فرهنگ کسب و کار در‌ایتالیا - ۴ اسفند ۸۹

کارآفرینی در‌ایتالیا

کوشان غلامی

بخش سوم و پایانی

از نظر سنتی ساختار بهره‌وری‌ایتالیا با داشتن تعداد زیادی از شرکت‌های کوچک معروف است. با توجه به طبیعت محصول، شرکت‌های کوچک ‌ایتالیایی روی بخش‌های قدیمی متمرکز است و سطح تکنولوژی آنها در حد متوسط می‌باشد. سطح درک فرصت‌ها برای کسب و کار جدید در‌ایتالیا ۲۵ درصداست که در بین کشورهای اتحادیه اروپا در رده دوم قرار دارد. علاوه بر آن نرخ شروع کسب و کار در میان افراد ۱۸ تا ۲۴ ساله‌ایتالیایی ۸ درصد می‌باشد که در مقام دوم بعد از آمریکا است‌ این برآورد نشان‌دهنده‌ این است که تعداد افراد خود اشتغال در ‌ایتالیا افزایش یافته است و دلیل منطقی آن را می‌توان در شرایط بازار کار جست‌وجو کرد.

علاوه بر محدودیت‌های مالی، کارآفرینان در‌ایتالیا با مشکلات و موانع دیگری مواجهند که عبارتند از؛ سختی بازار کار، بوروکراسی اداری بالا به دلیل رعایت قوانین و مالیات ارزش افزوده نسبتا‌ بالا. نتایج GEM نشان می‌دهد که در‌ایتالیا فعالیت‌های کارآفرینانه در میان نسل جوان بیشتر است، بنابراین وجود‌ این افراد جوان‌تر می‌تواند برای حفظ یک بخش کارآفرینانه نسبتا‌ بزرگ یک امر حیاتی باشد. افزایش مشارکت زنان می‌تواند راه‌حلی برای این مشکل محسوب شود.

ورود به فرهنگ محلی یک عامل مهم برای تقویت موفقیت شروع کسب و کارها محسوب می‌شود. در‌ایتالیا به دلیل‌اینکه مشارکت زنان در کارآفرینی نسبت به سایر کشورها کمتر است و جمعیت تا سال ۲۰۲۵، ۱۲ درصد کاهش خواهد یافت و مقایسه خصوصیات اقتصادی ـ اجتماعی، هنوز هم تفاوت‌های ناحیه‌ای خیره‌کننده‌ای نشان می‌دهد، الگوهای فعالیت کارآفرینانه دور از حد متوسط است.

محیط کارآفرینی در‌ایتالیا

بعضی از شاخص‌های اجتماعی رابطه سیستماتیک و عمده‌ای را با میزان شروع کسب و کار نشان می‌دهند که می‌توان از آموزش،‌ سطح درآمد و دموگرافی جمعیت نام برد.

برای ارزیابی شرایط کسب و کار یک جامعه معمولا‌ رشد تولید ناخالص داخلی و میزان بیکاری را مورد استفاده قرار می‌دهند. در ایتالیا بین سال‌های ۱۹۹۰ تا۱۹۹۸ رشد تولید ناخالص داخلی به طور متوسط ۲/۱ درصد بوده‌است که در سال ۱۹۹۹ تا حدی کاهش یافته‌است. میزان بیکاری در‌ایتالیا ۵/۱۲ درصدمی‌باشد که نسبت به سایر کشورها بالا است. نرخ بالای بیکاری تا حدی به دلیل سختی بازار کار‌ایتالیا می‌‌باشد.

هنجارهای اجتماعی و فرهنگی، توانایی دستیابی به منابع مالی یکسان، دسترسی به خدمات شغلی، انتقال موثر تحقیق و توسعه و وجود آموزش مفید از جمله عواملی هستند که دارای همبستگی مثبت، با فعالیت‌های کارآفرینانه می‌باشد. در ‌ایتالیا نامربوط‌ترین جنبه‌های محیط کارآفرینانه عبارتند از: کمی انتخاب روش‌های تامین مالی، فقدان R&D و انتقال‌های تکنولوژیک.

در ‌ایتالیا شرکت‌های کوچک‌تر سودآورتر از شرکت‌های بزرگ‌تر هستند. با وجود‌این برخلاف کاهش میزان بهره‌،‌ درآمدهای حاصل از مزیت‌های بهره‌وری از طریق هزینه‌های تامین مالی عمده از بین می‌رود. ‌این هزینه‌های تامین مالی برای شرکت‌های کوچک ۳/۱ سود ناخالص و برای شرکت‌های بزرگ در حدود ۱۷ درصد می‌باشد. شرکت‌های کوچک از نظر تامین مالی شکننده تر هستند و بیشتر در معرض وضعیت نامشخص چرخه کسب و کار قرار می‌‌گیرند.

در ‌ایتالیا انتقال تکنولوژی نسبت به سایر کشورهای GEM ضعیف‌تر است، چون از منابع مانند دانشگاه‌ها، شرکت‌های بزرگ، شرکت‌های کارآفرینانه و آزمایشگاه‌های دولتی سرمی‌زند و هنوز هیچکدام از نوآوری‌های ‌ایجاد شده در دانشگاه‌ها به صورت تجاری درنیامده‌اند.

آینده ‌کارآفرینی در‌ایتالیا

اگر عملکرد‌ایتالیا را مورد ارزیابی قرار دهیم، مسائلی نظیر موارد زیر وجود دارد:

- تجاری‌سازی تکنولوژی و انتقال R&D هر دو بسیار پایین می‌باشد و هیچگونه ارتباطی بین صنعت و موسسات تحقیقاتی وجود ندارد.

- تفاوت‌های اقتصادی ـ اجتماعی عمده‌ای هنوز بین نواحی کشور وجود دارد.

- ساختار غیرقابل انعطاف بازار نیروی کار باعث کاهش محرک‌های کارآفرینانه می‌شود.

- شروع بسیاری از کسب و کارها بیشتر به منظور خودکفایی صورت می‌گیرد.

- کاهش مورد انتظار عمده‌ای که در نرخ جمعیت به وجود خواهد آمد، کشور را برای افزایش یا حفظ سطوح جاری کارآفرینی تهدید خواهد کرد.

- تمایلات کارآفرینانه در نسل جوان موج می‌زند.

- دولت از افراد کارآفرین حمایت می‌کند.

- طبق تعریف، کارآفرینی مربوط به‌ایجاد شرکت‌ها و کسب و کارهای جدید به منظور بهره‌وری می‌باشد و‌این اقدام در جایی صورت می‌گیرد که یک موقعیت برای بهره‌وری از طریق توانایی کارآفرین برای‌ایجاد نوآوری محصولات و سازمان‌ها ‌ایجاد شده ‌است.

یک چارچوب محرک قوی نشان می‌دهد که دولت در قبال کارآفرینان متعهد می‌باشد و وجود چنین سیستمی می‌تواند باعث افزایش انگیزه کارآفرینانه شود. در واقع در میان کشورهای GEM آنهایی که از سطح بالای فعالیت‌های کارآفرینانه دارا می‌باشند، دولت‌هایی دارند که نسبت به تدارک شبکه‌های ‌ایمنی تاکید زیادی بر عوامل محرک برای نوآوری دارند. در‌ ایتالیا تمایلات به سمت حمایت از ابتکارات بوده است، اما مدرکی دال بر تغییر‌ این سیاست توسط دولت‌های اخیر وجود دارد. متاسفانه عدم ثبات دولت‌های‌ ایتالیا ارزیابی ‌این تغییرات را مشکل می‌سازد.