وی درباره علت‌‌‌های خشکی درختان مذکور گفت: کارشناسان مواردی مثل ضعف در نگهداشت، کمبود آب و آفت‌‌‌زدگی را عنوان کرده‌‌‌اند و خشکی تعدادی از آنها تایید و تصمیم برای قطع آنها نهایی شده است. به گفته امانی، فعلا قطع ۳۱۴۱ اصله درخت در سرخه‌‌‌حصار، ۸۱۲ اصله در چیتگر و ۷۲ اصله در لویزان قطعی شده و پیمانکاری مامور این کار است. وی از شهرداری تهران درخواست کرد گزارش جامعی از ضایعه دردناک نابودی درختان پارک‌‌‌های جنگلی تهیه کند تا علت آفت‌‌‌زدگی و سال وقوع آن، پیمانکار مسوول و تعداد دقیق و رسمی درختان خشک شده مشخص شود. به گفته امانی، سابقه آفت‌‌‌زدگی درختان این بوستان‌‌‌ها به چند سال قبل بازمی‌گردد و باید پیشینه آن و مقصران احتمالی مشخص شود. این عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه ما برای قطع هر اصله درخت قدیمی با بن بزرگ توسط شهروندان حداقل یک میلیارد تومان جریمه منظور می‌‌‌کنیم، گفت: سوال اینجاست اکنون که سهل‌‌‌انگاری در نگهداری بوستان‌‌‌های جنگلی فاجعه‌‌‌آفرین شده است، چه کسی قرار است جریمه شود؟

این اظهارات در حالی مطرح و مساله کم‌‌‌آبی به عنوان عامل خشکی بخشی از درختان پارک جنگلی چیتگر مطرح شد که چندی پیش آفت دیگری از پدیده کم‌‌‌آبی نیز در این پهنه به شکل افت سطح آب دریاچه مصنوعی شهدای خلیج فارس یا همان دریاچه چیتگر نیز ظاهر شده بود. از جمله مواردی که هنگام ساخت دریاچه مورد توافق قرار گرفت این بود که حقابه دریاچه از محل رودخانه کن و به مقدار۵ میلیون مترمکعب در سال باشد. البته محاسبات طراحی حاکی از آن بود که تبخیر سالانه آب به بیش از ۱.۵ میلیون مترمکعب نخواهد رسید و تجربه ۱۰ سال بهره‌‌‌برداری نیز موید همین موضوع است. بنابراین اوایل هر سال حق‌آبه دریاچه در آن جاری می‌‌‌شد و سطح آن به تراز حداکثر خود می‌‌‌رسید؛ اما سال گذشته چنین نشد و به بهانه کمبود آب تهران، مسیر آبرسانی دریاچه را تغییر دادند و سهمیه آب دریاچه را به تصفیه‌‌‌خانه تهران فرستادند. گفته می‌شود امسال دریاچه برای زنده ماندن و رسیدن سطح آب آن به تراز همیشگی ۲.۵ میلیون مترمکعب آب نیاز دارد و هم‌‌‌اکنون سطح دریاچه چیتگر بیش از ۲.۵ متر از حد نرمال خود پایین‌‌‌تر است و در بسیاری از قسمت‌‌‌ها به‌‌‌خصوص در شمال آن بستر دریاچه از محیط آبی خارج شده است.