۳۱ خرداد ماه ۱۳۳۰ پالایشگاه آبادان از دست انگلیسی‌ها خارج شد. «خلع ید» از پالایشگاه آبادان آخر وقت سی‌ام خرداد ۱۳۳۰ به تصویب مجلس ایران رسیده بود که در عین حال، رای اعتماد مجدد به دولت دکتر محمد مصدق تلقی شد. پالایشگاه آبادان در آن زمان و در نوع خود، بزرگ‌ترین پالایشگاه نفت در جهان بود. اداره این پالایشگاه از ۳۱ خرداد آن سال در دست شرکت ملی جدیدالتاسیس نفت ایران قرار گرفت. حسین مکی در کتاب «خاطرات سیاسی»‌اش با اشاره به خروج انگلیسی‌ها از ایران می‌نویسد: «شب برای کارگران و همچنین باشگاه ایران پیامی به کارمندان فرستادم که موقع خروج انگلیسی‌ها از آبادان از هر نوع ابراز احساسات خودداری شود و اصولا جلو اسکله‌ها کسی ظاهر نشود. همچنین همان شب مذاکره شد که از چند نفر از روسای انگلیسی و مستر راس، رئیس پالایشگاه در منزل آقای مهندس بازرگان به شام دعوت شود، هیات‌مدیره به پیشنهاد (دکتر فلاح) تقدیر‌نامه‌ای تهیه کرده بودند که به مسترراس تسلیم کنند. صبح وقتی این تقدیر‌نامه را نزد من آوردند که امضا کنم گفتم اگر این تقدیرنامه روی میز شورای امنیت گذاشته شود، سند محکومیت ایران خواهد بود زیرا دولت ایران در اخطاری که به کارشناسان انگلیسی داده قید کرده که چون اخلال می‌کنند باید ایران را ترک کنند.»