وی با اشاره به اینکه هر از گاهی شاهد تعطیلی یا تغییر شغل یکی از همکاران خود در این صنف هستیم. ادامه داد: اگر بانک‌ها و سازمان‌های دولتی از مغازه‌دارها هم حمایت کنند باعث روشن ماندن چراغ مغازه‌های صنف ما می‌شوند. اگر تعداد این فروشگاه‌ها بیشتر شود یا اقدام به تاسیس شعب خود کنند ۷۰‌درصد اعضای صنف ما مجبور می‌شوند مغازه‌های خود را تعطیل ‌کنند. رمضان درباره وضعیت کسب و کار صنف متبوع خود گفت: وضعیت بازار ما اصلا راضی کننده نیست. رکود شدید حاکم بر بازار، اجازه هیچ نوع فعالیت اقتصادی را به کسبه نمی‌دهد. مردم مانند قبل دیگر توان خرید یا تعویض وسایل صوتی، تصویری و تلفن همراه را ندارند. در صورت خراب شدن وسایل صوتی و تصویری بیشتر اقدام به تعمیر آنها می‌کنند و تا وقتی که کاملا غیر‌قابل استفاده نشده دستگاه جدید نمی‌خرند. امروزه تلویزیون و تلفن همراه جزو وسایل ضروری افراد و خانواده‌هاست و نبود آنها نقصان به حساب می‌آید با این حال مردم به تعمیر روی آورده‌اند.

وی ایجاد سامانه‌های متعدد را از دیگر مشکلات صنف برشمرد و افزود: کسبه مجبورند در سامانه‌های مختلف مانند سامانه اصناف، سامانه مؤدیان مالیاتی، سامانه جامع تجارت، سامانه جامع انبارها، تامین‌اجتماعی و … ثبت‌نام کنند که گاهی بعضی از آنها موازی‌کاری است. علاوه بر ثبت‌نام و گرفتن کد شناسایی باید هر کالایی که می‌فروشیم مشخصات خریدار، مشخصات کالا و فروش را در چند سامانه ثبت کنیم. اینقدر این سامانه‌ها زیاد شده‌اند که کسبه را خسته کرده‌اند. کسی که ۴۰ سال به روش سنتی کار کرده انجام این امور برای او سخت و طاقت فرساست. این امور نشاط کاری خیلی از کسبه را از بین برده است.

رمضان درباره فروش تلفن همراه در این صنف گفت: در سال ۷۲-۷۳ که موبایل وارد کشور شد فروش تلفن همراه در اتحادیه ما ثبت شد. آن زمان تعداد تعمیرکاران موبایل خیلی کم و تحت نظر اتحادیه صوت و تصویر بود. سال ۸۴ اتحادیه فروشندگان و تعمیرکنندگان تلفن ثابت تاسیس شد و به اشتباه تعمیرات تلفن همراه را هم از این اتحادیه گرفتند. وی ادامه داد: این موضوع بسیار برای ما مشکل‌زا و باعث سرگردانی مردم شده است. آنها نمی‌دانند که تعمیرکاری که در مغازه موبایل فروشی نشسته و در حال تعمیر موبایل است تحت نظر یک اتحادیه دیگر است. در تلاشیم این معضل را حل کنیم و دوباره تمامی خدمات مربوط به تلفن همراه را به اتحادیه صوت و تصویر برگردانیم.