مرگ مخترع سیستم تهویه مطبوع

گروه تاریخ و اقتصاد:‌ویلیس هاویلند کریر مهندس و مخترع آمریکایی در هفتم اکتبر سال ۱۹۵۰ در سن ۷۴ سالگی چشم بر جهان فرو بست.

او پس از گذراندن دوران متوسطه وارد دانشگاه کورنل در شهر ایتاکا، واقع در ایالت نیویورک شد. در ژوئن ١٩٠١ با در دست داشتن مدرک مهندسی مکانیک به استخدام شرکت بوفالو در آمد و شروع به طراحی سیستم های حرارتی، جهت خشک کردن رطوبت الوار و قهوه کرد. کریر در این دوران به این نتیجه رسید که اطلاعات موجود به هیچ عنوان جهت طراحی یک سیستم مهندسی کارآمد کافی نبوده و از آن رو او خود تحقیق در زمینه حرارت هوای خروجی را که از روی لوله‌های بخارآب عبور می‌کند آغاز کرد و به نتایج شگفت‌انگیزی رسید؛ این امر در همان ابتدا مبلغی معادل ۴٠ هزار دلار برای شرکت صرفه‌جویی به ارمغان آورد.

کریر در سال ١٩٠٢ اولین سیستم تهویه مطبوع خود را طراحی کرد. نزدیک به دو دهه اختراعات کریر این امکان را فراهم آورده بود تا در محیط‌های صنعتی دما و رطوبت به‌صورت علمی تحت‌کنترل در بیاید.

در سال ١٩٠۶ کریر اولین اختراع خود؛ وسیله‌ای برای تصفیه هوا را به ثبت رساند. کارخانه‌های نساجی جنوب آمریکا از اولین استفاده‌کنندگان سیستم جدید کریر بودند. کمبود رطوبت در محیط کارخانه‌های نساجی بلمونت موجب افزایش بار الکتریسیته ساکن در پنبه شده و این امر موجب سختی و تیرگی پارچه می‌شد. سیستم کریر رطوبت موجود در محیط را افزایش داد و در یک حد مطلوب پایدار کرد که این امر موجب از بین رفتن مشکل به وجود آمده شد. اولین مشتری خارجی سیستم جدید کریر، یک کارخانه نساجی واقع در یوکوهامای ژاپن بود که در سال ١٩٠٧ این سیستم را خریداری کرد.