ایسنا- تحلیلگران معتقدند بررسی تنبیه روسیه به خاطر رفتار نامطلوب در اوکراین به سرعت با چند مانع اساسی روبه‌رو شده است که یکی از آنها این است که هرگونه تحریم که به شکل قابل توجهی به روسیه لطمه بزند، به کشور‌های تحریم‌‌کننده نیز لطمه خواهد زد.
به گزارش نشریه «نشنال اینترست»، فوری ترین تحریم‌های احتمالی علیه روسیه می‌تواند پیرامون انرژی باشد، زیرا صادرات نفت و گاز دو سوم درآمد‌های صادراتی روسیه و حدود نیمی از درآمد‌های دولت این کشور را تامین می‌کند. اما دخالت در این صادرات به معنی دخالت در عرضه انرژی به کشور‌های اتحادیه اروپا است که حدود یک سوم نفت و گاز خود را از روسیه دریافت می‌کنند.
صرف‌نظر از میزان تولید نفت و گاز شیل آمریکا، این کشور نمی‌تواند از طریق صادرات گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) کمک چندانی به اروپا داشته باشد.
یکی از موضوعات اصلی در تمام مذاکرات ،
درباره نفت و گاز ایران است. ایران چهارمین دارنده ذخایر نفت جهان و دارنده بزرگ‌ترین ذخایر گاز بعد از روسیه است، اما به دلیل تحریم‌های غرب، جهان به نفت و گاز ایران دسترسی کامل و فوری ندارد. مسلما جایگزین ‌کردن منابع انرژی اروپا به دلیل نوع شبکه توزیع گاز و وابستگی پالایشگاه‌ها به نوع خاصی از نفت، نمی‌تواند فوری و به راحتی انجام شود.
این در حالی است که استفاده از هیدروکربن ایران یکی از بهترین راهکارهای میان‌مدت برای جلوگیری از فشار روی اروپا در بخش انرژی است. خط لوله کنونی انتقال گاز ایران به ترکیه می‌تواند قدم اول عرضه بیشتر گاز ایران به اروپا باشد. چنین تمهیداتی علاوه‌بر صادرات «ال ان جی» ایران می‌تواند گزینه‌ها را افزایش و خطرات متوجه غرب را در صورت تحریم روسیه کاهش دهد. این در حالی است که افزایش صادرات نفت ایران درآمد‌های روسیه را کاهش خواهد داد، زیرا باعث کاهش فشار روی قیمت نفت خواهد شد.
تحریم‌های ایران که از مدت‌ها قبل اعمال شده بدون توجه به لطمه‌ای بوده است که این تحریم‌ها به منافع غرب می‌زند. اکنون با توجه به بن‌بست موجود در مواجهه با روسیه، شکل دیگری از این صدمات باید مورد بررسی قرار گیرد. تحریم‌ها علیه ایران اهرم فشار غرب در برخورد با ولادیمیر پوتین را تضعیف می‌کند.
در این گزارش آمده: در خصوص روسیه و ایران، ما به جای اینکه نگران فرار ایران از تحریم‌ها و تضعیف موضع غرب در چانه‌زنی بر سر برنامه هسته‌ای ایران باشیم، باید نگران این باشیم که روسیه ممکن است برای حفظ درآمد‌های نفتی و استفاده بیشتر از اهرم فشار خود در بخش انرژی، مذاکرات علیه ایران را سخت کند تا با باقی ماندن تحریم‌ها، ایران نتواند به بازار‌های نفت و گاز جهانی ورود کند. خوشبختانه تاکنون روسیه این کار را انجام نداده، چرا که تاکنون به نتیجه رسیدن توافق هسته‌ای با ایران به نفع مسکو نیز بوده است.
آمریکا و شرکای غربی این کشور دلایل خوب و قانع‌ کننده‌ای برای به نتیجه رسیدن مذاکره با ایران دارند، زیرا توافق با ایران بهترین تضمین برای صلح‌ آمیز‌ بودن برنامه هسته‌ای این کشور است و در حال حاضر بن‌بست با روسیه بر سر اوکراین، دلیل دیگری برای حل بن بست هسته‌ای با ایران است.
به راه انداختن جنگ اقتصادی علیه دو کشور به‌طور همزمان کار دشواری است. آمریکا باید از اقدام توماس جفرسون، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا در سال ۱۸۰۷ مبنی بر تحریم دو کشور انگلیس و فرانسه به‌طور همزمان درس بگیرد. وی فکر می‌کرد این اقدام باعث خواهد شد این دو قدرت اروپایی در حال جنگ، دست از سر آمریکا بردارند، در حالی که این تحریم یک شکست مفتضحانه برای آمریکا بود و لطمه قابل توجهی به اقتصاد این کشور زد، در عین حال تاثیر چندانی روی رفتار انگلیس و فرانسه نداشت. برخی مسائل هرگز تغییر نمی‌کنند، حتی پس از تبدیل ‌شدن به یک ابرقدرت جهانی و اتحاد با کشور‌های اروپایی.