هفت رفتار عصبی که منجر به طرد اجتماعی می‌شود

ارتباط سالم و موثر ارتباطی است که تاثیرگذار بوده و نتایج مفید و موثری برای هر دو طرف رابطه به همراه دارد. یادگیری مهارت‌های برقراری ارتباط سالم و موثر از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که هر فردی در جامعه باید آن را بیاموزد. در جوامع بیمار و ناسالم افراد سعی می‌کنند از طریق کسب مقام، قدرت و ثروت یا از طریق به راه انداختن بازی‌های روانی با مردم، خود را تاثیرگذار، مهم و موثر جلوه دهند. مصداق این افراد همان‌هایی هستند که مقام و قدرت کسب می‌کنند و جماعتی را به تعظیم در برابر خود وا می‌دارند. یا افرادی که ثروت هنگفتی کسب می‌کنند و از این طریق احترام و تعظیم مردم را می‌خرند. یا آن‌هایی که از هر طریقی شهرت به دست می‌آورند. این نوع روابط را روابط سالم و موثر نمی‌گوییم. بنابراین، وقتی از ارتباط سالم و موثر صحبت می‌کنیم این افراد را از افرادی که حقیقتا تاثیرگذار و خوش‌مشرب هستند جدا کنید. انسان‌های سالم وارد چنین روابطی نمی‌شوند زیرا عزت نفس انسانی حکم می‌کند که به هر رابطه‌ای تن ندهد. برقراری ارتباط سالم و موثر یک هنر و یک مهارت است. در این مقاله می‌خواهیم به هفت رفتار عصبی که به طرد اجتماعی منجر می‌شود، اشاره کنیم. رفتار‌های عصبی حس امنیت، احترام و اعتماد را از دیگران سلب کرده و آنها را فراری می‌دهد.

۱- افرادی که خود را برتر از دیگران می‌بینند خیلی زود تنها می‌شوند. خودبرتر‌بینی یکی از نیاز‌های عصبی انسان است که برخی عمیقا به این نیاز گرفتار هستند. غالبا افرادی که در کودکی تحقیر شده‌اند، دیده نشده‌اند، یا افرادی که لوس تربیت شده‌اند، یا فرزندان والدین خود شیفته دچار این نیاز می‌شوند. البته این مساله دلایل دیگری نیز دارد. این نیاز باعث می‌شود که فرد همیشه با نگاه از بالا به پایین با مردم رفتار کند و حس حقارت را به دیگران منتقل کند. چنین افرادی نمی‌توانند روابط چندان سالم و تاثیر‌گذاری با دیگران برقرار کنند.

۲- افرادی که از دیگران طلبکار هستند خیلی زود تنها می‌شوند. بعضی از مردم افرادی همیشه طلبکار هستند. آنها با دیگران به گونه‌ای رفتار می‌کنند گویی دیگران برده و غلام حلقه به گوش آنها هستند! آنها همیشه توقع دارند که خواسته‌هایشان از دیگران اجابت شود. این افراد توقع دارند که دیگران همیشه به آنها خدمت کنند یا مسوولیت هایشان را انجام دهند، یا راه را برای آنها هموار سازند. غالبا این افراد با واژه‌ها و جملاتی مانند «خواهش می‌کنم»، « عذر می‌خواهم»، «آیا ممکن است کمی وقت تان را به من بدهید؟»، «تشکر می‌کنم»، «لطفا» و... بیگانه هستند. این افراد اگر کاری را از شما بخواهند و انجام ندهید، با شما دشمن می‌شوند و حتی به شما ناسزا می‌گویند.

۳- افرادی که انعطاف‌پذیری پایینی دارند خیلی زود تنها می‌شوند. مردم غالبا از معاشرت با افراد سخت و متعصب لذت نمی‌برند. افرادی که سرسختانه بر حرف خود پا فشاری می‌کنند، افرادی که اصول آزار دهنده و سختی برای اطرافیان تعریف می‌کنند، افرادی که بر عقاید شخصی خود تعصب دارند و آن را به دیگران تحمیل می‌کنند. افرادی که تغییر را یا نمی‌پذیرند یا به سختی می‌پذیرند و به‌طور کلی، افرادی که رها و آزاد نیستند در این گروه قرار دارند. انعطاف پذیری و سازگاری مهارت‌هایی هستند که با افزایش هوش هیجانی افراد، تقویت می‌شوند. انسانی که با محیط اطراف سازگار باشد کمتر بیمار می‌شود، بیشتر می‌خندد، خوشحال تر است، بهتر زندگی می‌کند و حتی عمری طولانی‌تر دارد. فراموش نکنید که انعطاف پذیری و سازگاری با محیط به معنی انفعال و پذیرندگی مطلق نیست.

۴- افرادی که دیکتاتوری اعمال می‌کنند خیلی زود تنها می‌شوند. دیکتاتور‌ها انسان‌هایی تنها هستند. اگر کسی اطراف آنها باشد به‌خاطر ترس از آنها است و نه میل و محبت به آنها. دیکتاتور‌ها با تحمیل علایق، سلایق، خواسته ها، نیاز‌ها و عقاید خود به دیگران و اجبار دیگران به انجام کار‌های ناخواسته، انسان‌هایی منفور و خسته‌کننده هستند.

۵- افرادی که پرخاشگر هستند خیلی زود تنها می‌شوند. انسان‌های پرخاشگر هم مانند دیکتاتور‌ها افراد ترسو و محتاج را اطراف خود جمع می‌کنند. افرادی که به جای نمایش قاطعیت و اقتدار خود، دلسوزی یا قربانی بودن را به نمایش می‌گذارند و فرد پرخاشگر را به فردی لوس تر و بی ادب تر تبدیل می‌کنند. پرخاشگران غالبا دوستان زیادی ندارند، زیرا عدم مدیریت هیجانات سخت ازسوی آنها باعث رنجش و فراری دادن اطرافیان می‌شود.

۶- افراد انتقام‌جو خیلی زود تنها می‌شوند. یکی از سخت‌ترین و ناامن‌ترین ارتباطات، ارتباط با انسان‌های انتقام‌جو است. این افراد با دریافت کمترین احساس بی مهری شروع به تلافی و انتقام گرفتن از فرد مربوطه می‌کنند. اطرافیان آنها نیز بعد از مدت کمی به رفتار غیر عادی آنها پی برده و از آنها فاصله می‌گیرند مگر معدود بندگان بله قربان گویی که در نزدیکی آنها هستند. دیگران در مقابل این افراد همیشه باید مراقب باشند که کاری نکنند که مستحق تلافی و مجازات باشد و همین مساله موجب آزار و فرار آنها می‌شود.

۷- افرادی که دیگران را تحقیر یا تمسخر می‌کنند خیلی زود تنها می‌شوند. گروه بعدی از انسان‌های ناامن که خیلی زود تنها می‌شوند، همان‌هایی هستند که اطرافیان شان از شر تمسخر یا تحقیر ازسوی آنها در امان نیستند. هیچ انسانی دوست ندارد تحقیر یا تمسخر شود، بنابراین، اگر کسی را تحقیر یا تمسخر کردید و او ناراحت شد، به او نگویید «بی جنبه!» بلکه به خود بگویید «خیلی عقده‌ای، بی‌ادب و نامحترم هستی و باید خود را اصلاح کنی!» متاسفانه، امروزه قبح این رفتار‌ها در جامعه ما از بین رفته است و افراد برای اینکه بی‌جنبه تلقی نشوند حاضر هستند عزت نفس خود را زیر پای دیگران لگدمال کنند. انسان‌ها از افرادی که آنها مورد تحقیر یا تمسخر قرار می‌دهند، فاصله می‌گیرند.