مسعود یوسفی عضو گروه خبر مه آفرید امیرخسروی، مرد شماره یک پرونده فساد اقتصادی معروف به «سه هزار میلیاردی»، به اتهام تبانی و فساد در شبکه بانکی و دریافت میلیاردها تومان وجوه غیرقانونی و شرکت در پولشویی و پرداخت رشوه، در اتفاقی «غافلگیرانه»، بدون اطلاع همسر و وکیلش، اعدام شد. وکیل مه آفرید گفته بدهی‌های او با استفاده از دارایی‌های باقی‌مانده، به بیت المال باز می‌گردد. از این هم بگذریم که یکی از اصلی‌ترین متهمان این پرونده که مدیرعامل پیشین بانک ملی باشد هم‌اکنون «فراری» است.از پرونده فساد مالی موسوم به سه هزار میلیاردی به عنوان «بزرگ‌ترین تخلف مالی تاریخ» نام برده می‌شود اما مقامات قوه قضائیه می‌گویند حجم پرونده جدید
مفتوحه ای که مربوط به «بابک زنجانی» است؛ سه برابر این پرونده است.این پرونده‌ها که یکی پس از دیگری از جانب رسانه‌ها افشا می‌شود، ریشه در چه مسائل و عواملی دارد و خاستگاه آن کجاست؟ گرچه پاسخ به این سوال، خود نیازمند مطالعه‌ای گسترده و عمیق از جانب اقتصاددانان است؛ اما به نظر می‌رسد که «اقتصاد رانتی» که در آن شفافیت و افشای اطلاعات با محدودیت‌هایی روبه‌روست؛ ارقام فساد مالی را درشت‌تر می‌کند و در نبود برخوردهای قاطعانه با فساد، تعداد مفسدان اقتصادی بیشتر می‌شود. هشت سال گذشته، با وجود تشدید تحریم‌ها و رخدادهای خاص اقتصادی، فرصت مناسبی برای رشد آن‌هایی بود که با عنوان «یقه سفید»‌ها در اقتصاد ایران، جولان می‌دهند. حال نوعی مطالبه برای برخورد با یقه سفیدها، نزد مردم به وجود آمده است. آنهایی که به راحتی وام چند میلیاردی گرفته‌اند و قصد باز پس دادن ندارند. آیا قوه قضائیه قادر به برخورد با آنها هست؟