پایداری، به عنوان یک مطالبه اجتماعی از کسب و کارها دیده میشود. کسب و کارهای پایدار نیز آن دسته از کسب و کارهایی تلقی میشوند که چنان به مسوولیتهای اجتماعی و زیستمحیطی خود پایبند هستند که از برخی منافع اقتصادی خود چشمپوشی میکنند. با این حال، پژوهش جدیدی از شرکت فناوری IBM نشان داده است که نه تنها برای تعهدهای اجتماعی و زیستمحیطی نیازی به فدا کردن منافع اقتصادی نیست، بلکه میتواند خودش نیز یک استراتژی اقتصادی باشد.
شیوه سنتی تجارت و مدیریت، توجه چندانی به محیط زیست یا مسوولیتهای اجتماعی ندارد. مطالبه سود بیشتر توسط سهامداران و رواج گزارشهای کوتاهمدت (یکماهه و سهماهه) در بازارهای مالی، باعث ادامه این رویه میشود. از طرف دیگر، انگار نوعی تعمیم تقسیمبندی حوزههای فعالیت وجود دارد که در آن عدهای فقط مشغول سودآوری هستند و عده دیگری به نام مسوولان، دانشمندان و فعالان محیطزیست باید راهی برای نجات سیاره پیدا کنند. در این نگاه، رابطه انسان و طبیعت، رابطهای با هدف سلطه است و اغلب آن…