اقامتگاه سنگی

چند روز پیش در خبرها آمده بود که رئیس سازمان سرمایه‌گذاری شهرداری همدان از راه‌اندازی قطار فونیکولار در همدان خبر داده و گفته «قطار فونیکولار برای نخستین‌بار در ایران در همدان راه‌اندازی خواهد شد. » او در ادامه گفته که «طول مسیر قطار فونیکولار پنج کیلومتر و سه ایستگاه خواهد بود که از پارک ولایت آغاز شده و ایستگاه میانی آن در دهکده گنجنامه و ایستگاه پایانی نیز در دره گنجنامه است.»

۲۴ دی ماه در یکی از زیباترین روزهای همدان که برف شهر را سپید پوش کرده بود رییس پلیس راهنمایی و رانندگی شهرستان همدان خبر داد که «با توجه به بارش برف، برودت هوا و یخ بستن سطح معابر، برای پیشگیری از خروج خودروها از جاده و بروز سوانح، جاده همدان به سمت گنجنامه مسدود شد.»

برای توضیح تیتر بالا، باید ابتدا یک جریان فرهنگی مربوط به ایران توضیح داده شود. ایرانی که امروز ما داریم در آن زندگی می‌کنیم، دارای یک چهارچوب جغرافیایی مشخص است.

یکی از جذابیت‌های شهر همدان برای ساکنین و گردشگران مسیرهایی است که طبیعت زیبایی دارد. یکی از مهمترین این مسیرها که مردم در ایام تعطیل استقبال خوبی از آن می‌کنند مسیر گنجنامه از حدفاصل میدان قائم تا میدان گنجنامه است.

خیلی از همدانی‌های قدیمی اصلاً اعتقادی به این نداشتند که همدان سرد است! این را نه از بخار نفس‌های‌شان باور می‌کردند نه از آبی که حدفاصل بینی تا دهانش‌شان یخ می‌بست. نهایت لباسی هم که مردان در بالاتنه بر تن می‌کردند یک بلوز پشمی، یک کت و یک شال گردن بود، بعضی‌ها دستکش و کلاهی هم داشتند که البته تعدادشان زیاد نبود!

این همدان و گنجنامه را نمی‌شود با گنجنامه دهه ۶۰ تا اواخر دهه‌ی ۷۰ مقایسه کرد.

آرامش چیست؟ چه کسانی در پی آرامش هستند؟ آیا آرامش ربطی به جهان اطراف زندگی ما دارد، یا بخش قابل توجه آن به خود ما و درون ما باز می‌گردد؟

فعالان بازار کارآفرینی و سرمایه ‌گذاری اصطلاحی دارند که می‌گویند: «پول ترسو است»، منظورشان این است که سرمایه‌ی بخش خصوصی هر جایی خودش را هزینه نمی‌کند، هر جایی نمی‌رود، به راحتی اعتماد نمی‌کند، و تعابیر درگیر ... .

اهمیت بازنمایی نمادهای تمدنی ماد و هخامنشی و دوره‌های اسلامی در محوطه گنجنامه

وقتی از مقبره حیقوق نبی حرف می‌زنیم دیگر نیازی نیست اسم شهرستان را بگوییم

ایران پس از انقلاب، با تغییراتی در ساختار مواجه شد؛ تغییراتی که اقتصاد ایران را وارد عرصه جدیدی کرد.

«باز می‌شه این در، صبح می‌شه این شب، صبر داشته باش»؛

انسان‌های معاصر چه تصوری از تاریخ دارند؟ انسان معاصر ایرانی چه تصوری از تاریخ دارد؟ تصور انسان معاصر ایرانی با تصور انسان معاصر غربی یا مثلا امریکای لاتین یا آسیای شرقی از تاریخ چه فرق‌هایی دارد؟