میلیاردرها
از ساخت شهرک در حومه میلان تا نخست‌وزیری ایتالیا
سیلویو برلوسکنی، سیاستمدار و میلیاردر ایتالیایی، در حال حاضر نخست‌وزیر ایتالیا و یک کارآفرین موفق است. برلوسکنی که با ثروت ۵/۶ میلیارد دلار هفتادمین ثروتمند جهان است دومین نخست‌وزیر ایتالیا از لحاظ مدت باقی ماندن در مقام نخست‌وزیری است. برلوسکنی تاکنون به مدت سه دوره نخست‌وزیر ایتالیا بوده است. برلوسکنی در کنار مسوولیت‌های نخست‌وزیری در مبادلات و توسعه املاک نیز فعالیت دارد. او مالک یک شبکه تلویزیونی است و در کشورهای مختلفی تلویزیون‌های تجاری راه‌اندازی کرده است. برلوسکنی همچنین مالک یک چاپخانه و تیم آ.ث. میلان در لیگ قهرمانی فوتبال ایتالیا است.
سیلویو برلوسکنی در ۲۹ سپتامبر سال ۱۹۳۶ در میلان ایتالیا متولد شده و در همین شهر در خانواده‌ای نسبتا مرفه بالاتر از طبقه متوسط بزرگ شد. پدر او لوئیجی برلوسکنی (۱۹۰۸ تا ۱۹۸۹) یک کارمند بانک و مادرش روزا بسی (۱۹۱۱تا ۲۰۰۸) بودند. پدر او بعدها به مقام مدیریت ارتقا پیدا کرد. سیلویو اولین فرزند خانواده بود. خواهر و برادر کوچک‌تر او ماریا فرانچسکا آنتونیتا برلوسکنی (۱۹۴۳تا۲۰۰۹) و پائولو برلوسکنی (متولد ۱۹۴۹) هر دو کارآفرین بودند. برلوسکنی پس از اتمام تحصیلاتش در مدرسه به کالج سالسیان رفت و سپس در دانشگاه استاتال در میلان به تحصیل در رشته حقوق مشغول شد و با ارائه پایان‌نامه‌ای در زمینه جنبه‌های تبلیغات قانونی در سال ۱۹۶۱ فارغ‌التحصیل شد. برلوسکنی مجبور شد در ارتش ایتالیا یک سال خدمت سربازی را که در آن زمان اجباری بود بگذراند. او در زمان تحصیلاتش در دانشگاه در یک گروه موسیقی نوازنده ویولن سل بود. او بعدها سرود تیم آ.ث. میلان را به همراه یک آهنگساز و خواننده ایتالیایی، تونی رنیس و آهنگ فورتزا ایتالیا را به همراه مدیر اپرا، رناتو سریو نوشت.
برلوسکنی به کسب‌وکار و تجارت علاقه‌مند بود و این از زمانی که به عنوان یک خواننده در کشتی‌های کروز کار می‌کرد تا برای تحصیلاتش در رشته حقوق تامین مالی شود، مشهود شد. صنعت ساخت‌وساز ایتالیا بعد از جنگ بسیار رونق گرفت. برلوسکنی به سرعت از این فرصت آگاه شد و به آن چنگ زد و در سال ۱۹۶۹ پس از قرض گرفتن مبلغ قابل توجهی پروژه میلانو۲ را احداث کرد. میلانو۲ شهرکی با حدود ۱۰۵۰۰ واحد آپارتمان است که برلوسکنی در سگریت در حومه شرقی شهر میلان ساخت. برلوسکنی برای ارائه خدمات تلویزیونی به مردم این منطقه ایستگاه تلویزیون کابلی تله میلانو را تاسیس کرد. این اولین گام او در ورود به صنعت رسانه بود و راه را برای ایجاد سه کانال تلویزیونی تجاری دیگر باز کرد. تلویزیون ایتالیا در آن زمان در انحصار کانال دولتی رادیو تلویزیون ایتالیانا (RAI) بود. از آن جایی که این شبکه تنها شبکه ملی بود، سیلویو مجموعه‌ای از ایستگاه‌های محلی تاسیس کرد که به شکل همزمان برنامه‌های یکسانی پخش می‌کردند.
سیلویو برلوسکنی برای مدیریت مجموعه متنوع و در حال رشد فعالیت‌های خود شرکت فینیوست را در سال ۱۹۷۵ تاسیس کرد. او با استفاده از این شرکت سه کانال تلویزیونی خصوصی کانال۵ در سال ۱۹۸۰، شبکه ایتالیا۱ در ۱۹۸۲و رته۴ در سال ۱۹۸۴ را خرید. با عوض شدن قوانین رسانه‌ها در ایتالیا در سال ۱۹۷۶، کل رسانه‌های کشور تحت سلطه برلوسکنی و دولت قرار گرفت. برلوسکنی تنها به ایتالیا بسنده نکرده و شبکه‌هایی در فرانسه (لا سنک)، آلمان (تله فانف) و اسپانیا (تله‌سینکو) راه‌اندازی کرد. فینیوست در حال حاضر مالک شرکت‌های معروفی چون شرکت بیمه مدیولانوم، شرکت تولیدکننده فیلم مدوزا و باشگاه میلان است. برلوسکنی با خرید نشریه پانوراما وارد صنعت نشر نیز شد. او همچنین چاپخانه معروف ماندادوری را خرید.
برلوسکنی با توجه به جایگاهی که در کشور پیدا کرده بود حزبی با عنوان زنده باد ایتالیا تاسیس کرد. او با اتکا بر این حزب و با شعار ایجاد یک میلیون شغل توانست در انتخابات سال ۱۹۹۴ برنده شده و نخست‌وزیر ایتالیا شود. او وعده داده بود که مالیات سنگین را برای کسانی که شغل آزاد دارند کاهش دهد تا مشوق کارآفرینی باشد، البته این برنامه‌ها با رکود ۲۵ درصدی بازار سرمایه و افزایش بدهی‌های ملی به انجام نرسیدند. به علاوه فینیوست به خاطر فساد مالی دچار نزاع شده و برلوسکنی نیز به دادگاه کشانده شد و نهایتا مجبور به استعفا شد، اما مجددا در سال ۲۰۰۱ در انتخابات پیروز شد.
برلوسکنی در سال ۱۹۶۵ با کلارا اولویرا دال اگلیو ازدواج کرد. او در سال ۱۹۸۵ از همسرش جدا شده و در سال ۱۹۹۰ با یک هنرپیشه ایتالیایی ازدواج کرد. برلوسکنی از همسر اول خود دو فرزند و از همسر دوم خود سه فرزند دارد.
گفته می‌شود برلوسکنی فردی است که توانایی کسب وکار را با قدرت سیاسی ترکیب کرده و تصویر جدیدی از یک سیاستمدار را در اروپا و جهان ایجاد کرده است.
ارسال نظر