نیل دارد. جشن ۸۸ سالگی هم برای دیکتاتور مخلوع برگزار می‌شود، گویی مردم مصر همچون بسیاری از مردمان خاورمیانه که از وضعیت فعلی خسته و فرسوده شده‌اند در آرزوی بازگشت به دوران آرام مبارک هستند. جشن ۸۸‌سالگی او در حالی برگزار شد که هوادارانش در جلوی بیمارستان حضور یافته، آواز می‌خواندند و تصاویر او را در هوا تکان می‌دادند. مبارک هم پنجره‌ها را گشود و برای آنها دست تکان داد.

با این حال، مبارک تنها یک محدودیت دارد و آن حق بیرون رفتن آزادانه از بیمارستان است که البته یک معماست. در مه‌۲۰۱۵ یک قاضی مصری حکم داد که مبارک زندان ۳‌ساله خود را به پایان رسانده است. او در واقع، آزاد است؛ اما اتاق او در بیمارستان همچون یک منزل دوبلکس است که نگهبانان در بیرون از آن مشغول نگهبانی هستند.

نکته جالب این است که متحدان سابق مبارک که به کمک او میلیاردر شدند، اکنون در حال زد و بند با حکومت السیسی هستند تا در اتهامات و دوران زندانشان تخفیف بگیرند. اگرچه فرید الدیب، وکیل مبارک، در مصاحبه با نیویورک تایمز این موضوع را ‌رد کرد، اما برخی از دوستان مبارک که برای دیدار او به بیمارستان می‌روند می‌گویند وی به معامله‌ای مطلوب با حکومت نظامیان رسیده است. آنها می‌گویند ارتش عموما نسبت به چهره‌های دوران مبارک (از زمانی که السیسی در سال ۲۰۱۳ قدرت را به دست گرفت) رویکرد نرمی دارد؛ اما همزمان می‌خواهد از ظن همراهی با مبارک رها شود تا خشم مردم برانگیخته نشود. بنابراین دو طرف به یک مصالحه رسیده‌اند؛ اینکه مبارک حضور در بیمارستان را بپذیرد در عوض دو فرزند او علا (تاجر) و جمال (وارث پدر) آزاد می‌مانند. این دو نیز سال گذشته آزاد شدند.

یسری عبدالرزاق، وکیل داوطلب مبارک می‌گوید: «نقطه ضعف او فرزندانش هستند. هرگاه در انظار عمومی سخن می‌گوید مقام‌ها ناراحت می‌شوند.» وی اجازه مبارک پیش از سخن گفتن با روزنامه‌نگاران را دریافت کرده بود و به همین ترتیب، با اجازه مبارک با موبایل خود عکسی مشترک با او انداخت که نشان می‌داد داخل اتاق او شلوغ است. دوستان مبارک می‌گویند امنیت و نحوه درمان دلیل دیگر ماندن او در بیمارستان است. با این حال، او مردی با دو چهره است. از یکسو حکم قضایی علیه او نشان از پیروزی رهبران تظاهرات ۲۰۱۱ علیه حاکمیت توتالیتر او دارد. منتقدانش می‌گویند زندان تاوان سرکوب و فساد و خویشاوندسالاری است که باعث شد مصر به وضعیت امروز دچار شود. از سوی دیگر، برخی او را نماد مصر می‌دانند و می‌گویند او در زندگی عمومی مردم هنوز هم نقش دارد. برگزاری جشن نمونه بارز این ادعاست. برخی دیگر هم هستند که دوران مبارک را همچون نوستالژی می‌نگرند و به آزادی آن دوران در قیاس با سرکوب دوران السیسی غبطه می‌خورند و خواهان بازگشت به آن دوره‌اند. اسامه دیاب، محقق ضد فساد در مرکز «ابتکار مصر برای حقوق فردی» که یک مرکز مهم حقوق بشری است، می‌گوید: «البته مبارک هم فاسد بود؛ اما می‌دانست چگونه از نصایح استفاده کند. اکنون فاجعه‌بار است. مبارک دیکتاتوری شایسته بود اما السیسی چنین نیست.» وکلا می‌گویند تحقیر او در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ مبنی بر نشستن در قفس برای حضور در دادگاه تمام شده و از اتهام کشتن مردم در تظاهرات ۲۰۱۱ تبرئه شده و قرار است دادگاهی دیگر برای او تشکیل شود؛ اما محال است به این زودی‌ها برگزار شود.