سفیر کبیر آمریکا، لوی هندرسون، در تلگرام سری روز ۲۱ اوت (۳۰ مرداد ۱۳۳۲) اظهار می‌کند: «...فاطمی به‌رغم شایعات روز ۱۹ اوت(۲۸ مرداد) مبنی بر کشته شدنش، هنوز زنده است، به‌ویژه آنکه در میان اطرافیان مصدق، شایسته‌تر و متهورتر از همه شناخته شده است. گمان می‌رود با روحیه انتقام‌جویی‌اش، در کمک به ایجاد یک اتحاد کارساز از ناسیونالیست‌ها و توده‌ای‌ها، تردید به خود راه ندهد...»

ایالات‌متحد و بریتانیا در این‌باره همداستان بودند که فاطمی خطرناک‌ترین شخص از یاران مصدق است. سم فال، که قبل از قطع رابطه سیاسی با بریتانیا در سفارت آن کشور در تهران خدمت می‌کرد، اعتقاد داشت که فاطمی باید بی‌درنگ اعدام شود. او طی گزارشی در ۳ سپتامبر ۱۹۵۳، دو هفته پس از کودتای ۲۸ مرداد، چنین نوشت: «مصدق قاعدتا مشکلی است، فکر می‌کنم تبعید بهترین راه‌حل باشد، چراکه او در حمام خون(کودتا) کشته نشد. اعدام بی‌رحمانه، صرف‌نظر از غیرانسانی بودن آن، ممکن است در مورد مصدق عاقلانه نباشد، منتها شاید برای «فاطمی» بهترین راه‌حل باشد، البته اگر او دستگیر شود. تا زمانی که اینگونه افراد زنده هستند و در ایران هستند، همیشه خطر یک ضدکودتا وجود دارد، شدت عمل ضروری است.»

منابع: «مصدق؛ سال‌های مبارزه و مقاومت» نوشته سرهنگ غلامرضا نجاتی، جلد دوم، ص ۱۴۱

«میهن‌پرست ایرانی، محمد مصدق و کودتای انگلیسی-آمریکایی»، کریستوفر دوبلگ، ص ۴۳۸