امیرکبیـر درک کرد که به مقتضای طبع سرمایه‌داری جدید و صـنعت ماشـینی، کـه ابتکـار آن به‌دست دول استعمارگر بود، آنان سعی خواهند کرد برای رواج بـازار مصـنوعات و محصولات صنعتی خویش و تضعیف بنیه مالی ملت‌های عقب افتاده، صنایع‌دستی و ملی این کشورها را نابود کنند؛ بنابراین همپای هـدایت کشـور بـه راه صـنعت ماشـینی، تلاش‌های فراوانی را هم برای توسعه و تکمیل صنایع‌دستی مبذول داشت. امیـر دسـتور داد لبـاس نظامیـان از شـال پشـمین مازندرانی تهیه شود و شال‌های دستی کرمـانی را طـوری ارتقـای کیفیـت داد کـه بـا شال‌های کشمیری رقابت می کرد و بنابراین معروف به شال امیری شد.

- به نقل از مقاله «تحلیل گفتمانی اصلاحات امیرکبیر در متون منتخب روزنامه وقایع اتفاقیه» نوشته سیدحسین اطهری