دنیای اقتصاد ـ مرجان ضیایی ـ کرمان: مدیر مالی شرکت سیمان ممتازان کرمان با اشاره به تصویب طرح «تسهیل تسویه بدهی ارزی واحدهای تولیدکننده به حساب ذخیره ارزی» در مجلس گفت:
تصویب این طرح برای حل مشکلات واحدهای تولیدی، چندان راهگشا نخواهد بود؛ چرا که در مرحله نخست، تامین چنین نقدینگی در طول مدت زمان کوتاه ۶ ماهه برای بیشتر شرکت‌ها مقدور نخواهد بود و اگر بخواهند ظرف مدت ۱۲ ماه نیز کل بدهی‌های مذکور را که کار دشواری است، تسویه کنند، باید افزایش نرخ ۶/۱۸ درصدی را برای یورو و ۲/۲۲ درصدی را برای دلار متحمل شوند. محمد خانی با اشاره به اینکه این تفاوت نرخ در بدهی‌های ارزی فعلی شرکت‌ها، تفاوت مبلغ زیادی را برای باز پرداخت، موجب می‌شود، تصریح کرد: اما در مرحله دوم و با فرض اینکه شرکت‌ها دارای موجودی نقدینگی کافی برای بازپرداخت و تسویه بدهی‌های مذکور باشند، تسویه بدهی‌های ارزی در قالب طرح فوق با شرایط اقتصادی کنونی جامعه به نفع تولیدکننده نیست، بلکه تنها آنها را در برابر ریسک افزایش نرخ ارز مصون می‌دارد. وی در ادامه در تشریح این موضوع گفت: اگر فرض کنیم یک واحد تولیدی دارای ۳۰ میلیون یورو بدهی ارزی با باز پرداخت اقساط مساوی ۶ ماهه تا پایان نیمه اول سال ۹۸ باشد و واحد مذکور بخواهد در قالب طرح فوق بدهی خود را طی مدت ۶ ماه تسویه کند باید ۶۴۵ میلیارد ریال پرداخت کند که نسبت به معادل ریالی فعلی بدهی مذکور با نرخ یورو ۳۴ هزار ریال تفاوتی معادل ۳۷۵ میلیارد ریال حاصل خواهد شد و اگر بخواهد بدهی خود را ظرف مدت ۱۲ ماه تسویه کند باید ۷۶۵ میلیارد ریال پرداخت کند که تفاوتی معادل ۲۵۵میلیارد ریال حاصل خواهد شد که درنگاه اول به نظر می‌رسد این به نفع شرکت خواهد بود. مدیر مالی شرکت سیمان ممتازان ادامه داد: اگر این واحد بخواهد مبلغ ۶۴۵ میلیارد ریال را در بانک با نرخ ۲۴ درصد سپرده‌گذاری کند در سررسید اقساط از محل همین سپرده، اقساط را با نرخ ارز مبادله‌ای بازپرداخت می‌کند. محمد خانی با بیان اینکه در طول مدت بازپرداخت اقساط سودی معادل ۵۶۹میلیارد ریال از محل این سپرده حاصل خواهد شد، اظهار کرد: از این رو، اگر این واحد طبق طرح مذکور کل بدهی خود را با یورو ۲۱ هزارو ۵۰۰ ریال یکجا بازپرداخت کند متحمل زیانی معادل ۱۹۴ میلیارد ریال خواهد شد (بدون در نظر گرفتن ارزش زمانی پول)که این زیان، افزایش نرخ یورو را تا مبلغ ۴۰ هزارو ۴۶۷ ریال پوشش خواهد داد. وی ادامه داد: حال اگر این واحد به‌دلیل عدم توانایی، با نرخ ۲۵ هزارو ۵۰۰ ریال ظرف ۱۲ ماه اقدام به تسویه بدهی کند این زیان معادل ۳۱۴ میلیارد ریال خواهد بود، اما اگر این واحد عین این مبلغ را (۶۴۵ میلیارد ریال) از محل اخذ تسهیلات ریالی با نرخ ۲۴ درصد با بازپرداخت ۱۲ قسط مساوی ۶ ماهه تامین کند باید سودی معادل ۶۰۵ میلیارد ریال به بانک پرداخت کند، یعنی باز هم معادل ۲۳۰ میلیارد ریال متحمل زیان خواهد شد که این زیان نیز افزایش نرخ ارز را تا سقف ۴۱ هزارو ۶۶۷ ریال پوشش خواهد داد.