همیشه بازیگرخواهم ماند
محمد غلامی‌پور «آیدا کیخائی» بازیگر توانمندی است که مخاطبان تئاتر عادت داشتند او را در نمایش‌های «محمد یعقوبی» ببینند. در سال گذشته بازی‌هایش در «خشکسالی و دروغ» و «سی‌وسه درصد نیل سایمون» بسیار مورد توجه قرار گرفت. امسال اما کیخائی با چهره‌ای جدید پا به میدان گذاشته و با کارگردانی دو نمایش«شام با دوستان» و «مرد بالشی» تجربه تازه‌ای را پشت سرگذاشته است. هرچند پیشترها با نمایش های «خداحافظ» و «یک دقیقه سکوت» کارگردانی را تجربه کرده بود ولی امسال با اجرای عمومی این دو اثر به طور جدی وارد عرصه شده است. اجرای «مرد بالشی» با فراز و نشیب‌هایی همراه بود. او ابتدا این نمایش را برای اجرا در جشنواره ارائه کرد، اما از شرکت در جشنواره انصراف داد و در نهایت تصمیم گرفت «مرد بالشی» را به طور مشترک با محمد یعقوبی به روی صحنه ببرد. مدت زمان کوتاهی از پایان اجرای این نمایش‌ها می‌گذرد و به همین بهانه با کیخائی در باره تجربه کارگردانی مشترک و مشکلات اجرای همزمان دونمایش هم‌صحبت شدیم که در زیر می‌خوانید.
اجرای کار به طور همزمان نیازمند انرژی و تمرکز بالایی است. از دشواری‌های این دو اجرا بگویید؟
من «مرد بالشی» را آبان سال گذشته آغاز کردم. در ابتدا این نمایش را برای جشنواره شروع کردم، مدتی تمرین کردیم اما بنا به تصمیم گروه قرار شد برای جشنواره اجرا نرویم. پس از آن برای اجرای عمومی به دنبال سالن گشتم اما به دلایلی تصمیم گرفتم «مرد بالشی» را در سالنی که پیدا شده بود، سالن حافظ، اجرا نکنیم و نمایش«شام با دوستان» را در آن سالن اجرا کنیم. قرار بود «شام با دوستان» فروردین ماه اجرا بشود، یعنی این نمایش را قبل از عید بسته بودم. اما به دلیل بدقولی‌های مسوولین سالن حافظ، اجرای «شام با دوستان» دوباره در این سالن منتفی شد و از آن طرف با آقای یعقوبی تصمیم گرفتیم تا «مرد بالشی» را به طور مشترک در تماشاخانه ایرانشهر کار کنیم که در خرداد ماه وقت سالن داشتیم. بنابراین وقتی تمرین‌های «مرد بالشی» آغاز شد کار «شام با دوستان» بسته شده بود، ولی تمرین‌هایی هم در این بین داشتیم و به حد روتین کار می‌کردیم. و بعد تصمیم گرفتیم هر دو کار را به طور همزمان اجرا کنیم. ولی بسیار برای من سخت بود.از لحاظ زمانی بسیار تحت فشار بودم وهمان طور که اشاره کردید تمرکز و انرژی مضاعفی از من گرفت.
«مرد بالشی» را در ابتدا برای جشنواره انتخاب کردید اما از شرکت در جشنواره انصراف دادید و به سراغ شام با دوستان رفتید.بعد تصمیم گرفتید با آقای یعقوبی به طور مشترک کار کنید. اینکه چطور به یک ایده اجرایی مشترک رسیدید؟آیا آقای یعقوبی ایده شما را ادامه داد یا همه چیز از نو آغاز شد؟
ببینید ما سال‌ها است که با هم کار می‌کنیم. این‌طور نیست که دو نفر باشیم با اندیشه‌ها و ایده‌های مختلف. درست است «مرد بالشی» را در ابتدا من شروع کردم. یک سری قسمت‌های فانتزی که در کار وجود داشت شاید ایده های من بودند اما به هرحال ما در سلیقه خیلی باهم تفاهم داریم و اینطور نیست که نگاهمان از هم دور باشد. نمی‌شود ریزبین شد و گفت کجا نظر من بود، کجا نظر آقای یعقوبی. یک جاهایی نظر او و یک جاهایی نظر من بود. باهم صحبت کردیم، نظراتمان را مطرح کردیم و به یک جمع‌بندی مشترک رسیدیم. اما برای من تجربه بسیار جالبی بود. سال‌ها چنین تصمیمی داشتیم تا به طور مشترک کارگردانی کنیم.
اخیرا به نظر می‌رسد تمایلتان به سمت کارگردانی بیشتر شده است و تا حدودی از بازیگری فاصله گرفته‌اید. آیا تصمیم دارید به طوری جدی به کارگردانی بپردازید؟
نه من از بازیگری فاصله نگرفته‌ام. سال گذشته در کار آقای یعقوبی بازی داشتم اما امسال با وجود چند پیشنهاد، به حدی درگیر کارگردانی بودم، فرصت برای بازی پیش نیامد. با وجود اینکه کار خودم (شام با دوستان) دو بازیگر زن داشت اما تمایل نداشتم در کار خود بازی کنم، چون کارگردانی و بازی به طور همزمان برای من سخت بود. «مرد بالشی» هم اصلا بازیگر زن نداشت تا بخواهم بازی کنم. اینطور نیست که از بازیگری فاصله بگیرم و تصمیم داشته باشم تمام تمرکز خود را معطوف به کارگردانی کنم. اما همیشه دوست داشتم در کنار بازیگری یک کار دیگر را در تئاتر انجام بدهم و طبق روحیاتی که دارم فکر می‌کنم آن کار، کارگردانی باشد. اما در درجه اول خودم را بازیگر می‌دانم تا کارگردان و بازیگری
اولویت اول من است.
پیش‌بینی شما از نیم سال دوم امسال چیست آیا با کار جدیدی به صحنه باز خواهید گشت؟
به عنوان کارگردان برنامه‌ای ندارم. اما به عنوان بازیگر امیدوارم آقای یعقوبی بتوانند کار کنند و این فرصت برای من هم فراهم بشود تا بتوانم بازی کنم. اما هنوز چیزی مشخص نیست.
«محمد یعقوبی» کارگردان تثبیت شده‌ای است. در دنیای حرفه‌ای بسیار دیده شده که نسبت‌های خانوادگی باعث دردسر شده‌اند. در واقع سایه آقای یعقوبی به نوعی همیشه بر سر کارهای شما سنگینی می‌کند. چقدر این مساله برایتان آزاردهنده است؟
ببینید هرکس در ابتدای راه هنری خود از کسی یا چیزی تاثیر می‌پذیرد، حال می‌تواند این تاثیر گرفتن از یک رمان یا فیلم باشد یا یک شخص. من از یک تاثیر مستقیم حرف نمی‌زنم، بلکه منظورم یک تاثیر غیرمستقیم است. هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند من متولد می‌شوم و یک ایده منحصر به فرد دارم. به هر حال تاثیر خوانده‌ها، دیده‌ها و تجربیات شخص است که به اندیشه‌اش شکل می‌دهد و به سبک مورد نظر خود می‌رسد. باید بگویم سبک مورد علاقه من در تئاتر سبک آقای یعقوبی است که همیشه با او کار می‌کنم. و این موضوع را بد نمی‌دانم که تحت تاثیرش باشم. در حال حاضر محمد یعقوبی کارگردانی صاحب سبک و جزو ده چهره برتر تئاتر کشور است. خیلی‌ها تحت تاثیر سبک او کار می‌کنند، پس چرا من که در کنارش هستم از این شانس بهره نبرم و ازین فرصت استفاده نکنم؟ من به تئاتر عشق می‌ورزم و دوست دارم از تئاتر لذت ببرم. نمی‌شود هم به این حواشی اهمیت داد و هم کار کرد. همسر محمد یعقوبی بودن برایم بسیار هم خوشایند است و اگر تحت تاثیر این کارگردان بزرگ باشم ایرادی ندارد.