گفته‌ها

در ایران یک نوع استفاده خاص از تلگرافخانه معمول شد و آن مساله تحصن بود و این کار نه از آن جهت بود که مردم مقامی فوق مقام ادارات دیگر برای تلگرافخانه قائل باشند، بلکه برای این بود که زودتر جواب عرایض و تظلمات خود را بگیرند و چون تلگرافخانه‌های خارجی هم در ایران بود احتمالا آنها هم برای اینکه مردم را رو به خود کنند و احیانا اشکالی برای دولت ایجاد کنند، عامه را در مواقع مقتضی به این کار تحریک می‌کردند و به هر صورت جایی که عدالت واقعی حکمفرما نباشد این قبیل کارها رواج و توسعه می‌یابد.

منبع: حسین محبوبی‌اردکانی، تاریخ موسسات تمدنی جدید در ایران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۰.