تبعات ایجاد آرامستان در داخل شهر
حسین حاتمی‎نژاد
استاد دانشگاه تهران، نایب رئیس انجمن برنامه‎ریزی شهری ایران و دبیر اتحادیه انجمن‎های جغرافیایی ایران
در گذشته آرامستان‎ها داخل شهرها ایجاد می‏شدند و در بسیاری از شهرهای دنیا نیز این روال وجود داشت؛ گاهی هم اگر آرامستان‏ها خارج از شهر بود، توسعه شهرها باعث شده، شهرها قبرستان‏ها را دربرگیرد مانند آرامستان گلشور که امروزه به محدوده شهری مشهد پیوسته و به پارکی تبدیل شده است.اگر به نقشه پاریس توجه کنید، می‎بینید دور تا دور این شهر پر از آرامستان است و چند قبرستان معروف هم داخل این شهر وجود دارد بنابراین وجود قبرستان در داخل شهر ممکن است در تمام دنیا مرسوم باشد. همچنین اگر به صدر اسلام هم برگردیم، به لحاظ دینی وجود آرامستان در داخل شهرها مشکلی ندارد؛ اما آنچه اهمیت دارد این است که از این مسأله شاید هزاران سال می‏گذرد و امروزه که امکانات بهداشتی، علمی و ... وجود دارد، بهتر است آرامستان‌ها خارج از شهر ایجاد شود. مسلمانان براساس آموزه‏های اسلامی، اموات را دفن می‏کنند و این امر اثرات مثبت بسیاری دارد؛ اما کجا باید این مردگان را دفن کرد؟ افزایش جمعیت و گسترش شهرها و تغییرات مختلف از ابعاد اقتصادی، اجتماعی و ... دست به دست هم می‏دهد تا به ما این نکته را دیکته کند که از هرگونه بارگذاری جدید در گره‏های شهری خودداری کنیم برای مثال اگر خیابان پرستار مشهد به لحاظ ترافیکی منطقه پرترددی است، نباید گره جدیدی در آنجا ایجاد شود بلکه باید به دنبال عدم‌تمرکز و تفرق کاربری‏های بسیار شلوغ و مزاحم شهری بود.
آرامستان‏ها یکی از کاربری‏های مزاحم شهری است که اثرات منفی زیست‌محیطی به جای می‎گذارد، از این منظر که ممکن است آلودگی‏های ناشی از شستشوی اموات یا تغییر شکل فیزیولوژیک جنازه به لایه‎های زیرین خاک نفوذ کرده و آب‎های زیرسطحی را آلوده کند؛ در پرانتز این نکته را می‏توان ذکر کرد که هر یک لیتر شیرابه زباله معمولا چهار هزار لیتر معادل چهار مترمکعب از آب‎های زیرزمینی را آلوده می‏کند و بنابراین به لحاظ زیست محیطی ایجاد آرامستان در مرکز شهر اقدام اشتباهی است. نکته دیگر اثرات روحی و روانی است که ایجاد این آرامستان در مرکز شهر دارد؛ برخی مکان‏ها مانند حرم مطهر رضوی مکان مقدسی محسوب می‏شود و دفن اموات در این مکان به دلیل فضای معنوی خاص و نورپردازی‏های موجود به لحاظ روحی مشکلی را ایجاد نمی‏کند اما احداث یک قبرستان در مرکز شهر اقدامی عبث، بیهوده و ضدقوانین شهرسازی است. آرامستان‏ها باید متعدد و خارج از شهر باشند؛ با گسترش شهرها و تبدل آن‏ها به کلان‎شهر باید دسترسی آسان به آرامستان برای تمام مردم وجود داشته باشد؛ ضمن اینکه در ایجاد این آرامستان‏ها باید قواعد شهرسازی از قبیل شیب توپوگرافی، جهت باد، نوع مالکیت، ویژگی‏های اکولوژیک، بافت خاک و ... رعایت شود.

به شهر باید مانند یک موجود زنده نگاه کرد؛ همانطورکه آسیب یک قسمت از بدن، بر کارکرد تمام بدن اثر منفی برجای می‏گذارد، تعریف کاربری نادرست در یکی از مناطق شهری هم به همین‎گونه خواهد بود؛ یکی از دلایل آلودگی هوا عدم‌برنامه‏ریزی صحیح و علمی کاربری اراضی است؛ معمولا برای کاربری اراضی برنامه درستی وجود ندارد و بیشتر به تأمین منافع مادی توجه می‏شود و بنابراین آثار سوء این کاربری‏های نادرست که زندگی مردم را به خطر می‏اندازد، مغفول می‎ماند؛ مرگ افراد بر اثر آلودگی هوا به دلیل ندانم‏کاری‏ها در این زمینه است؛ تعریف این کاربری‏های اشتباه باعث افزایش میزان وقوع جرم و جنایت، خودکشی، اعتیاد، طلاق و به‌طورکلی افزایش آسیب‏های اجتماعی خواهد شد و از طرف دیگر تبدیل کاربری‏های زنده به کاربری‏های مرده آثار سوء و منفی بر روابط اجتماعی دارد و سرزندگی، شادابی، تعلق مکانی و ... را در بین ساکنان کاهش خواهد داد. یکی از اهداف برنامه‏ریزی شهری زیبایی شهر و سلامتی ساکنان است و این امر با نوع کاربری‏ها در ارتباط است؛ مردم مشهد در مقایسه با مردم سایر شهرهای کشور نسبتا افسرده‏تر هستند و باید به دنبال ایجاد کاربری‏های شاد، نورپردازی‏های صحیح و طراحی‎های مثبت باشیم؛ نباید با ایجاد آرامستان نزدیک مکان‏هایی که قرار است مردم فعالیت روزانه داشته باشند، باعث ایجاد حس رخوت، سستی، ناتوانی و ناامیدی در افراد شد؛ در حال حاضر دنیا به سمت خلق شهرهای شاد می‏رود؛ باید روحیه مردم ارتقاء یابد. باید با طراحی خوب شهری، اصلاح مدل‏ها و الگوهای کاربری اراضی به دنبال افزایش شادمانی مردم شهر بود چراکه هر چقدر روحیه مردم ارتقا یابد، کاربری اقتصادی افزایش می‏یابد و با شکوفا شدن اقتصاد، افزایش آمار ازدواج را خواهیم داشت و در نتیجه میزان جرم و جنایت کاهش خواهد یافت زیرا مجموعه این موارد در یک چرخه به هم متصل و مرتبط هستند. نگارنده به همان اندازه که با بلندمرتبه‌سازی در اطراف حرم امام رضا(ع) مخالف و معتقد است باید دید و منظر بارگاه مطهر رضوی حفظ شود و ارزش‏های گردشگری آن منطقه کاهش نیابد، به همان اندازه هم با ایجاد آرامستان در اطراف حرم به شدت مخالف است.