گروه تاریخ و اقتصاد: بحث جلسه ۲۶ خرداد سال ۱۳۳۰ مجلس شورای ملی از هر لحاظ شنیدنی است که در پی انتقاد «صدر میرحسینی» نماینده کرمان بالا گرفت. وی گفت: درباره کشاورزی کرمان دو سال است که حرف بدون عمل می‌زنیم. کشاورزی کرمان دچار بی آبی و پسته‌اش گرفتار آفت شده است. خیلی کشورها مثل کرمان بی آبند، ولی در آنجا دانش تازه کمک کرده و مساله ندارند. آنان مشکل زراعت با آب کم را حل کرده‌اند. من نمی‌دانم این سفارتخانه‌های ما با این همه مستشار اقتصاد، کشاورزی و فرهنگ برای حل مساله چه کرده‌اند. کار آنها این باید باشد که تجربه دیگران و کشور محل ماموریت خود را به ما منتقل کنند. از روش‌ها و محصولات تازه خبر دهند، بذر بفرستند و... سفارتخانه که مهمانخانه نیست؛ هدر دادن پول مردم (با تامین هزینه‌های آنها) بدترین گناه است. بعضی مقامات دولتی می‌گویند که صبر کنید، وقتی که نفتمان را خودمان به فروش برسانیم با پولش آب رودخانه‌های دور دست را با لوله به کرمان می‌آوریم که از نظر من وعده سر خرمن است. این حرف‌ها به گوش کشاورز کرمانی نمی‌رود. کار ما شده است تبلیغ توخالی؛ با اینکه دولت ملی روی کار آمده رادیو ما هنوز هم وسیله تبلیغ است و «حرف (وعده غیرعملی)» تبلیغ می‌کند، فقط حرف و همین است که مردم می‌گویند رادیو دروغ می‌گوید. از من رساندن درد دل کشاورزان کرمان به گوش شما بود. خودتان و دولت باید پاسخگو باشید و... .