گردشگری درمانی یکی از شاخه‌هایی است که در سال‌های اخیر در میان شاخه‌های تجارت پزشکی جای گرفته است. مروری اجمالی بر آمارها نشان می‌دهد که برای مثال در سال 2007، 500 هزار تا 750 هزار شهروند آمریکایی برای گرفتن خدمات گردشگری درمانی به کشورهای دیگر سفر کرده‌اند. شاخص‌ها نشان‌دهنده آن است که اخیرا بازاری در این حوزه شکل گرفته است که تا سال 2012 موجب ایجاد بیش از 100 میلیارد دلار درآمد شده است. گفته می‌شود که نداشتن بیمه خدمات درمانی در کشور مبدا یکی از مهم‌ترین دلایلی است که موجب می‌شود افراد برای درمان به کشورهای دیگر سفر کنند.
در حالی که تصور عمومی آن است که گردشگران درمانی بیش از هر چیز به دنبال خدمات مطلوب با قیمت مناسب هستند، بررسی‌ها در موسسه مک کینسکی در سال ۲۰۰۸ نشان داده است که ۴۰ درصد گردشگران درمانی به دنبال تکنولوژی‌های پیشرفته اقدام به سفر می‌کنند. این در حالی است که ۳۲ درصد از آنها بابت دریافت خدمات مراقبت از سلامت راهی سفر می‌شوند. ۱۵ درصد از گردشگران درمانی به دنبال گرفتن خدمات سریع هستند و تنها ۹ درصد از آنها با معیار قیمت پایین سفر می‌کنند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که در سال 2005، 900 هزار تا 2/1 میلیون آمریکایی از خدمات بیمارستانی در کشور تایلند استفاده کرده‌اند.
در کشور سنگاپور تعداد گردشگران درمانی از ۲۷۰ هزار نفر در سال ۲۰۰۴ به سالانه ۴۱۰ هزار نفر رسیده است. در آمریکای لاتین به‌خصوص در کاستاریکا و پاناما، تعداد گردشگران درمانی رو به افزایش است. در سال ۲۰۰۶ تعداد گردشگرانی که بابت دریافت خدمات درمانی به کاستاریکا سفر کرده بودند، حدود ۱۵۰ هزار نفر بود. تعداد گردشگران درمانی ورودی به کشور هند از ۱۵۰ هزار نفر در سال ۲۰۰۲ به ۴۵۰ هزار نفر در سال ۲۰۰۷ رسیده است.
مالزی نیز به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری درمانی در سال‌های اخیر توانسته است در سال 2006 حدود 300 هزار گردشگر جذب کند.
مروری بر آمارهای منتشرشده از سوی دولت مالزی نشان می‌دهد که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۱ درآمدهای حاصل از گردشگری درمانی به میزان چشمگیری افزایش یافته است.
مروری بر آمار سال 2011 مالزی نشان می‌دهد که گردشگران ورودی به این کشور برای دریافت خدمات درمانی بیش از همه شهروندان کشورهای اندونزی، هند و ژاپن بوده‌اند. بر اساس این آمار ایرانی‌ها هم بخش قابل‌توجهی از گردشگران درمانی ورودی به این کشور را به خود اختصاص داده‌اند.