روزنامه اخگر و شهر اصفهان

روزنامه اخگر خصوصیات ویژه‌ای دارد آقای امیرقلی امینی در مجله «خاطرات وحید» خاطره‌ تولد این روزنامه را بازگو می‌کند. روندی که می‌توان گفت محصول رقابت بین شیراز و اصفهان بود. او بیان می‌دارد که آقای لطفعلی صورتگر طعنه‌ای به مردم اصفهان زده بود که نمی‌توانند یک روزنامه درست و استخواندار داشته باشند و این امر امیرقلی امینی را غیرتی کرده بود؛ چنان‌که با عصبانیت به نزد فتح الله وزیر زاده، صاحب امتیاز و مدیر اخگر رفته و از او خواسته است اداره روزنامه را به او واگذار کند. که چنین شده بود و از سال ۱۳۰۷ تا ۱۳۲۱ این روزنامه به‌طور مرتب و با کیفیت بالا در اصفهان انتشار یافت.

نگاه امیرقلی امینی که سردبیر جدید روزنامه بود، بیشتر به تحولات شهری و محلی بود. خود ایشان نیز بارها اعلام کرده بود. وی معتقد بود اگر مردم اخبار و اطلاعات تحولات مرکز را بخواهند که روزنامه‌های مرکز هست. بنابراین یک روزنامه محلی باید بیشتر به تحولات محلی تمرکز داشته باشد. این روش و نیز جایگاه امیرقلی امینی که خود عضو شورای شهر اصفهان بود، باعث شد وی یک فرد مطلع در امور شهری شود و روزنامه‌اش نیز مشحون از اطلاعات ناب شهری باشد. علاوه بر شهر اصفهان اخبار و اطلاعات زیادی راجع به شهرهای اطراف مثل نجف آباد، شهرضا، بروجن، گلپایگان و... در این روزنامه به چاپ می‌رسید. کتاب بنده تحت عنوان «اصفهان از نگاه اخگر» در واقع کلید راهنمای دوره ۱۳ ساله روزنامه اخگر است. دوره‌ای بسیار مهم که استخوان‌بندی شهر مدرن اصفهان در آن شکل گرفت. از این جهت که پایه بسیاری از این خیابان‌هایی که ما می‌بینیم در این دوره ریخته شد. همچنین بسیاری از کارخانه‌های نساجی و خیلی موسسات دیگر.

- به نقل از یک گفت‌وگو با دکتر عبدالمهدی رجایی، محقق و نویسنده کتاب «برگ‌هایی از تاریخ اجتماعی اصفهان معاصر»