سوت خارجی معجزه می‌کند؟

مدافع داوران ایرانی نیستیم، اما یک سوال داریم؛ انصافا سطح «داوری» ایران بالاتر است یا سطح «فنی» فوتبال کشورمان؟ یعنی از نظر کیفی، فوتبالیست‌ها و مربیان باشگاهی ما جلوتر هستند یا داوران ما؟ یک علیرضا فغانی با کوله‌بار افتخاراتش کافی است تا تکلیف همه‌چیز را روشن کند. بقیه داوران ایرانی هم کم و بیش در تورنمنت‌های بین‌المللی سوت و پرچم زده‌اند. آخرین درخشش فنی فوتبال باشگاهی ایران اما کی و کجا بوده؟ در کدام تورنمنت؟ آخرین بار کی یک تیم باشگاهی از ایران قهرمان قاره آسیا شده است؟ تیم‌های موجود در لیگ ایران - لیگی که آقای گلش ۱۳ گل زده- چه فوتبالی بازی می‌کنند که این همه هم توقع و ناز و ادا دارند؟ کمی شل کنید رفقا، واقعا خبری نیست.

فرض کنیم همین حالا داور خارجی برای قضاوت دربی تهران وارد کشور شد؛ آیا قرار است معجزه کند؟ عالم و آدم می‌دانند یکی از پراشتباه‌ترین قضاوت‌های تاریخ دربی تهران را سال ۱۳۷۴ ساندروپل فقید انجام داد. او تازه سابقه قضاوت در فینال جام‌جهانی را هم داشت، اما در دربی واقعا بد عمل کرد. پولش را هم گرفت و رفت. چه تضمینی است که داور خارجی بیاوریم و او هم اشتباه نکند؟ تازه اگر ضریب اشتباهات داوران بین‌المللی پایین آمده به خاطر VAR است؛ وقتی در ایران سیستم کمک‌داور ویدئویی نداریم و همان داور خارجی هم باید در کسری از ثانیه تصمیم بگیرد، چه فضیلت مهمی نسبت به همتایان ایرانی خود دارد؟

آیا اینکه یک باشگاه (چه استقلال، چه پرسپولیس) ادعا کند هزینه قضاوت تیم داوری را می‌پردازد، شبهه‌دار نیست؟ یعنی واقعا تیم‌های ما این‌قدر از استانداردهای حرفه‌ای فاصله دارند که نمی‌دانند چنین کاری تخلف است و اصلا نباید چنین حرفی بزنند؟

نهایتا اینکه فرض کنیم قضاوت این بازی را دادیم به داور خارجی؛ مسابقات مهم بعدی را چه کنیم؟ آیا تیم‌های دیگر توقع پیدا نمی‌کنند همین درخواست را داشته باشند و از سوی فدراسیون اجابت هم بشود؟ چنین رویه‌ای به منزله تخریب و تحقیر داوران ایرانی نیست؟ همان‌ها که با کمترین دستمزد و سخت‌ترین شرایط، بدون VAR کار می‌کنند؟ کاش کمی انصاف داشته باشیم.