در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 بازار خودرو نسبتا پر التهاب بود، به‌طوری‌که قیمت بعضی خودرو‌ها از یک واحد آپارتمان هم بیشتر بود، با این شرایط، پس ازآزادسازی مقطعی واردات و عقد قراردادها با برند‌های معتبر جهانی از جمله: کیا، دوو، پژو و سیتروئن و... ثبات بیشتری در بازار فروش خودرو ایجاد شد و این موضوع قدرت خرید مردم را افزایش داد. این روند از ابتدای دهه 80 روند مطلوب‌تری پیدا کرد و اکثر برندهای معتبر همکاری خود را با ایران گسترش دادند، به‌طوری که نیسان مدل روز خود یعنی ماکسیما را در ایران مونتاژ کرد، شرکت مرسدس بنز آلمان با هدف تولید نیمی از مدل‌های خود به تهران وارد شد و کار خود را با مدل‌های ای280 و ای350 آغاز کرد و با چشم‌انداز بسیار روشن، ایران را پایگاه خود در خاورمیانه دانست، اما متاسفانه این فرصت از دست رفت و در حال حاضر این جایگاه تقدیم به کمپانی‌های هندی‌ها شده و آنها سهم عمده‌ای از تولیدات خود را به کشورهای آسیای شرقی صادر می‌کنند. این روند تا اواخر سال 89 و اوایل سال 90 ادامه داشت، اما در یک سال گذشته بار دیگر بازار خودرو به دلایلی از جمله افزایش قیمت دلار، کاهش تولید و افزایش هزینه تمام‌شده تولید به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه و قطعات به یک باره به هم ریخت و کم‌کم تولیدکنندگان و همچنین واردکنندگان فروش خود را قطع کردند. نکته اساسی این بود که با کم شدن عرضه خودرو‌های داخلی و وارداتی و همچنین افزایش روز به روز قیمت دلار و دیگر ارز‌های رایج کشور، یکباره بازار خودرو متحول شد و رشد قیمت‌ها باعث شکل‌گیری رانت‌های جدیدی به ویژه در چند ماه گذشته شد، به طوری‌که قیمت یک خودرو از جلوی کارخانه تا نمایشگاه در چند ماه گذشته بیش از 20 میلیون تومان افزایش یافته است. فعالان بازار می‌گویند ادامه چنین روندی منجر به رکود بازار در ماه‌های آینده می‌شود، چرا که توانایی مالی مصرف‌کنندگان با افزایش بی‌رویه قیمت در روز‌های آینده روز به روز کمتر می‌شود.