اخبار نیرو - روزنامه شماره ۵۹۴۳

• 

  سوخت پشتیبان؛ راه‏‏‌حلی با پیامدهای اقتصادی

  هر چند چالش تامین سوخت نیروگاه‌‌‌ها در فصول سرد سال و استفاده از سوخت پشتیبان با توجه به مصارف خانگی سوخت اصلی یعنی گاز طبیعی، موضوعی ریشه‌‌‌دار و پرتکرار در صنعت برق کشور بوده است، اما طی سال‌‌‌های اخیر تامین سوخت پشتیبان و همچنین اثرات استفاده بیش از پیش از آن در نیروگاه‌‌‌ها نیز به دلایل مختلف به مساله‌‌‌ای مهم بدل شده که تامین برق کشور را هم تحت‌‌‌الشعاع قرار داده است. این در حالی است که به گفته یکی از اعضای کمیسیون مهندسی و سیستم‌های سیکا، هیچ سازمانی پاسخگوی هزینه‌‌‌های اضافی تحمیل‌‌‌شده به بخش‌خصوصی بابت استفاده از سوخت پشتیبان نیست. محمد دانا معنوی پیشنهاد داد: برای برون‌‌‌رفت از این مشکل علاوه بر تغییر در نگرش حاکمیت در حوزه انرژی، باید تمهیداتی از قبیل افزایش راندمان واحدهای نیروگاهی، خارج کردن واحدهای نیروگاهی با راندمان زیر ۳۰‌درصد و جایگزینی آنها با واحدهای جدید در دسترس (راندمان حداقل ۵۵ درصد)، ایجاد الگوی مصرف صحیح از انرژی، اعم از برق و گاز در بین مردم اندیشیده شود. برای واکاوی ابعاد مختلف این موضوع و دریافت مشروحی درباره اقدامات سندیکا در این باره گفت‌‌‌وگویی با این عضو کارگروه سوخت سندیکا داشته‌‌‌ایم.

• یک پیل هیدروژنی پشتیبان مایکروسافت

  دنیای‌اقتصاد: یک پروژه آزمایشی به رهبری کاترپیلار در یکی از سایت‌‌های وایومینگ ایالات متحده آمریکا نشان داد که سلول‌‌های سوختی هیدروژنی با ساختار بزرگ می‌توانند برای تامین نیروی پشتیبان برای یک مرکز داده استفاده شوند. مرکز داده یا دیتاسنتر، به مجموعه‌‌ای از سرویس‌گرها، زیرساخت‌‌های ارتباطی، امنیتی و تجهیزات الکترونیکی گفته می‌شود که برای ارائه، نگهداری و پشتیبانی از سرویس‌‌های تحت شبکه (اینترانت/اکسترانت) به کار گماشته می‌‌شوند.

• زمین‌‌‌گیرشدن سرمایه‌‌‌ها در گلوگاه تسهیلات ارزی نیروگاه‌‌‌ها

  محمد ملاکی/رئیس هیات‏‏‌مدیره شرکت آرین‏‏‌ماه‏‏‌تاب گستر

  سرمایه‌گذاری در حوزه نیروگاهی این روزها جزو پرریسک‌‌‌ترین فعالیت‌‌‌های اقتصادی به شمار می‌رود. چرا که هزینه‌‌‌های سرمایه‌گذاری در این حوزه نسبت به گذشته، بیش از ۱۰ برابر شده و طبیعی است که نیروگاه‌‌‌های جدید توان رقابت با نیروگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی را که با دلار ارزان‌تر احداث شده‌‌‌اند، ندارند. ایجاد ناترازی جدی در درآمد و هزینه‌‌‌های نیروگاه‌‌‌ها، عملا ادامه حیات تولیدکنندگان غیردولتی برق را دچار مخاطرات جدی کرده، به نحوی که برخی از نیروگاه‌‌‌ها با درآمد سالانه بالغ بر ۸ میلیون یورو‌، ناگزیرند گاهی حتی تا ۷۰ میلیون یورو اقساط تسهیلات ارزی را پرداخت کنند. این ناترازی که افزایش چند برابری نرخ ارز هم به آن دامن زده، دست نیروگاه‌‌‌ها را برای تسویه به موقع این اقساط بسته و کار را به جایی رسانده که امروز صندوق توسعه ملی ترجیح می‌دهد تسهیلات را به صنایعی اختصاص دهد که امکان کسب درآمدهای ارزی و تسویه به موقع اقساطشان را داشته باشند.