چهار دهه آثار منوچهر معتبر در گالری آریانا به نمایش درآمد
سمفونى تنهایى انسان معاصر و صندلى‌هایى خالى!
آرزو جعفریان برگزیده‌اى از چهار دهه آثار منوچهر معتبر، نقاش و طراح پیشکسوت در گالری آریانا به نمایش در آمده است. این نمایشگاه که دربرگیرنده ٩٤ نقاشى و طراحى است، آثار معتبر را از سال ۱۳۵۵ تاکنون رصد مى‌کند؛ استاد هنرمند در این باره اذعان دارد: «با آنکه آثارم در طول این سال‌ها به لحاظ ساختاری تغییرات زیادی نکرده؛ اما رد زمانه در آنها پیداست؛ و روشن است تحت تاثیر شرایط جامعه در زمان خاص و قابل ارجاعى پدید آمده‌اند. » منوچهر معتبر نمایش مرورى بر آثارش در گالرى آریانا را مهم‌ترین نمایشگاه عمر هنرى‌اش خواند و گفت: «دوست داشتم در نمایشگاهی برگزیده‌ای از دوره‌هاى آثارم را به نمایش بگذارم، این فرصت آریانا به لطف امید تهرانى به‌وجود آمد و نسل جوان مى‌تواند برگزیده آثارم را که از فارغ التحصیلى از دانشگاه هنرهای زیبا شروع مى‌شود دنبال کند.
آرزو جعفریان برگزیده‌اى از چهار دهه آثار منوچهر معتبر، نقاش و طراح پیشکسوت در گالری آریانا به نمایش در آمده است.این نمایشگاه که دربرگیرنده ٩٤ نقاشى و طراحى است، آثار معتبر را از سال 1355 تاکنون رصد مى‌کند؛ استاد هنرمند در این باره اذعان دارد: «با آنکه آثارم در طول این سال‌ها به لحاظ ساختاری تغییرات زیادی نکرده؛ اما رد زمانه در آنها پیداست؛ و روشن است تحت تاثیر شرایط جامعه در زمان خاص و قابل ارجاعى پدید آمده‌اند.» منوچهر معتبر نمایش مرورى بر آثارش در گالرى آریانا را مهم‌ترین نمایشگاه عمر هنرى‌اش خواند و گفت: «دوست داشتم در نمایشگاهی برگزیده‌ای از دوره‌هاى آثارم را به نمایش بگذارم، این فرصت آریانا به لطف امید تهرانى به‌وجود آمد و نسل جوان مى‌تواند برگزیده آثارم را که از فارغ التحصیلى از دانشگاه هنرهای زیبا شروع مى‌شود دنبال کند.»
آثار معتبر با نوعی تلخی نوستالژیک همراه است و در کارهایش به تنهایی انسان معاصر تاکید موکد دارد، هر چند که او چنین تلخى را قبول ندارد و مى‌گوید: «از نظر من تلخی در آثار وجود ندارد چیزی که در این آثار عیان است تنهایی انسان قرن بیستمی است. هر آدمی می‌تواند مشغولیت‌ها و وابستگی‌های مختلفی داشته باشد اما باز تنها باشد. افرادی که در جامعه به اندازه زیادی عمیق می‌شوند تنها می‌شوند و کمتر کسی حرف‌هایشان را می‌فهمد. تنها بودن به‌خاطر تنهایی نیست بلکه به‌خاطر آن است که کسی حرفهای آن افراد را متوجه نمی‌شود. افراد تنها، حتی راجع به‌کار حرفهای که انجام می‌دهند هم نمی‌توانند با کسی صحبت کنند؛ زیرا دیگران حرف‌هایشان را نمی‌فهمند.»
با ورق زدن کاتالوگ نفیس ١٢٠ صفحه‌ای که گالرى آریانا براى این نمایشگاه تدارک دیده است ناگفته‌هاى استاد نقاش از آثارش هویدا مى‌شود؛ از دهه ٥٠ زاویه نگاه معتبر به مبلمان خاص شهرى آن روزگاران، دیوارهاى سیمانى بلند و تیرهاى چراغ برق در دل آسمان جا گرفته معطوف بود و البته طبیعت بى‌جان نقش مهمى در آثارش داشت، ٩ اثر از این دهه در آریانا به نمایش در آمده است؛ از دهه ٦٠ که پوشش آن دوره مردم شاخص‌ترین دوره نقاشى‌هاى اویند پنج اثر روى دیوار رفته است؛ از دهه ٧٠ که تم‌ها با انتزاعى پررنگ‌تر از همیشه در آثارش امتداد دارند ١٩ اثر به نمایش درآمده است و دهه ٨٠ پرشمارترین آثار، ٤٩ نقاشى و طراحى را در خود دارد که در آن از کلاغ‌هاى معروفش گرفته تا انسان‌هایى خط خطى که رو به مخاطب نشسته‌اند و صد البته صندلى‌ها که همه چشم و ذهن مخاطب را به معناى بینامتنى‌اش جلب مى‌کند، همه دل‌گفته‌هاى استاد نقاش را مرور مى‌کنند؛ اما از دهه ٩٠ خورشیدى نیز ١٢ اثر رونمایى شده که در کنار استمرار دلمشغولى‌هاى هنرى و موضوعى معتبر، متن نوشته‌اى نیز در آثارش دویده است.
در دو نقاشى - طراحى که معتبر با زغال و پاستل گچى خلق کرده است او به خط خود نوشته است: «متاسفانه در این روز و روزگار در بسیاری از جوامع انسان‌ها این فرصت را نمی‌یابند که از خود سخن بگویند، از دردهایشان، از تجربه و نیازهای بیشترشان و بیش از همه از خاطره‌هاشان؛ و در این صورت در تنهایی خود غریب می‌مانند و غریب هم می‌میرند. تنها در این میان همان‌طور که می‌دانید جماعت قلیلی هم هستند که با شیوه و بیانی متفاوت با دیگران سخن می‌گویند مثلا با شیوه‌ای چون بیان تصویری یا نوشتاری، داستان، موسیقی... که این افراد عادت دارند یا رسالت دارند که از دردهای خود سخن بگویند، از شادی‌های خود، از چیزهایی که رنجشان می‌دهد یا اینکه آنها را شاد می‌کند و با همین شیوه و رفتار مخاطبانی برای خود می‌یابند که با آنها با جامعه خود رابطه انسانی برقرار می‌کنند و با ایجاد این گونه رابطه‌ها گذشته از اینکه سبب اعتلای فرهنگ جامعه خود می‌شوند سبب بیداری می‌گردند و از طرفی دردها و خوشی‌های خود را با مردم زمانه خود قسمت کرده تنهایی خود را کاهش می‌دهند و زندگی خود را این گونه شایسته‌تر می‌کنند، من اعتقاد دارم که این شیوه هنرمندانه زیستن را باید به دیگران آموخت؛ زیرا ما انسان‌ها تنها به دنیا می‌آییم، اما اجتماعی زندگی می‌کنیم، همه دردهای مشترک داریم و نیازهایمان نیز غالبا مشترک هستند، با هم بودن بخش مهمی از زندگی را ایمن می‌کند.» در ابتکارى نوین از گالرى آریانا، روی دیوار بزرگی از گالری، عکسى از آتلیه و کارگاه شخصى معتبر نصب شده که پیش روى تصویر دو صندلى معروفى که او همه این سال‌ها آنها را سوژه نقاشى‌هایش قرار داده حضورى انسانى دارند تا مخاطب متوجه شود استاد نقاش در چه اتمسفرى این آثار را خلق کرده است. این صندلی‌ها عنصر جدانشدنی نقاشی‌های معتبر است: «صندلی‌ها از ابتدا در آثارم بوده‌اند، در این بین سوژه اهمیت ندارد و صندلی بهانه است، موضوع مهم حرفی است که قرار است به این واسطه گفته شود و هر هنرمند به‌دنبال قالب موردنظرش می‌گردد و دنبال بهانه‌ای است که به‌وسیله آن حرف‌هایش را بزند؛ صندلى یک نشانه است.»این نمایشگاه تا دوم مردادماه در گالری آریانا دایر است و علاقه‌مندان مى‌توانند یکشنبه تا پنج‌شنبه از ساعت ۵ تا ٨ بعدازظهر از این آثار در گالرى آریانا واقع در الهیه، انتهای خیابان مریم شرقی، ابتدای خیابان فرشته (شهید فیاضی)، شماره ٩ دیدن کنند.
آثار معتبر با نوعی تلخی نوستالژیک همراه است و در کارهایش به تنهایی انسان معاصر تاکید موکد دارد، هر چند که او چنین تلخى را قبول ندارد و مى‌گوید: «از نظر من تلخی در آثار وجود ندارد چیزی که در این آثار عیان است تنهایی انسان قرن بیستمی است. هر آدمی می‌تواند مشغولیت‌ها و وابستگی‌های مختلفی داشته باشد اما باز تنها باشد. افرادی که در جامعه به اندازه زیادی عمیق می‌شوند تنها می‌شوند و کمتر کسی حرف‌هایشان را می‌فهمد. تنها بودن به‌خاطر تنهایی نیست بلکه به‌خاطر آن است که کسی حرفهای آن افراد را متوجه نمی‌شود. افراد تنها، حتی راجع به‌کار حرفهای که انجام می‌دهند هم نمی‌توانند با کسی صحبت کنند؛ زیرا دیگران حرف‌هایشان را نمی‌فهمند.»
با ورق زدن کاتالوگ نفیس ١٢٠ صفحه‌ای که گالرى آریانا براى این نمایشگاه تدارک دیده است ناگفته‌هاى استاد نقاش از آثارش هویدا مى‌شود؛ از دهه ٥٠ زاویه نگاه معتبر به مبلمان خاص شهرى آن روزگاران، دیوارهاى سیمانى بلند و تیرهاى چراغ برق در دل آسمان جا گرفته معطوف بود و البته طبیعت بى‌جان نقش مهمى در آثارش داشت، ٩ اثر از این دهه در آریانا به نمایش در آمده است؛ از دهه ٦٠ که پوشش آن دوره مردم شاخص‌ترین دوره نقاشى‌هاى اویند پنج اثر روى دیوار رفته است؛ از دهه ٧٠ که تم‌ها با انتزاعى پررنگ‌تر از همیشه در آثارش امتداد دارند ١٩ اثر به نمایش درآمده است و دهه ٨٠ پرشمارترین آثار، ٤٩ نقاشى و طراحى را در خود دارد که در آن از کلاغ‌هاى معروفش گرفته تا انسان‌هایى خط خطى که رو به مخاطب نشسته‌اند و صد البته صندلى‌ها که همه چشم و ذهن مخاطب را به معناى بینامتنى‌اش جلب مى‌کند، همه دل‌گفته‌هاى استاد نقاش را مرور مى‌کنند؛ اما از دهه ٩٠ خورشیدى نیز ١٢ اثر رونمایى شده که در کنار استمرار دلمشغولى‌هاى هنرى و موضوعى معتبر، متن نوشته‌اى نیز در آثارش دویده است.
در دو نقاشى - طراحى که معتبر با زغال و پاستل گچى خلق کرده است او به خط خود نوشته است: «متاسفانه در این روز و روزگار در بسیاری از جوامع انسان‌ها این فرصت را نمی‌یابند که از خود سخن بگویند، از دردهایشان، از تجربه و نیازهای بیشترشان و بیش از همه از خاطره‌هاشان؛ و در این صورت در تنهایی خود غریب می‌مانند و غریب هم می‌میرند. تنها در این میان همان‌طور که می‌دانید جماعت قلیلی هم هستند که با شیوه و بیانی متفاوت با دیگران سخن می‌گویند مثلا با شیوه‌ای چون بیان تصویری یا نوشتاری، داستان، موسیقی... که این افراد عادت دارند یا رسالت دارند که از دردهای خود سخن بگویند، از شادی‌های خود، از چیزهایی که رنجشان می‌دهد یا اینکه آنها را شاد می‌کند و با همین شیوه و رفتار مخاطبانی برای خود می‌یابند که با آنها با جامعه خود رابطه انسانی برقرار می‌کنند و با ایجاد این گونه رابطه‌ها گذشته از اینکه سبب اعتلای فرهنگ جامعه خود می‌شوند سبب بیداری می‌گردند و از طرفی دردها و خوشی‌های خود را با مردم زمانه خود قسمت کرده تنهایی خود را کاهش می‌دهند و زندگی خود را این گونه شایسته‌تر می‌کنند، من اعتقاد دارم که این شیوه هنرمندانه زیستن را باید به دیگران آموخت؛ زیرا ما انسان‌ها تنها به دنیا می‌آییم، اما اجتماعی زندگی می‌کنیم، همه دردهای مشترک داریم و نیازهایمان نیز غالبا مشترک هستند، با هم بودن بخش مهمی از زندگی را ایمن می‌کند.» در ابتکارى نوین از گالرى آریانا، روی دیوار بزرگی از گالری، عکسى از آتلیه و کارگاه شخصى معتبر نصب شده که پیش روى تصویر دو صندلى معروفى که او همه این سال‌ها آنها را سوژه نقاشى‌هایش قرار داده حضورى انسانى دارند تا مخاطب متوجه شود استاد نقاش در چه اتمسفرى این آثار را خلق کرده است. این صندلی‌ها عنصر جدانشدنی نقاشی‌های معتبر است: «صندلی‌ها از ابتدا در آثارم بوده‌اند، در این بین سوژه اهمیت ندارد و صندلی بهانه است، موضوع مهم حرفی است که قرار است به این واسطه گفته شود و هر هنرمند به‌دنبال قالب موردنظرش می‌گردد و دنبال بهانه‌ای است که به‌وسیله آن حرف‌هایش را بزند؛ صندلى یک نشانه است.»این نمایشگاه تا دوم مردادماه در گالری آریانا دایر است و علاقه‌مندان مى‌توانند یکشنبه تا پنج‌شنبه از ساعت ۵ تا ٨ بعدازظهر از این آثار در گالرى آریانا واقع در الهیه، انتهای خیابان مریم شرقی، ابتدای خیابان فرشته (شهید فیاضی)، شماره ٩ دیدن کنند.
ارسال نظر