سالی که تحویل سال دیگر می‌شود
علی ضیائی آخر سال که می‌شود همه مشغول جمع‌بندی سالی که گذشت می‌شوند. رویه مرسومی که در نشریات و مجلات و برنامه‌های تلویزیونی هرگز از مد نمی‌افتد و حتی تا چند روز بعد از سال تحویل نیز ادامه دارد. شاید بد نباشد ما مردم نازنین همچنین ویژه برنامه یا ویژه‌نامه‌ای شخصی برای خودمان درست کنیم. تقویم سال گذشته را ورق بزنیم و از تحویل سال ۳۹آرام آرام و با تامل آنچه به شخص ما و خانواده‌مان گذشته است را بنویسم. آرزوهای به‌دست آمده یا از دست رفته‌مان را و به‌خصوص آنچه هنوز به آن امیدواریم را با ماژیک‌های لایت برای خودمان نشان بگذاریم و البته حساب ۳۱روز ابتدای سال را از همه جدا کنید.
علی ضیائی آخر سال که می‌شود همه مشغول جمع‌بندی سالی که گذشت می‌شوند. رویه مرسومی که در نشریات و مجلات و برنامه‌های تلویزیونی هرگز از مد نمی‌افتد و حتی تا چند روز بعد از سال تحویل نیز ادامه دارد. شاید بد نباشد ما مردم نازنین همچنین ویژه برنامه یا ویژه‌نامه‌ای شخصی برای خودمان درست کنیم. تقویم سال گذشته را ورق بزنیم و از تحویل سال 39آرام آرام و با تامل آنچه به شخص ما و خانواده‌مان گذشته است را بنویسم. آرزوهای به‌دست آمده یا از دست رفته‌مان را و به‌خصوص آنچه هنوز به آن امیدواریم را با ماژیک‌های لایت برای خودمان نشان بگذاریم و البته حساب 31روز ابتدای سال را از همه جدا کنید.
برش اقتصادی
مساله مهم این روزها، یعنی حدود 20 اسفند تا 15 فروردین اقتصاد ما مردم نازنین است. اقتصاد این روزها قاعده خودش را دارد. دریافتی‌های آخر سال و هزینه‌های اول سال جدید. تسویه مطالبات و بدهی‌ها بیشترین دغدغه آخر سال ما مردم است. چه بهتر که واقعا بدون طلب یا بدهی سال جدید را شروع کنیم. بعد از آن نوبت به هزینه کردنش می‌رسد. از خرید‌های متداول آخر سال مثل آجیل و میوه و شیرینی گرفته تا خرید پوشاک هرچند این روزها بیشتر مردم ترجیح می‌دهند خرید پوشاک‌شان را در طول سال و با حراجی‌ها انجام دهند، اما هنوز هم خرید یک لباس نو برای خیلی از ما مردم یک سنت محکم است. در حقیقت نو پوشیدن برای سال جدید برای خیلی‌ها یک دغدغه است. 13 روز ابتدای سال جدید هم ماجرای خودش را دارد. بسیاری به سفر می‌روند. هرچند این سفر ممکن است خیلی پر هزینه یا دهن پرکن نباشد، اما سفر هم هزینه‌های خودش را دارد و برنامه‌ریزی خودش را می‌طلبد. در کل تعطیلات نوروز و روزهای آخر سال مدیریتی می‌خواهد روی دریافتی خانواده‌ها که معمولا در اسفند نسبت به ماه‌های دیگر بیشتر است، اما هزینه‌های بیشتری هم دارد. نکته مهم این روزها توجه به دریافتی فروردین است که معمولا برای بیشتر اقشار جامعه کمتر از ماه‌های دیگر است. شاید بهتر باشد اگر الگوی گذراندن تعطیلات و البته درآمد ما نسبت به سال گذشته یکسان است از تجربه استفاده کنیم.
برش زیست محیطی
بعضی از ما مردم نازنین حتی در سفر هم خانه‌نشین‌ایم. این گروه که تعدادشان کم هم نیست در سوئیت یا ویلای اجاره‌ای شان می‌نشینند و مجددا سراغ تبلت‌ها و موبایل‌هایشان می‌روند. بیرون رفتن و گشت و گذار در طبیعت یا شهر مقصد برای این دست از مردم شبیه ترک اعتیاد است. بهتر است حداقل برای این مدت کوتاه این عادت زندگی مدرن را ترک کنیم. عده‌ای که به این اعتیاد گرفتار نیستند و اهل گردش و طبیعت اند هم فرهنگ واحدی وجود ندارد. از روشن کردن آتش کنار ساحل یا جنگل تا ریختن زباله‌ها در طبیعتی که به آن پناه برده‌ایم. درست در اولین روزهای بهار طبیعت گاهی کنار یک رودخانه آن قدر زباله جمع می‌شود که حتی در اواسط تعطیلات هیچ رغبتی برای گذراندن زمانی خوش برای دیگران باقی نمی‌گذارد. بیاییم عکسی قبل از پهن کردن وسایل‌مان در طبیعت بگیریم و بعد از آن و موقع جمع کردن نیز یک عکس دیگر بگیریم. حالا وقت بازی قدیمی است . تفاوت این دو عکس را پیدا کنید.
برش بین‌جاده‌ای
سفرهای نوروزی این سال‌ها به یکی از موارد ثابت در سبک زندگی قشر متوسط جامعه تبدیل شده است. هرچند فضای کسب و کار شرایط را برای این مورد هم سخت کرده است اما تغییر سبک زندگی که به آن عادت کرده‌ایم کاری مشکل است. در نتیجه سفرها احتمالا کوتاه‌تر و کم‌هزینه‌تر خواهند شد، اما کمتر کنسل می‌شود. اگر در طول تعطیلات در پایتخت باشید متوجه می‌شوید که تهران شهر زیبا و تمیزی است که ناگهان جمعیتش کاهش شدیدی پیدا کرده است. برعکس تقریبا تمام شهرستان‌های و حتی روستاهای اطراف آن‌ها شلوغ و گران می‌شوند. یک بار در سال تمرکززدایی از پایتخت آن هم به دست خود مردم انجام می شود. برعکس تهران جاده‌ها شلوغ و ترافیک راه‌ها سنگین است. اینجاست که فرهنگ رانندگی ما مردم نازنین و برخوردهای ما در مواجهه با تخلفات دیگران و البته خودمان نقش مهمی بازی می‌کند. عدم آشنایی با مسیر برای بعضی رانندگان باعث سبقت‌های غیرمجاز، سرعت بالا یا خیلی پایین در مسیرهای باریک می‌شود. حضور خانواده‌ها در جاده‌های بین شهری، اتومبیل‌هایی که بدون تجهیزات کافی سفر در جاده‌ها مانده‌اند و تفاوت فرهنگ زندگی در شهرها گاهی باعث درگیری‌هایی می‌شود که سفر را به کام همه تلخ خواهد کرد. بهتر است با دقت در مسیر و پرسیدن ساعات ترافیک و تنظیم روزهای حرکت، چه رفت چه برگشت، از مسیر نیز لذت ببریم. مسیر قسمتی از سفر است! عجله نکنید.
برش تبریک
احتمالا امسال با توجه به ساعت تحویل سال، پیامک‌ها و پیام‌های وایبری اندکی زودتر شروع خواهند شد. خدا کند که مامردم نازنین ساعت دو نیمه شب برای بستگان و دوستان دور و نزدیک‌مان تبریک فوروارد نکنیم چون احتمالا عده‌ای آن ساعت خواب هستند. اصولا این تبریک‌های ارسال برای همه چه ارزشی دارد؟ آیا ما واقعا به یاد تمام لیست دفتر تلفن‌مان هستیم. واقعا چه لطفی دارد یک پیام تبریک که احتمالا آن هم از شخص دیگری برای‌مان رسیده را برای تمام دفتر تلفن‌مان ارسال کنیم؟ ما مردم نازنین این روزها دید و بازدید را با چه چیزی جایگزین کرده‌ایم؟ شاید بهتر باشد حالا که همه چیز در آستانه نو شدن است دیدارها را نیز تازه کنیم یا حداقل تلفن را برداریم و تماسی بگیریم.
سال جدید هم مثل هر سال آبستن اتفاقات است. با امید به روزهای بهتر شاید بد نباشد اول سال آرزوها و اهداف‌مان را بنویسیم و در پایان سال نگاهی کنیم که چه بودیم و چه می‌خواستیم و چه شدیم و که هستیم.
برش اقتصادی
مساله مهم این روزها، یعنی حدود 20 اسفند تا 15 فروردین اقتصاد ما مردم نازنین است. اقتصاد این روزها قاعده خودش را دارد. دریافتی‌های آخر سال و هزینه‌های اول سال جدید. تسویه مطالبات و بدهی‌ها بیشترین دغدغه آخر سال ما مردم است. چه بهتر که واقعا بدون طلب یا بدهی سال جدید را شروع کنیم. بعد از آن نوبت به هزینه کردنش می‌رسد. از خرید‌های متداول آخر سال مثل آجیل و میوه و شیرینی گرفته تا خرید پوشاک هرچند این روزها بیشتر مردم ترجیح می‌دهند خرید پوشاک‌شان را در طول سال و با حراجی‌ها انجام دهند، اما هنوز هم خرید یک لباس نو برای خیلی از ما مردم یک سنت محکم است. در حقیقت نو پوشیدن برای سال جدید برای خیلی‌ها یک دغدغه است. 13 روز ابتدای سال جدید هم ماجرای خودش را دارد. بسیاری به سفر می‌روند. هرچند این سفر ممکن است خیلی پر هزینه یا دهن پرکن نباشد، اما سفر هم هزینه‌های خودش را دارد و برنامه‌ریزی خودش را می‌طلبد. در کل تعطیلات نوروز و روزهای آخر سال مدیریتی می‌خواهد روی دریافتی خانواده‌ها که معمولا در اسفند نسبت به ماه‌های دیگر بیشتر است، اما هزینه‌های بیشتری هم دارد. نکته مهم این روزها توجه به دریافتی فروردین است که معمولا برای بیشتر اقشار جامعه کمتر از ماه‌های دیگر است. شاید بهتر باشد اگر الگوی گذراندن تعطیلات و البته درآمد ما نسبت به سال گذشته یکسان است از تجربه استفاده کنیم.
برش زیست محیطی
بعضی از ما مردم نازنین حتی در سفر هم خانه‌نشین‌ایم. این گروه که تعدادشان کم هم نیست در سوئیت یا ویلای اجاره‌ای شان می‌نشینند و مجددا سراغ تبلت‌ها و موبایل‌هایشان می‌روند. بیرون رفتن و گشت و گذار در طبیعت یا شهر مقصد برای این دست از مردم شبیه ترک اعتیاد است. بهتر است حداقل برای این مدت کوتاه این عادت زندگی مدرن را ترک کنیم. عده‌ای که به این اعتیاد گرفتار نیستند و اهل گردش و طبیعت اند هم فرهنگ واحدی وجود ندارد. از روشن کردن آتش کنار ساحل یا جنگل تا ریختن زباله‌ها در طبیعتی که به آن پناه برده‌ایم. درست در اولین روزهای بهار طبیعت گاهی کنار یک رودخانه آن قدر زباله جمع می‌شود که حتی در اواسط تعطیلات هیچ رغبتی برای گذراندن زمانی خوش برای دیگران باقی نمی‌گذارد. بیاییم عکسی قبل از پهن کردن وسایل‌مان در طبیعت بگیریم و بعد از آن و موقع جمع کردن نیز یک عکس دیگر بگیریم. حالا وقت بازی قدیمی است . تفاوت این دو عکس را پیدا کنید.
برش بین‌جاده‌ای
سفرهای نوروزی این سال‌ها به یکی از موارد ثابت در سبک زندگی قشر متوسط جامعه تبدیل شده است. هرچند فضای کسب و کار شرایط را برای این مورد هم سخت کرده است اما تغییر سبک زندگی که به آن عادت کرده‌ایم کاری مشکل است. در نتیجه سفرها احتمالا کوتاه‌تر و کم‌هزینه‌تر خواهند شد، اما کمتر کنسل می‌شود. اگر در طول تعطیلات در پایتخت باشید متوجه می‌شوید که تهران شهر زیبا و تمیزی است که ناگهان جمعیتش کاهش شدیدی پیدا کرده است. برعکس تقریبا تمام شهرستان‌های و حتی روستاهای اطراف آن‌ها شلوغ و گران می‌شوند. یک بار در سال تمرکززدایی از پایتخت آن هم به دست خود مردم انجام می شود. برعکس تهران جاده‌ها شلوغ و ترافیک راه‌ها سنگین است. اینجاست که فرهنگ رانندگی ما مردم نازنین و برخوردهای ما در مواجهه با تخلفات دیگران و البته خودمان نقش مهمی بازی می‌کند. عدم آشنایی با مسیر برای بعضی رانندگان باعث سبقت‌های غیرمجاز، سرعت بالا یا خیلی پایین در مسیرهای باریک می‌شود. حضور خانواده‌ها در جاده‌های بین شهری، اتومبیل‌هایی که بدون تجهیزات کافی سفر در جاده‌ها مانده‌اند و تفاوت فرهنگ زندگی در شهرها گاهی باعث درگیری‌هایی می‌شود که سفر را به کام همه تلخ خواهد کرد. بهتر است با دقت در مسیر و پرسیدن ساعات ترافیک و تنظیم روزهای حرکت، چه رفت چه برگشت، از مسیر نیز لذت ببریم. مسیر قسمتی از سفر است! عجله نکنید.
برش تبریک
احتمالا امسال با توجه به ساعت تحویل سال، پیامک‌ها و پیام‌های وایبری اندکی زودتر شروع خواهند شد. خدا کند که مامردم نازنین ساعت دو نیمه شب برای بستگان و دوستان دور و نزدیک‌مان تبریک فوروارد نکنیم چون احتمالا عده‌ای آن ساعت خواب هستند. اصولا این تبریک‌های ارسال برای همه چه ارزشی دارد؟ آیا ما واقعا به یاد تمام لیست دفتر تلفن‌مان هستیم. واقعا چه لطفی دارد یک پیام تبریک که احتمالا آن هم از شخص دیگری برای‌مان رسیده را برای تمام دفتر تلفن‌مان ارسال کنیم؟ ما مردم نازنین این روزها دید و بازدید را با چه چیزی جایگزین کرده‌ایم؟ شاید بهتر باشد حالا که همه چیز در آستانه نو شدن است دیدارها را نیز تازه کنیم یا حداقل تلفن را برداریم و تماسی بگیریم.
سال جدید هم مثل هر سال آبستن اتفاقات است. با امید به روزهای بهتر شاید بد نباشد اول سال آرزوها و اهداف‌مان را بنویسیم و در پایان سال نگاهی کنیم که چه بودیم و چه می‌خواستیم و چه شدیم و که هستیم.
ارسال نظر