تکنیک‌هایی که برای دسترسی همه جهان به اینترنت ابداع شده‌اند
فناوری‌هایی برای فراگیری اینترنت
یکی از بهترین فناوری‌هایی که می‌توان گفت تاکنون بشر لذت بی‌پایانی از آن برده است و با وجود ضررهای غیر‌قابل کتمانش هنوز هم از محبوب‌ترین ابداعات بشر محسوب می‌شود، استفاده از اتصال به یک فضای مجازی و فرا واقعی است که دنیای مدرن و تکنولوژی امروزی را رو به جلو گسترش می‌دهد؛ اینترنت. با این وجود فراگیری این فناوری در جهان به‌طور مساوی و یکسان نیست، هرچند که سرعت استفاده از آن نیز همانند توسعه آن در دنیا متفاوت و بسته به توسعه کشورها در زمینه تکنولوژی است و بر همین اساس تخمین زده می‌شود که تنها ۴۰ درصد مردم جهان به آن دسترسی دارند.
یکی از بهترین فناوری‌هایی که می‌توان گفت تاکنون بشر لذت بی‌پایانی از آن برده است و با وجود ضررهای غیر‌قابل کتمانش هنوز هم از محبوب‌ترین ابداعات بشر محسوب می‌شود، استفاده از اتصال به یک فضای مجازی و فرا واقعی است که دنیای مدرن و تکنولوژی امروزی را رو به جلو گسترش می‌دهد؛ اینترنت. با این وجود فراگیری این فناوری در جهان به‌طور مساوی و یکسان نیست، هرچند که سرعت استفاده از آن نیز همانند توسعه آن در دنیا متفاوت و بسته به توسعه کشورها در زمینه تکنولوژی است و بر همین اساس تخمین زده می‌شود که تنها ۴۰ درصد مردم جهان به آن دسترسی دارند. برای این منظور شرکت‌های بزرگ ابداعات فناوری در تلاش هستند هم مشترکان خود را افزایش دهند و هم سطح استفاده از خدمات اینترنت را به‌طور عادلانه‌تری در دنیا قسمت کنند.
در تعریفی که ویکی‌پدیا مرکز گردآوری داده‌ها درباره موضوعات مختلف ارائه داده است گفته شده که اینترنت سامانه‌ای جهانی از شبکه‌های رایانه‌ای به هم پیوسته است که از پروتکلِ «مجموعه پروتکل اینترنت» برای ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند. به‌عبارت دیگر اینترنت، شبکه شبکه‌ها است که از میلیون‌ها شبکه خصوصی، عمومی، دانشگاهی، تجاری و دولتی در اندازه‌های محلی و کوچک تا جهانی و بسیار بزرگ تشکیل شده است که با ارائه وسیعی از فناوری‌های الکترونیکی و نوری به هم متصل شده‌اند. اینترنت دربرگیرنده منابع اطلاعاتی و خدمات گسترده‌ای است که برجسته‌ترین آنها وب جهان‌گستر و رایانامه هستند. سازمان‌ها، مراکز علمی و تحقیقاتی و موسسات متعدد، نیازمند دستیابی به شبکه اینترنت برای ایجاد یک وب‌گاه، دستیابی از راه دور (وی‌پی‌ان) انجام تحقیقات یا استفاده از سیستم رایانامه هستند.
بسیاری از رسانه‌های ارتباطی سنتی مانند تلفن و تلویزیون نیز با استفاده از اینترنت تغییر شکل داده‌اند یا دوباره تعریف شده‌اند و خدماتی جدید همچون صدا روی پروتکل اینترنت و تلویزیون پروتکل اینترنت ظهور کردند. انتشار روزنامه نیز به‌صورت وب‌گاه، خوراک وب و وب‌نوشت تغییر شکل داده‌است. اینترنت اشکال جدیدی از تعامل بین انسان‌ها را از طریق پیام‌رسانی فوری، تالار گفت‌وگو و شبکه‌های اجتماعی به وجود آورده‌است. حالا نیز در چند قاره، پروژههای تحقیق و توسعه برای فراهم کردن امکان دسترسی به اینترنت از طریق بالنهای ارتفاع بالا شبیه به نمونههایی که برای دریافت اطلاعات هواشناسی استفاده می‌شود تا روباتهای پرنده خورشیدی بدون سرنشین و نسل بعدی روترهای بیسیم در حال انجام است. هر کدام از این فناوریها امکان اتصال پرسرعتتر و با قابلیت اطمینان بیشتری را نسبت به روشهای کنونی فراهم می‌کنند و از آن مهمتر اینکه قصد دارند به‌طور هم‌زمان تمام دنیا را به هم متصل کنند.
توسعه اینترنت با روباتهای پرنده خورشیدی
بنیانگذار فیسبوک مارک زاکربرگ به بلندپروازیهایش برای اتصال کل دنیا به اینترنت معروف است. این شرکت قصد دارد روباتهای پرنده بزرگ با سیستم تامین انرژی خورشیدی را به پرواز درآورد و امکان دسترسی به اینترنت را برای گوشه و کنار دنیا فراهم کند. آزمایشگاه اختصاصی فیسبوک (Connectivity Lab) یک روبات پرنده خورشیدی تولید کرده است که طول بالهای آن به بزرگی یک هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ است. این روبات پرنده که نام آن را Aquila گذاشتهاند، اولین پرواز آزمایشی خود را در ژوئن ۲۰۱۶ انجام داد و هرچند در آن زمان هیچ‌گونه تجهیزات اینترنتی همراه این روبات پرنده نبود، اما پرواز با موفقیت کامل انجام شد.زمان پرواز حدود ۹۶ دقیقه به طول انجامید (۶۶ دقیقه بیشتر از زمان برنامه‌ریزی شده) و این امر به گروه تحقیقاتی کمک کرد تا وارد مرحله بعدی از تکمیل نوآوری خود شوند. فیسبوک امیدوار است روزی روباتهای پرنده کم‌مصرف بتوانند در شعاع ۱۰۰ کیلومتری در‌حالی‌که هم‌زمان امکان دسترسی به اینترنت را برای نواحی مورد نظر فراهم می‌کنند، به پرواز درآیند.
وایفایی که 330 درصد سریعتر است
چند ماه قبل، محققان علوم کامپیوتر و آزمایشگاه هوش مصنوعی (CSAIL) دانشگاه امایتی تحولی بزرگ در اینترنت بیسیم را معرفی کردند که ۳۳۰ درصد سریعتر و پهنای باند آن دو برابر فناوری فعلی است. این فناوری با نام MegaMIMO ۲.۰ از چندین فرستنده و گیرنده برای بازپخش هم‌زمان داده و افزایش میزان داده در یک پهنای باند مشخص استفاده میکند. این ابداع جدید روزی باعث دسترسی بهتر و سریعتر به اینترنت در فضاهای عمومی و گردهماییهای بزرگ مثل کنسرتها و رویدادهای ورزشی خواهد شد. MegaMIMO ۲.۰ همچنین میتواند با توزیع داده به شکلی متفاوت مشکلات مربوط به طیف امواج را برطرف کند تا به‌سادگی تراکم بیش از اندازه روی یک شبکه حادث نشود.
لایفای
سال گذشته استارت‌آپی فرانسوی یک فناوری اینترنت بیسیم مبتنی بر نور LED را معرفی کرد که بنابر ادعای این گروه صد برابر سریعتر از وای‌فای فعلی است. این فناوری که Li-Fi نامگذاری شده است، الگوهای مربوط به سوسو زدن لامپهای LED که معمولا با چشم غیر‌مسلح قابل‌دیدن نیست را استخراج میکند. این فرکانس خیلی بالاتر از امواج رادیویی معمول به کار رفته در اینترنت بیسیم است. لایفای برای اینکه بتواند کار خود را انجام دهد به نور نیاز دارد؛ بنابراین مثل امواج وای‌فای نمیتواند از بین دیوار عبور کند، اما می‌توان از آن به‌طور خاص برای هدف قرار دادن یک کاربر خاص استفاده کرد. از دیگر مزایای این فناوری می‌توان به ماهیت امن آن اشاره کرد که آن را برای استفاده در مکانهایی مثل بیمارستان و دانشگاه که دو معیار سرعت و امنیت از اهمیت بالایی برخوردار هستند، بسیار ایدهال میکند.
ابداع Loon و امکان دسترسی به اینترنت از طریق بالنهای شناور
پیش‌تر فیسبوک با به پرواز درآوردن روبات پرنده خود توانسته بود اینترنت را از طریق آسمان در اختیار عموم قرار دهد. حالا گوگل در یک پروژه که Loon نامگذاری شده اقدام مشابهی را انجام داده که به بالنها متکی است. بالنهای مجهز به تجهیزات اینترنت که در ارتفاع بالا به پرواز درمیآیند، بهگونهای طراحی شده‌اند تا در مناطق روستایی آفریقا و جنوب شرق آسیا و هر منطقه دیگری که در آن دسترسی به اینترنت با مشکل همراه است، امکان یک اتصال گسترده را فراهم کنند. این پروژه در سال ۲۰۱۳ وقتی گوگل در دره مرکزی کالیفرنیا اقامت داشت آغاز شد و گروههای داوطلب با نصب یک آنتن در خانه خود نحوه ارسال امواج توسط بالنها را آزمایش میکردند. سه سال بعد و پس از پشت سر گذاشتن آزمایش‌های متعدد در چندین کشور مختلف، پروژه لون (که حالا زیر نظر X یا همان Google X هدایت می‌شود) در حال تکمیل فناوری ارسال اینترنت است، به امید اینکه روزی نقاط فاقد دسترسی به اینترنت را در نقشه کره زمین پوشش دهد.
اینترنت در اعماق فضا
طی ماموریت ۳۴۰ روزه ایستگاه فضایی بین‌المللی، فضانورد آمریکایی اسکات کلی با ارسال مناظری حیرت‌انگیز از زمین و پیرامون آن، به یک ستاره اینستاگرام تبدیل شد. مردم نیز احتمالا به این نتیجه رسیدند که فضانوردان به اینترنت دسترسی دارند. در واقعیت، ارسال داده از فضا به همان پیچیدگی سفر به فضا است، اما ناسا در سال ۲۰۱۶ فناوری جدیدی را به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارائه کرد که درنهایت می‌توان از آن برای بازنشر خدمات اینترنت تا اعماق فضا استفاده کرد. اگر کسانی که برای زندگی در مریخ ثبت‌نام کردهاند، موفق به انجام این کار شوند، قطعا از مهندسان ناسا برای اینکه این امکان را فراهم می‌کنند که بتوان از داخل سیاره سرخ صفحات جامعه مجازی را چک کرد، سپاسگزار خواهند شد.
ماهواره سامسونگ
شرکت تولید لوازم الکترونیکی مصرفی سامسونگ طرح بزرگی برای رساندن اینترنت به سراسر دنیا توسط ماهواره دارد. در سال ۲۰۱۵ این شرکت پیشنهاد ایجاد یک شبکه جهانی متشکل از ۴۶۰۰ ماهواره شناور در مدار پایین زمین را داده بود که میتوانست تا ۱ زتابایت (۱ میلیارد گیگابایت) داده را در ماه منتشر کند. این طرح با به پرواز درآوردن ماهواره‌ها در نزدیکی زمین (نزدیک‌تر از طرحهای قبلی) امکان دسترسی به همان اینترنت پرسرعتی که کاربران از قبل تجربه استفاده از آن را دارند فراهم میکند. اما آیا واقعا روزی ایده ماهوارههای سامسونگ به واقعیت خواهد پیوست؟ بعید هم نیست، اما ایدههای بزرگی مثل این برای به نتیجه رسیدن به بررسی و زمان زیادی نیاز دارند.
اوترنت، یک اینترنت جهانی
با آغاز پروژه آمریکایی Outernet ( اینترنت رایگان جهانی) و قرار گرفتن مجموعه‌ای از ماهواره‌ها در جو و فضای کره زمین، کاربران می‌توانند با روشن کردن وای‌فای تلفن همراه خود؛ امواج اینترنت را از ماهواره دریافت کنند. دولت آمریکا در قالب این پروژه با هزینه چند میلیارد دلاری از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای تلاش کرده در سراسر جهان حتی مناطق دور دست خدمات اینترنت رایگان عرضه کند. آمریکا ظاهرا گران‌بودن خدمات اینترنت و محدودیت اینترنتی برخی کشورها را از دلایل تلاش خود برای عرضه خدمات اینترنتی رایگان اعلام کرده است. البته این پروژه را دولت آمریکا به‌طور مستقیم اجرا نمی‌کند؛ بلکه بخش خصوصی «صندوق سرمایه‌گذاری برای توسعه رسانه‌ها (MDIF)» مستقر در نیویورک به دنبال تحقق آن است.اساس پروژه اوترنت در واقع استفاده از صدها ماهواره کوچک است که به مدار اطراف زمین فرستاده خواهد شد.
پس از آن کاربران اینترنت می‌توانند با استفاده از دیش خانگی یا دریافت‌کننده‌های مشابه تمامی اطلاعات موجود در اینترنت را روی دستگاه‌های مرسوم مانند رایانه‌های خانگی، لپ‌تاپ‌ها، تبلت‌ها و گوشی‌ها دریافت کنند. تنها تفاوت این پروژه با اینترنت، این است که دسترسی به اطلاعات از طریق اوترنت به‌صورت آفلاین خواهد بود. از طریق اوترنت می‌توان به همه اطلاعات موجود در اینترنت، از ویدئو و موسیقی گرفته، تا سرویس دهنده‌های مختلف، سایت‌های خبری، کتاب‌های الکترونیکی و... با سرعت بسیار بالا دسترسی پیدا کرد. اوترنت از موسسات و سایت‌های مختلفی برای توسعه پروژه خود بهره می‌برد. بر اساس نقشه‌ای که سایت اوترنت منتشر کرده، این پروژه بخش‌هایی از آمریکا، اروپا و خاورمیانه را مورد پوشش قرار می‌دهد. به گفته شرکت MDIF، با راه‌اندازی شبکه اوترنت، می‌توان تصور کرد که ۴ میلیارد کاربر جدید وارد بازار جهانی اینترنت شوند.
ارسال نظر