نمک روی زخم یوزپلنگ!

گروه ورزش- بهروز رسایلی: در حالی که تنها هشت روز به نخستین بازی تیم ملی کشورمان در جام ملت‌های آسیا زمان باقی مانده، کارلوس کی‌روش با مشکلات پرشماری برای شروع قدرتمندانه این مسابقات دست به گریبان است. شاید حداقل در دو دهه اخیر هرگز سابقه نداشته که تیم ملی ایران در چنین فضای مسموم و عجیبی وارد یک تورنمنت مهم شود. در سیاهه مشکلات مربی پرتغالی، سرفصل‌های پرتعدادی به چشم می‌خورد که هر کدام از آنها به تنهایی می‌توانند یک تیم را زمین بزنند. با این حال باید صبور بود و دید تجربه بین‌المللی کی‌روش می‌تواند یوزپلنگ‌ها را از این مسلخ بیرون ببرد و سر و سامانی به تیم بدهد یا نه؟

تدارکات؛ در حد فاجعه!

تیم ملی کشورمان در فاصله بین پایان جام جهانی و آغاز جام ملت‌های آسیا تنها یک دیدار تدارکاتی واقعی انجام داد که آن هم بازی با کره‌جنوبی در تهران بود؛ دیداری که مسلما در مسیر برگزاری‌اش انگیزه‌های انتقام‌جویانه حریف شرقی، بسیار موثرتر از مهارت فدراسیون فوتبال ایران بوده است! غیر از این بازی، بقیه مصاف‌های تدارکاتی تیم کشورمان را تقابل با تیم‌های باشگاهی درجه چندم اروپا و آفریقا تشکیل می‌دادند که مطلقا نمی‌تواند برای آماده‌سازی تیم ملی پیش از آغاز یک تورنمنت مهم کافی باشد. آخرین بازی دوستانه ایران هم با عراق در استرالیا برگزار خواهد شد که صد البته شرایط خاص خودش را دارد و نمی‌تواند خلأ تدارکات مناسب قبل از اعزام تیم را پر کند. یادمان باشد حتی فلسطین هم بازی قطعی شده‌اش با تیم ملی کشورمان را لغو کرد!

آتشبار منتقدان

کناره‌گیری مبهم علی کریمی از تیم ملی، انگار فرصتی استثنایی به مخالفان و منتقدان کارلوس کی‌روش بخشیده تا به او حمله کنند. طی روزهای اخیر ده‌ها مصاحبه تند و تیز علیه سرمربی پرتغالی انجام شده و انتظار می‌رود این فضای عجیب همچنان ادامه داشته باشد. در بین معترضان اسامی افرادی همچون حسین فرکی، نیما نکیسا، رسول خوروش، اصغر شرفی، ناصر ابراهیمی و همایون شاهرخی به چشم می‌خورد. کار به جایی رسیده که عباس ترابیان هم بعد از مدت‌ها در رسانه‌ها ظاهر شده و به انتقاد از کی‌روش می‌پردازد. او اخیرا گفته در دوران سرپرستی‌اش در تیم ملی پیشنهادش این بوده که کریمی کاپیتان باشد، اما کی‌روش نکونام را برگزیده است! هرچه هست این فضا نه بوی همدلی می‌دهد و نه می‌تواند انرژی مثبتی برای ملی‌پوشان بفرستد.

گرفتاری‌های باشگاهی بازیکنان

از دیگر مشکلات کی‌روش، باید به دردسرهای عجیب برخی بازیکنان تیم ملی در تیم‌های باشگاهی‌شان اشاره کرد. در حال حاضر در مورد موقعیت کریم انصاری‌فرد در اوساسونا تردیدهای زیادی وجود دارد و برخی شایعات حاکی از خروج قریب‌الوقوع این بازیکن از تیم اسپانیایی هستند. همین شرایط برای رضا قوچان‌نژاد هم وجود دارد و او در آستانه ترک تیم کویتی قرار گرفته است. از سوی دیگر برخی ملی‌پوشان استقلال هم بعد از اصطکاک شدید و طولانی با امیر قلعه‌نویی وارد این اردو شده‌اند. هاشم بیک‌زاده، خسرو حیدری و امیرحسین صادقی بازیکنانی هستند که هر یک بارها طعم قهر و غضب امیر را چشیده‌اند. به این همه باید مصدومیت پژمان منتظری و غیبتش در این مسابقات را هم اضافه کرد.

جو منفی

معمولا رسم بر این بود که هر زمان تیم ملی برای حضور در یک تورنمنت مهم راهی سفر می‌شد، روزنامه‌های ورزشی روی جلدشان از تیترهای حماسی برای تقویت روحیه ملی‌پوشان استفاده می‌کردند. این بار اما، حتی یک عبارت کوتاه «سفر به‌خیر» هم روی جلد هیچ روزنامه‌ای پیدا نشد! در حقیقت این تیم گرفتارتر از آن است که فرصتی برای هم‌پیمانی وجود داشته باشد. در شرایطی که این مرتبه از همان جشن پروازهای معمول هم خبری نبود و هیچ مراسم بدرقه خاصی برای تیم ملی برگزار نشد، کارلوس کی‌روش در مقابل درهای ورودی فرودگاه تهران برای دقایقی حتی قصد نداشت از اتوبوس پیاده شود. همین حالا هم ماجرای همراهی کاروان تیم ملی توسط پولادی و رفیعی که کارت پایان خدمت غیرقانونی گرفته بودند، به عاملی دیگر برای تخطئه این مجموعه تبدیل شده است. آیا تیم ایران با این همه دردسر ریز و درشت، می‌تواند عملکرد قابل قبولی در استرالیا داشته باشد؟ شاید یک معجزه لازم باشد.