بی‌اعتنا به اینکه یحیی می‌رود یا می‌ماند
نه؛ اینها برانکو نمی‌شوند!
چرا برانکو را به درستی معمار پرسپولیس نوین می‌دانند؟ دلیلش همین‌هاست. اینکه فقط مربی خوبی بود کافی نیست. مرد کروات روحیه جنگجویی را هم در پرسپولیس زنده کرد. او دوباره به یاد قرمزها آورد که پتانسیل عظیم مردمی و تاریخی این تیم، چه جای زیادی برای کار کردن دارد؛ حتی اگر هزاران مشکل وجود داشته باشد. خودش در مورد پیشروی تا فینال لیگ قهرمانان آسیا فقط با سیزده بازیکن می‌گوید: «این بیشتر از هر چیز دیگری یک لجاجت ورزشی بود. می‌خواستیم ثابت کنیم که می‌توانیم جلو برویم، هر چقدر هم که دست و پای ما را ببندند و ما را محدود کنند. می‌خواستیم ثابت کنیم چه تیم قدرتمند و توقف‌ناپذیری هستیم. با همه لج کردیم، حتی با خودمان و تا آخرش هم جلو رفتیم.»
بازخوانی این مطالب از آن جهت جالب است که این روزها یحیی گل‌محمدی برای هزارمین بار قهر کرده و در آستانه جدایی از پرسپولیس قرار گرفته است. چرا؟ ما هم مثل شما نمی‌دانیم، اما گفته می‌شود او با وجود دریافت صددرصد از رقم قرارداد فصل قبلش و نیز بیست درصد از قرارداد امسال، صرفا به خاطر اختلافاتی که در مورد برخی آپشن‌ها و پاداش‌های پارسال وجود دارد تیمش را به امان خدا رها کرده و راهی سفر خارجی به دوبی شده است. البته که یحیی مربی خوبی است و دستاوردهای قابل اعتنایی هم داشته، اما حالا دیگر صدای خیلی از متعصب‌ترین هواداران تیم هم در آمده و آنها با خودشان می‌گویند بس است دیگر. ما خودمان هزار جور مشکل در زندگی داریم و قرار نیست نگران بازیکنان و مربیانی باشیم که فقط سر یک بخش از پاداش‌های فصل گذشته اختلاف نظر دارند. بله؛ یحیی هم جام‌های زیادی گرفته و شاید اگر برگردد و زمان بیشتری در تیم بماند، از ایوانکوویچ جلو بزند. با همه اینها اما گاهی سر این جزئیات، آدم با خودش می‌گوید نه؛ اینها برانکو نمی‌شوند؛ کسی که ۱۱ ماه حقوق نگرفت و بعد از نخستین واریزی به حساب باشگاه گفت: «اول به بازیکنانم پول بدهید تا دلگرم شوند.»
