گروه تاریخ اقتصاد- از حاج محمد حسن اصفهانی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تاجران ایرانی در سده گذشته نام برده می‌شود. او که پدر محمد حسین امین‌الضرب است، نقشی مهم در نوسازی فضای بازرگانی ایران داشت و عمده مبادلات تجاری خود با اروپا را از طریق نمایندگانش در استانبول دنبال می‌کرد. آنچه می‌خوانید یکی از نامه‌های او به حاج ابوالقاسم اصفهانی مقیم استانبول، در باب خرید نعلبکی و تنگ و روفرشی است. این نامه در ماه رجب سال 1287 (آبان ماه 1249 هجری شمسی) ارسال شده است:
«در باب فنجان و نعلبکی، بیست صندوق بدون کاسه و بشقاب قنطورات نمایید؛ به شرطی که نعلبکی‌ها میان گود و کج نباشد. البته فراموش نکنید این تنگ‌ها را خریدش معلوم نشد چند خرید داشته. سبز و قرمز و سفید او را فروختم جفتی چهار قران و یکصد دینار نقد و لاجوردی‌های او موجود است. زوجی هفت قران می‌دهم نمی‌خرند! آدم را سرگردان می‌گذارید. شما قرار بگذارید من بعد عدل بندی که می‌فرستید در پهلوی او مظنه اصل خرید را «فیهات» بزنید که وقت فروش او معطل نمانم.
به کرات از شما روفرشی خواسته‌ام ابدا جواب ننوشته‌اید. همه عالم آوردند عدلی پنجاه تومان نفع برداشتند. چشم به راهی جهت من ماند. البته چند عدل به زودی بخرید، بفرستید.
در خصوص دو عدل ماهوت* مشکی نمره دار که ارسال نموده‌اید یک عدل او را به حجره ماهوت فروشی دادم و یک عدل دیگرش را به آقا محمد تقی ماهوت فروش فروختم، حلبی سیزده هزار، به بیست و شش ماه.
*نوعی پارچه پرزدار ضخیم که به کار دوختن لباس و پرده و رویه مبل می‌آمد.
منبع: اسناد تجارت ایران در سال ۱۲۸۷ قمری
( ۱۲۴۹ هجری شمسی)
به کوشش دکتر اصغر مهدوی و ایرج افشار